Οι αντιστάσεις της Ψυχής: Οι μηχανισμοί άμυνας μέσα στον αστρολογικό χάρτη
Η αστρολογία δεν είναι μέθοδος να ξεγελάσεις τη μοίρα.Είναι η τέχνη να τη γνωρίσεις και μέσα απ’ αυτήν να καταλάβεις τις άμυνες που σε κρατάνε φυλακισμένο στο οχυρό
Υπάρχουν στιγμές που η ζωή μας ξεπερνά. Κάτι μέσα μας συρρικνώνεται, σκληραίνει, γίνεται άμυνα. Δεν είναι τυχαίο. Είναι αρχαίο. Η ψυχή, για να αντέξει, ντύνεται με προσωπεία, φτιάχνει μηχανισμούς. Και κάπου εκεί, ο αστρολογικός χάρτης, όχι ως εργαλείο πρόβλεψης αλλά ως καθρέφτης εσωτερικών δομών, μπορεί να σου αποκαλύψει το πώς ακριβώς μαθαίνεις να προστατεύεσαι από τον ίδιο σου τον εαυτό.
Η σοφία των μηχανισμών
Κάθε πλανήτης στον χάρτη δεν δείχνει μόνο «χαρακτήρα». Δείχνει και τους αμυντικούς μηχανισμούς που αναπτύσσεις.
Ο τρόπος που επιτίθεσαι που σιωπάς που αποσύρεσαι ή που υπερλειτουργείς, είναι η γλώσσα του ουρανού μέσα σου. Είναι οι δικοί σου τρόποι να μη νιώσεις αυτό που φοβάσαι περισσότερο: την απόρριψη, την εγκατάλειψη, την ανεπάρκεια, την αδυναμία.
Η Σελήνη, για παράδειγμα, ή η Αφροδίτη, αποκαλύπτουν πώς αναζητάς συναισθηματική ασφάλεια.
Αν βρίσκεται σε ένα αυστηρό ζώδιο, όπως ο Αιγόκερως ή η Παρθένος, μπορεί να δείχνει εκείνη την ψυχρότητα που δεν είναι έλλειψη συναισθήματος, αλλά άμυνα απέναντι στη συναισθηματική κατάρρευση.
Αντίθετα, μια Σελήνη στους Ιχθύς ίσως προτιμά την παραίτηση, την ονειροπόληση, τη διαφυγή. Η άμυνα γίνεται τότε ονειρικό καταφύγιο.
Κρόνος: η πανοπλία των ευάλωτων
Ο Κρόνος δεν είναι ποτέ σκληρός χωρίς λόγο.
Είναι ο μηχανισμός που λέει «αν είμαι τέλειος, κανείς δεν θα με απορρίψει».
Ο έλεγχος, η τάξη, η ψυχραιμία, όλα είναι μορφές προστασίας. Ο φόβος δεν εξαφανίζεται. Ντύνεται με αξιοπρέπεια.
Μα κάθε φορά που χτίζεις έναν ακόμα τοίχο, απομακρύνεσαι λίγο περισσότερο από το κομμάτι εκείνο που θέλει απλώς να αγαπηθεί χωρίς προϋποθέσεις.
Πλούτωνας: η σκιά που φυλάει το μυστικό
Ο Πλούτωνας ξέρει πως η απώλεια είναι αναπόφευκτη.
Κι έτσι προτιμά να προλάβει το χάος, ελέγχοντάς το. Η ανάγκη για έλεγχο, η ένταση, η εμμονή, είναι η άμυνα του φόβου της απόλυτης έκθεσης.
Η ψυχή λέει: «αν εγώ αποφασίσω πότε θα χάσω, δεν θα πληγωθώ».
Μα ο Πλούτωνας, αργά ή γρήγορα, γκρεμίζει κάθε μηχανισμό, οδηγώντας στην αναγέννηση αφού περάσει από το στάδιο της ματαιότητας και του μηδενισμού.
Και τότε κατανοείς πως η δύναμη δεν είναι να επιβληθείς. Είναι να επιτρέψεις- να αφεθείς.
Ουρανός, Ποσειδώνας, Άρης: οι λεπτές αποχρώσεις της απόστασης
Ο Ουρανός προστατεύει μέσω αποστασιοποίησης: φεύγει πριν δεθεί. Η ανεξαρτησία του είναι συχνά φοβία της οικειότητας.
Ο Ποσειδώνας αποσύρεται στη φαντασία του. Δεν αντέχει τη σκληρότητα του κόσμου.
Ο Άρης, αντί να νιώσει αδυναμία, επιτίθεται. Η δράση του είναι ο τρόπος του να μη βιώσει ντροπή.
Όλοι τους, κάτω από διαφορετικό φως, ψιθυρίζουν το ίδιο πράγμα: «Φοβάμαι να φανερώσω την τρυφερότητα μου.
Από την άμυνα στην επίγνωση
Οι άμυνες δεν είναι εχθρός. Είναι η γλώσσα της ψυχής που επιβιώνει.
Όταν ο χάρτης διαβαστεί με επίγνωση, οι μηχανισμοί δεν χρειάζεται να «σπάσουν». Αρκεί να κατανοηθούν.
Η γνώση φέρνει φως, και το φως δεν πολεμά το σκοτάδι. Απλώς το αποκαλύπτει.
Κάθε φορά που αντιδράς που παγώνεις που απομακρύνεσαι, ο ουρανός σου ψιθυρίζει ένα παλιό τραύμα. Κι εκεί, μέσα στη στιγμή της άμυνας, υπάρχει η δυνατότητα της αλλαγής.
Γιατί αυτό που κάποτε σε προστάτευσε, σήμερα μπορεί να σε φυλακίζει.
Και τότε, ο χάρτης δεν είναι εργαλείο πρόβλεψης, αλλά οδικός χάρτης προς τη θεραπεία.
Η αστρολογία δεν είναι μέθοδος να ξεγελάσεις τη μοίρα.
Είναι η τέχνη να τη γνωρίσεις και μέσα απ’ αυτήν να καταλάβεις τις άμυνες που σε κρατάνε φυλακισμένο στο οχυρό.
Κάθε άμυνα είναι μια ιστορία αγάπης με παρελθόν. Και κάθε στιγμή επίγνωσης είναι μια σιωπηλή επιστροφή στο σπίτι.
Διάβασε επίσης: