Η ευχή βγαίνει εύκολα από τα χείλη σου, μα πόσο ανταποκρίνεται στην εσωτερική αλήθεια σου;
Κάθε χρόνο γιορτάζεις την Ανάσταση του Κυρίου για να θυμάσαι την δική σου. Αυτή που εύχεσαι και προσδοκάς, όταν υποφέρεις και δυσκολεύεσαι, αυτή όμως που συχνά την κατεβάζεις πολύ χαμηλά για να τη φτάσεις. Γιατί όπως και η πλειοψηφία του κόσμου γύρω σου, έτσι κι εσύ κατανοείς ευκολότερα μια Ανάσταση στα μέτρα σου, αυτήν που λογίζεις σαν την Ανάσταση της καλοπέρασής σου.
Την Ανάσταση των εμπόρων. Νοείς την σταύρωσή σου μόνον σε υλικό επίπεδο και μόνον τα τριάντα αργύρια πενθείς, κάθε φορά που τα χάνεις. Γίνεσαι έρμαιο των «αγορών», που όλο τις καυτηριάζεις κι όλο κρέμεσαι από τα χείλη τους.
Στον Επιτάφιο, που ακολουθείς με περισσή κατάνυξη, σχολιάζεις τα συνολάκια των κυριών και ψάχνεις για γνωστούς. Ένα ποτάμι με αναμμένα κεριά στην λεωφόρο του life style.
Κι ύστερα, το Μεγάλο Σάββατο, οι αλληγορίες και οι ψυχικές διδαχές πνίγονται από τα βεγγαλικά και τους πανηγυρισμούς, ενώ στο μυαλό σου έχεις ήδη το διήμερο τσιμπούσι που θα ακολουθήσει.
Ερωτικά 2018: Μάθε τι θα συμβεί το 2018 στην ερωτική σου ζωή
Ναι, δε λέω, να γιορτάσεις, να χαρείς αλλά τι θα σου μείνει μετά τη γιορτή; Οι selfie, μια βαρυστομαχιά κι ίσως κάποιος πονοκέφαλος…
Μα πόση κραιπάλη χρειάζεσαι για να χορτάσεις την ευτυχία σου;
Λες και νήστεψες σαράντα ημέρες στην έρημο, λες και αποτοξινώθηκες από όλα αυτά που σε βαραίνουν.
Στην πραγματικότητα, ένα χρόνο τώρα φορτώθηκες με παραπάνω τοξίνες, από αυτές μάλιστα που ούτε ανιχνεύονται, ούτε μετρούνται. Για μια ακόμη φορά, γέμισες τον νου σου με φόβους, ενοχές, ζήλεια και φθόνο. Η καρδιά σου πάγωσε κι οι αγάπες σου ξέφτισαν μέσα στο χρυσό τους περιτύλιγμα.
Η Ανάστασή σου έχει γίνει μια καρικατούρα, ένα μουσειακό άλλοθι για την πνευματική φτώχια που αφήνεις να σε κυριεύει.
Αλλά ακόμη κι αν έρθει στη ζωή σου, σήμερα, χθες… οι ημέρες αυτής της Ανάστασης είναι μετρημένες.
Το φως της θα σβήσει σύντομα μπροστά στις αναποδιές και τις ατυχίες που έρχονται. Γιατί ο Κρόνος, ο Πλούτωνας, ο Ουρανός, ο Άρης κι όλοι οι κακοί σου δαίμονες γελούν αντικρίζοντας αυτό που νομίζεις για Ανάσταση. Δεν τους διώχνει, δεν τους τρομάζει, δεν τους εξευμενίζει, αντίθετα τους τρέφει κι αύριο-μεθαύριο θα σου ζητήσουν ξανά το μερτικό τους ως ουράνιοι φορομπήχτες.
Κι εσύ θα βρίζεις και θα καταριέσαι, εξακολουθώντας να κάνεις το ίδιο λάθος: Να πιστεύεις στην εύκολη Ανάσταση, που αγοράζεται και πουλιέται.
Οικονομικά 2018: Μάθε τι θα συμβεί στον οικονομικό τομέα
Όμως η Ανάσταση δεν αναφέρεται στις ηδονές σου, δεν είναι το σύνθημα για να χιμήξεις στα αχνιστά κοψίδια σου. Δεν είναι οι πλουμιστές λαμπάδες και τα αναστάσιμα συνολάκια. Ούτε βέβαια το δήθεν φιλί της αγάπης που στα χείλη σου γίνεται συχνά φιλί της λαγνείας ή της υποκρισίας. Δεν είναι διαγωνισμός του πιο «σιδερένιου» αβγού αλλά μια άμιλλα ανθρωπιάς.
Η Ανάσταση δεν αναφέρεται στις κοσμικές επιτυχίες, σου αλλά στην καρδιά και την συνείδησή σου.
Η αγάπη σου και το πνεύμα σου είναι που γιορτάζουν, οι χαρμόσυνες καμπάνες δεν κτυπούν για την ματαιοδοξία σου αλλά για την εσωτερική σου αλήθεια.
Είναι το φως της αλήθειας σου που διώχνει τα σκοτάδια κι από αυτό το φως θα κοινωνήσεις.
Η κερδισμένη αθανασία σου στεφανώνει την ψυχή σου κι όχι τον υλικό σου πλούτο.
Κι η άτρωτη πανοπλία σου δεν είναι φτιαγμένη από σίδερο ή ατσάλι, αλλά από το υλικό με το οποίο φτιάχνονται τα πιο μεστά όνειρα, την Αγάπη, την Πίστη και την Συνειδητότητά σου.
Κι αυτή η πραγματική Ανάσταση για την οποία σου γράφω, φέρνει την αγαλλίαση στην ψυχή σου, μα δεν είναι ποτέ «περίπατος», ούτε εξασφαλίζει την αιώνια τεμπελιά σου. Ναι, είναι μια νίκη απέναντι σε αυτό που ορίζεις ως «κακό», όμως, οι ευθύνες σου μεγαλώνουν, αφού παίρνεις το χρίσμα για έναν ακόμη πιο δύσκολο δρόμο. Αλλάζεις επίπεδο, αφήνοντας πίσω σου έναν μικρό θάνατο κι έχοντας μπροστά σου έναν μεγαλύτερο και μια νέα Ανάσταση.
Σε αυτήν να προσβλέπεις στο μαγικό ταξίδι της ζωής σου, όπως κι όπου κι αν την ζήσεις.
