Μπορεί η Ελλάδα να αλλάξει «σφαίρα επιρροής»; Τι δείχνει το ωροσκόπιό της;

Είναι γνωστό ότι στην Συνθήκη του Λονδίνου (3/2/1830) αναγνωρίστηκε οριστικά το «Βασίλειον της Ελλάδος» από τις τότε «εγγυήτριες δυνάμεις» (Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία) κι αυτός είναι ο λόγος που η συγκεκριμένη ημερομηνία διεκδικεί με αξιώσεις την πρωτοκαθεδρία ως γενέθλιο ωροσκόπιο του κράτους μας.
Ίσως βέβαια να υπάρχουν κι άλλες ανάλογες ιστορικές στιγμές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον ίδιο λόγο, ωστόσο η πρακτική έχει δείξει ότι το συγκεκριμένο ωροσκόπιο είναι λειτουργικό σε σημαντικό βαθμό.

Και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον ότι στην αστρο-χαρτο-γραφική αποτύπωση του, οι τρεις από τις συνολικά τέσσερεις «γραμμές» του Δία περνούν αντίστοιχα από Μ. Βρετανία, Ουάσιγκτον και Μόσχα, ορίζοντας τις Μεγάλες Δυνάμεις που διαχρονικά μπορεί να «εγγυηθούν» για την Ελλάδα, με το... αζημίωτο φυσικά! Μάλιστα, προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω, σύμφωνα με αυτό το γράφημα ουδείς... άλλος «ισχυρός» έχει «δικαίωμα» να το πράξει!

Από δε την ηπειρωτική Ευρώπη και τον νοητό άξονα (μεσημβρινό) Γαλλίας-Γερμανίας (και Βρυξελλών βεβαίως), που αναφέρεται ευθέως στην Ευρωπαϊκή Ένωση περνά η «γραμμή» του Ποσειδώνα, κάτι που δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τον «απατηλό» της ρόλο σε σχέση με την Ελλάδα και τα όσα κρυφά έχουν γίνει, ιδιαίτερα τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Μας κοροϊδεύουν, «πατώντας» πάνω στις δικές μας «φαντασιώσεις» και για να μην πάμε πολύ μακριά ξέρουμε πια ότι το πρώτο Μνημόνιο έγινε για να σωθούν οι δικές τους τράπεζες. Καμία εμπιστοσύνη λοιπόν δεν μπορούμε να έχουμε σε αυτούς.

Όχι πως οι άλλες τρεις Δυνάμεις είναι «άγιες». Ίσα-ίσα που οι παρεμβάσεις τους είναι διακριτές σε κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας μας αλλά αν αναλογιστεί κανείς ότι το Ελληνικό κράτος διατηρήθηκε και μεγάλωσε υπό τις ευλογίες των Βρετανών (ως φραγμός στην έξοδο της Ρωσίας στην Μεσόγειο), είναι κι αυτό μια... παρηγοριά!

Έτσι κι αλλιώς πραγματικά ανεξάρτητο κράτος δεν υπήρξαμε ποτέ και ούτε προβλέπεται να γίνουμε για τα επόμενα 150 χρόνια.

Κι όταν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η «σκυτάλη» παρεδόθη στις ΗΠΑ, απλά «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε το σακάκι του αλλιώς».
Το «σχέδιο Μάρσαλ» ήταν ο προπομπός μιας σειράς παρεμβάσεων στην... δύσμοιρη πατρίδα μας και, ανεξάρτητα με τα όσα λέγονται κατά καιρούς, κανείς στην Ελλάδα δεν μπορεί να «πρωθυπουργεύσει», αν δεν έχει την έγκριση της Ουάσιγκτον. Αυτή δίνει το εκάστοτε «δακτυλίδι».

Παραμένει, ωστόσο, ανοικτό το θέμα της Ρωσίας. Μέχρι τώρα παρά την δηλωμένη και υπαρκτή φιλία μεταξύ των δύο λαών οι διακριτές παρεμβάσεις της στα Ελληνικά πράγματα ήταν μεν λίγες αλλά διόλου γόνιμες ή φιλικές. Πριν από 100 περίπου χρόνια η κυβέρνηση των Μπολσεβίκων επαναστατών βοήθησε τον Κεμάλ, «ανταποδίδοντας» την αποστολή Ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στην Ουκρανία, ενώ λίγα χρόνια αργότερα ο Στάλιν στην Γιάλτα αποποιήθηκε το δικαίωμα ελέγχου του στην Ελλάδα, χωρίς ωστόσο να... ενημερώσει τους εδώ κομμουνιστές που μάταια περίμεναν ένα φιλικό νεύμα του «πατερούλη» ή ακόμα χειρότερα τα σοβιετικά αεροπλάνα που θα τους βοηθούσαν.

Τελικά, από όπου κι αν το πιάσει κανείς, η υπόθεση «βρωμάει».

Επειδή όμως το τελευταίο διάστημα έχει αναζωπυρωθεί το ενδεχόμενο να «πατήσουν πόδι» στην Ελλάδα και οι Ρώσοι, από αστρολογικής πλευράς έχει ενδιαφέρον να δούμε το πότε θα μπορούσε να γίνει αυτό.

Με βάση λοιπόν την αστρο-ιστορική εμπειρία φαίνεται πως όλα θα κριθούν μετά την είσοδο του Πλούτωνα στον Υδροχόο και ιδιαίτερα όταν ο πλανήτης θα περάσει στον δεύτερο δεκανό του ζωδίου (το 2030 περίπου). Προκαλεί ερωτηματικά βέβαια και μια δικαιολογημένη ανησυχία το κάτω από ποιες συνθήκες θα φτάσουμε ως κράτος να εξετάζουμε το ενδεχόμενο να ενταχθούμε σε μια διαφορετική σφαίρα επιρροής, πολύ περισσότερο όταν ξέρουμε ότι μια τέτοια απόφαση δεν θα παρθεί από μας αλλά από τους «προστάτες» μας. Τι θα προηγηθεί λοιπόν; Μήπως ενσκήψει ξανά κάποιο είδος εμφύλιας σύρραξης υπαγορευμένης και μεθοδευμένης από ξένα κέντρα;

Γιατί κάτι τέτοιο συνέβη τόσο στον Εμφύλιο, όσο και στην μεταβατική περίοδο από την εκθρόνιση του Όθωνα μέχρι την έλευση του Γεωργίου Α΄ το 1864.
Στην πρώτη περίπτωση είχαμε τα «Δεκεμβριανά» και στην δεύτερη τα «Ιουνιανά» με πάνω από 200 θύματα στην Αθήνα.

Η εκτίμηση μου είναι ότι δεν θα «ξεφύγουμε» τόσο, κι αυτό προκύπτει από το ότι ο συνοδικός κύκλος Ουρανού-Πλούτωνα άλλαξε «μετερίζι» κι από τον Κριό-Ταύρο του 1849-50 «μετακόμισε» στην Παρθένο. Αναφέρομαι βέβαια στην σύνοδο των δύο πλανητών κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ‘60, που θα «κατευθύνει» τις εξελίξεις μέχρι το 2100 περίπου, όταν δηλαδή θα γίνει η επόμενη. Οι προδιαγραφές αυτού του κύκλου είναι κυρίως οικονομικές κι από αυτήν την άποψη οι εξελίξεις στην χώρα μας θα μοιάζουν περισσότερο με το «βρώμικο ‘89», παρά με τα όσα τραγικά συνέβησαν μεταπολεμικά.

«Κανονικός» εμφύλιος λοιπόν όχι, δεν προβλέπεται αλλά όσο να ‘ναι μια ταραχή θα την περάσουμε.

Όσο για το αν θα αλλάξουμε τελικά σφαίρα επιρροής το καλύτερο σενάριο για μας είναι -όπως έχω ξαναγράψει- μια «μοιρασιά», σε επίπεδο συμφερόντων ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ρωσία. Κάθε άλλη «λύση» κρίνεται ως ανεπαρκής, αφού απλά θα διαιωνίσει ένα πρόβλημα που αργά ή γρήγορα θα το ξαναβρούμε μπροστά μας.