Αν δεις αυτό το όνειρο, κάποιο δικό σου πρόσωπο ετοιμάζεται να σε βλάψει
Ο Ονειροκρίτης είναι σαφής!
Για πολλά χρόνια, θεωρούσα πως η ερμηνεία ονείρων είναι μία χρονοβόρα διαδικασία, η οποία απασχολεί μόνο ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους από το να αναζητούν απαντήσεις για το μέλλον. Στα μάτια μου έδειχνε εντελώς άσκοπο να προσπαθεί κάποιος μέσα από εικόνες και καταστάσεις που δεν έχει καν ζήσει, απλά έτυχε να «έρθουν» απρόκλητες στον ύπνο του, να ερμηνεύσει όλα όσα συμβαίνουν γύρω του ή… κρυφά από εκείνον. Ωστόσο, ξυπνώντας ένα πρωί έπειτα από έναν σχεδόν αληθινό εφιάλτη, το πρώτο πράγμα που έκανα αμέσως αφού έφτιαξα καφέ και ηρέμισα κάπως, ήταν να αναζητήσω τη σημασία όλων εκείνων των ασύνδετων εικόνων που είχα ονειρευτεί το προηγούμενο βράδυ, στον Ονειροκρίτη.
Το όνειρο ξεκινούσε με έναν πολύ καθημερινό τρόπο και συγκεκριμένα με εμένα να βρίσκομαι παρέα με τους γονείς μου στην τραπεζαρία του πατρικού μου και να απολαμβάνουμε σπιτικό μαγειρευτό φαγητό όπως κάναμε κάθε Κυριακή παλαιότερα. Την ίδια στιγμή η μητέρα που η οποία κάθεται στα δεξιά μου, αρχίζει να έχει πολύ έντονους σπασμούς, ενώ από τις κινήσεις που προσπαθεί να κάνει με τα χέρια μού δίνεται η εντύπωση πως πνίγεται. Τρομοκρατημένη μέσα στο όνειρό μου, αφού κανείς, ούτε η αδερφή, ούτε ο μπαμπάς μου αντιδράνε, τρέχω στο μπάνιο του σπιτιού και ψάχνω το μεταλλικό φαρμακείο. Ως… διά μαγείας γνωρίζω ποιο φάρμακο είναι αυτό που χρειάζεται η μαμά και κάπως ανακουφισμένη επιστρέφω στο σαλόνι όπου έχουν εξαφανιστεί όλοι, αφήνοντας την πόρτα του σαλονιού ανοιχτή να την σπρώχνει ο αέρας.
Δεν περνάνε λίγα δευτερόλεπτα και η φίλη μου η Δανάη, την οποία έχω χρόνια να δω, κρατώντας ένα φάκελο στα χέρια της έρχεται και κάθεται δίπλα μου. Παρατηρώ πως φοράει ένα φουστάνι το οποίο μοιάζει πολύ με ένα που φορούσε πολύ συχνά όταν ήμασταν πιο μικρές. Αφού τη ρωτάω για ποιο λόγο βρίσκεται εδώ και αν ξέρει πού μπορεί να πήγανε οι γονείς μου. Εκείνη χωρίς να μου απευθύνει το λόγο προτάσσει το φάκελο. Παίρνω το φάκελο στα χέρια μου και πάλι χωρίς να πει τίποτα, χάνεται πίσω από τη μισάνοιχτη πόρτα, από όπου και μπήκε. Καθισμένη στον καναπέ του σαλονιού, ανοίγω με προσοχή το φάκελο. Κάτι αρχίζει και κουνιέται γρήγορα, τρομάζω και πετάω το φάκελο στο πάτωμα. Την ίδια στιγμή, ένα μικροκαμωμένο φίδι σέρνεται μέσα από το λευκό χαρτί και πριν προλάβω να σκεφτώ τι συμβαίνει, βγαίνω από την πόρτα και αρχίζω να τρέχω στις σκάλες. Λίγο πριν βρεθώ στην αυλή, προλαβαίνω και ανοίγω τα μάτια.
Φαντάζομαι τώρα που σου περιέγραψα τι ακριβώς είδα, καταλαβαίνεις γιατί δεν μπορούσα με τίποτα να αντισταθώ και να μην κοιτάξω την ερμηνεία όλων των παραπάνω. Ξεκινώντας από το πρώτο «σημάδι» που είναι το φαγητό, σύμφωνα με τον ονειροκρίτη, με περιμένουν νέες προοπτικές, γεγονός που επιβεβαιώνει και η παρουσία του φακέλου κατά κάποιον τρόπο, ο οποίος ήταν λευκός, χρώμα που σηματοδοτεί τα καλά νέα στα όνειρα, όπως και η παρουσία της φίλης μου. Το φίδι από την άλλη, είναι το μόνο μελανό στοιχείο αφού προμηνύει κάτι κακό και συγκεκριμένα πως κάποιο δικό μου πρόσωπο ετοιμάζεται να με βλάψει. Τα δύο σημεία βέβαια, τα οποία με μπέρδεψαν κάπως, ήταν το φουστάνι και το φάρμακο. Αφενός από τη μία δεν ήμουν εκείνη που χρειαζόταν το φάρμακο αλλά εκείνη που το κρατούσε και όσον αφορά το φόρεμα, μπορεί να μην το φορούσα αλλά σήμαινε πολλά για μένα. Σύμφωνα με τον ονειροκρίτη, το φάρμακο μπορεί να έχει θετική και αρνητική επέκταση, ενώ το φουστάνι (αν δεν είναι μαύρο) αναγγέλλει ευχάριστα γεγονότα.
Κλείνοντας, αυτό δεν πρέπει με τίποτα να ξεχάσεις είναι πως δεν έχουν όλα τα όνειρα την ίδια σημασία. Εκείνα όμως που προσπαθούν να σε προειδοποιήσουν για κάτι που έρχεται, είτε αυτό είναι καλό, είτε κακό, τα καταλαβαίνεις και τα αισθάνεσαι από την πρώτη στιγμή. Ευτυχώς, υπάρχει πάντα ο ονειροκρίτης και μπορεί να προλαβαίνεις κάθε ατυχία!
Διάβασε επίσης: Ονειροκρίτης: Είδες στο όνειρό σου ψωμί;
