Για τη Σελήνη, όπως άλλωστε και για τον Ήλιο ή τον Ωροσκόπο, που είναι τα βασικότερα αστρολογικά σύμβολα, έχουν γραφτεί πολλά και αντιφατικά πράγματα. Έτσι, δύσκολα μπορεί να κατανοήσει κάποιος με ακρίβεια τι ακριβώς συμβολίζει.
Διαβάζουμε πως είναι το «εγώ», η προσωπικότητα, η μητέρα, το οικογενειακό περιβάλλον, τα παιδικά χρόνια, οι τρόποι που ζητάμε ασφάλεια, τα παιδιά, η ψυχή, ο ανώτερος εαυτός, ο ψυχισμός, το υποσυνείδητο, η ψυχολογία της μάζας, το κοινό, το συναίσθημα, οι ορμόνες, οι γυναίκες, η σύζυγος (σε αντρικά ωροσκόπια) και πολλά άλλα. Κυβερνά το ζώδιο του Καρκίνου, που αντιστοιχεί στο στομάχι και το κάτω μέρος του ηλιακού πλέγματος. Οι παλιοί αστρολόγοι έλεγαν επίσης πως κυβερνά το κεφάλι.
Κάποια από τα παραπάνω φαίνονται αντιφατικά μεταξύ τους ή τα συναντάμε σε άλλα αστρολογικά σύμβολα, όπως για παράδειγμα, ο Ήλιος, ο Ωροσκόπος ή η Αφροδίτη, με αποτέλεσμα να μην είναι απόλυτα σαφής και κατανοητή η λειτουργία της Σελήνης.
Ο Alan Leo γράφει πως στη Σελήνη «πολώνεται» η «προσωπικότητα» σε αντίθεση με τον Ήλιο που εκφράζει την «ατομικότητα».
Αντίθετα, η διάσημη σύγχρονη αστρολόγος και ψυχολόγος Alice O. Howell, γράφει πως είναι σύμβολο του «ανώτερου εαυτού» και της Ψυχής.
Πώς μπορεί όμως να είναι η προσωπικότητα του ανθρώπου ή ο ψυχισμός και ταυτόχρονα η ψυχή ή ο ανώτερος εαυτός; Πώς μπορεί να κυβερνά το κεφάλι. δηλαδή το κέντρο της λογικής. αλλά και το στομάχι, δηλαδή το σημείο συσσώρευσης των συναισθημάτων;
Αν ξεδιαλύνουμε αυτά τα ερωτήματα, θα ανακαλύψουμε τη ρίζα της λειτουργίας της Σελήνης!
Η «προσωπικότητα» είναι αυτό που διαμορφώνεται από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον, σε αντίθεση με την «ατομικότητα» που αποτελείται από τα έμφυτα χαρακτηριστικά. Η πρώτη αναπτύσσεται με τα χρόνια σε βάρος της δεύτερης. Η προσωπικότητα υπακούει στους νόμους της μηχανικότητας και του αυτοματισμού, όπου η ελεύθερη βούληση του ατόμου είναι ανύπαρκτη! Ο άνθρωπος αντιδρά στις καταστάσεις με τελείως αυτόματο τρόπο. Αλλά ποιος είναι ο μηχανισμός αυτών των αυτόματων αντιδράσεων;
Σύμφωνα με τον νευροεπιστήμονα και πρωτοπόρο στην έρευνα πάνω στη συνείδηση, Benjamin Libet, ο άνθρωπος σχηματίζει αυτόματους μηχανισμούς άμυνας, που επικεντρώνονται στην σπονδυλική στήλη. Ένα ερέθισμα, πχ πόνου, φτάνει μέσω των νευρώνων, πρώτα εκεί και μετά στον εγκέφαλο. Αυτό γίνεται για να κερδηθεί πολύτιμος χρόνος αντίδρασης, σημαντικός στην επιβίωση του είδους. Το σήμα στον εγκέφαλο φτάνει κάποια μικροδευτερόλεπτα αργότερα. Μέσω πολλών πειραμάτων ο Libet απέδειξε πως όταν ένας άνθρωπος απλώνει το χέρι του να πιάσει κάτι, πρώτα το πιάνει και μετά αποφασίζει να το πιάσει! Η αντίδραση δημιουργείται αυτόματα από τη συσσώρευση των εμπειριών μέσω της σπονδυλικής στήλης.
Άρα η ψευδαίσθηση της ελεύθερης βούλησης πάει περίπατο… Το αν έχουμε δυνατότητα να την αποκτήσουμε, είναι μια άλλη ιστορία που ΔΕΝ σχετίζεται με το να αλλάξουμε κατά βούληση τα γεγονότα της ζωής.
Εδώ μπαίνει και η ακούσια μνήμη, το κέικ «madeleine» του Μαρσέλ Προυστ στο «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» που ανασύρει μονομιάς, μέσω της αυτόματης λειτουργίας των αισθήσεων τις παιδικές μνήμες. Μαζί μ’ αυτές, ανασύρει συναισθήματα και εμπειρίες καταγεγραμμένες πολύ βαθιά στο ανθρώπινο σώμα! Μόνο που κατά τη γνώμη μου, ο «χαμένος χρόνος» δεν βρίσκεται εκεί που τον αναζητά ο συγγραφέας.
Επιπλέον, έχουμε και το ρεύμα των συνειρμών στον εγκέφαλο. Οι «σκέψεις» μας δεν είναι σκέψεις! Είναι κάτι που μπορούμε άμεσα και πρακτικά να το διαπιστώσουμε σε κάθε στιγμή της καθημερινότητας. Με μια πιο προσεκτική παρατήρηση, βλέπουμε πως στην πλειοψηφία τους πηγάζουν αυθόρμητα και συχνά μπορεί να είναι και τελείως ασυνάρτητες. Δημιουργούνται από τα συναισθήματα και αυτές με τη σειρά τους γεννούν νέα, σε έναν αέναο φαύλο κύκλο που δεν κάνει τίποτε άλλο από το να καταναλώνει άσκοπα τα πολύτιμα για την ανάπτυξη της ελεύθερης βούλησης, ενεργειακά μας αποθέματα. Αυτή είναι η σύνδεση ανάμεσα στις απόψεις που θέλουν τη Σελήνη να συνδέεται με το ζώδιο του Καρκίνου και το στομάχι, αλλά να κυβερνά και το κεφάλι!
Αντίστοιχα, μηχανική και τυποποιημένη είναι και όλη η κινησιολογία μας, η στάση του σώματος, η δομή του λόγου και των εκφράσεων που χρησιμοποιούμε.
Και εδώ βρίσκεται και η ερμηνεία της πιο σημαντικής φράσης που έχει ειπωθεί ποτέ στην ιστορία της Αστρολογίας, φυσικά όχι από αστρολόγο: «Μας τρώει η Σελήνη» είπε ο μεγάλος Έλληνας δάσκαλος του εσωτερισμού Γεώργιος Gurdjieff! «Μας τρώει ο Αετός» έχει πει και ο Carlos Castaneda αντιγράφοντας τον Gurdjieff.
Αυτό δεν γίνεται μόνο σε ατομικό επίπεδο, αλλά ακόμη περισσότερο σε συλλογικό και εξηγεί το χαμηλότερο επίπεδο που λειτουργεί πάντα η ψυχολογία της μάζας.
Γιατί η Σελήνη είναι ένα είδος ηλεκτρομαγνήτη που μέσω των φάσεων και κυρίως των εκλείψεων που λειτουργούν σαν «διακόπτες» του κυκλώματος, ρυθμίζει την οργανική ζωή στη Γη! Αυτή ανακυκλώνει την ενέργεια των ζώων, των φυτών και των ανθρώπων στη διάρκεια της ζωής αλλά και στον θάνατο.
Ο μύθος του Ενδυμίωνα του εραστή της θεάς Σελήνης είναι χαρακτηριστικός: η Σελήνη που τον ζηλεύει, τον ρίχνει σε αιώνιο ύπνο για να τον έχει υπό έλεγχο. Ο Ενδυμίωνας, είναι η ανθρωπότητα…
Όπως λέει και ο Shakespeare στην «Τρικυμία» μέσα από τα λόγια του Πρόσπερο, «είμαστε φτιαγμένοι από την ίδια ύλη που είναι φτιαγμένα τα όνειρα και την εφήμερη ζωή μας ο ύπνος την τυλίγει»!
Η θέση λοιπόν της Σελήνης σε ζώδιο και οίκο στο προσωπικό μας ωροσκόπιο, δείχνει πρώτα απ’ όλα, πώς μας «τρώει» η ζωή.
Ωστόσο, η Σελήνη έχει δύο πλευρές που η μία από αυτές είναι πάντα αθέατη από τη Γη. Εδώ μπαίνει η έννοια της Σελήνης ως «Ψυχή». Δεν θα συμφωνήσω με την Alice Howell πως είναι σύμβολο του ανώτερου Εαυτού. Προφανώς μπερδεύει την έννοια της Ψυχής με αυτήν του ανώτερου Εαυτού.
Πρόκειται λοιπόν για ένα άλλο επίπεδο συνειδητότητας, όπου η «σμιλεμένη» ή εκπαιδευμένη προσωπικότητα δεν λειτουργεί σε βάρος της «ατομικότητας», αλλά την εξυπηρετεί. Τίθεται στην υπηρεσία αυτού που είναι ανώτερο. Γίνεται δεκτική στην άνωθεν επιρροή που τώρα πια είναι ισχυρότερη και μπορεί να επικοινωνήσει με το «κατώτερο», αφού τα κομμάτια της προσωπικότητας που είχαν τον έλεγχο, έχουν υποχωρήσει ή για την ακρίβεια, έχουν μετουσιωθεί. Σε αυτόν τον άνθρωπο και όχι σε όλους, η Σελήνη συμβολίζει την Ψυχή.
Τη φράση «μας τρώει η Σελήνη», ο Gurdjieff δεν την είπε μόνη της, αλλά τη συμπλήρωσε με μια άλλη: «Πρέπει να φτιάξουμε μια νέα Σελήνη μέσα μας»!
Αυτό ακριβώς εκφράζει και ο συμβολισμός του Αγίου Δισκοπότηρου που ως δοχείο, έχει σχήμα μισοφέγγαρου και δέχεται αυτό που πηγάζει από ένα ανώτερο επίπεδο.
Το ίδιο και η εικόνα του Ήλιου και της Σελήνης σε ένωση που βλέπουμε στην εικονογραφία της Αλχημείας.
Στην τέλεια έκφρασή της αυτή η μετουσιωμένη «προσωπικότητα», αντιπροσωπεύεται μέσα από αυτό που είπε ο Χριστός στο όρος των Ελαιών: «όχι το δικό μου, αλλά το δικό Σου Θέλημα, ας γίνει»!
Διαβασε επίσης:
