Καλώς τον (Δία) κι ας άργησε!

Όταν έμαθα πως ο Δίας θα μπει επιτέλους στον Σκορπιό, ένιωσα περίπου όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη με τον κυρ-Στέφανο! «Και ζαμπόν κυρ-Στέφανε, μπόλικο ζαμπόν! Θα το κάψουμε κυρ-Στέφανε!» Ας είναι καλά η Μπέλλα Κυδωνάκη που από το 2013 με είχε προϊδεάσει τι θα συμβεί, όταν αυτός ο Δίας θα κάνει την τιμή και έρθει από το… άστρο μας (εμάς των Σκορπιών).

Καλώς τον, λοιπόν κι ας άργησε…

Κι από τη στιγμή που δεν είναι περαστικός αλλά θα κάτσει μαζί μας μέχρι τον Νοέμβριο του 2018, θαρρώ πως είναι η ώρα όχι… ζαμπόν να πάρουμε κυρ-Στέφανε, αλλά να βάλουμε κάνα ευρώ στην άκρη! Ή καλύτερα να βρω αυτό το φάρμακο που με κάνει εδώ και 40 χρόνια αλλεργικό στο χρήμα… Το ομολογώ. Έχω θέμα με τα λεφτά. Κι ας είχα πάρει στην ΣΤ΄ Δημοτικού βραβείο σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό Έκθεσης, με θέμα την αποταμίευση… Προφανώς ή με βοήθησαν και τότε τα άστρα ή το έπαιξα καλά το παραμύθι ή τα άλλα παιδάκια ήταν… ντεφορμέ! Θυμάμαι πως το βραβείο τότε ήταν ένα πεντοχίλιαρο (δραχμές εννοείται) σε ένα βιβλιάριο που μου άνοιξε η Πολιτεία στην «Αγροτική Τράπεζα». Φυσικά με το που έκλεισα τα 18 το πεντοχίλιαρο… πέταξε (μαζί με τους τόκους), ενώ λίγο μετά χαιρέτισε και η «Αγροτική». Γουρλής που λένε…

Τώρα όμως με τον Δία «κατσικωμένο» στον Σκορπιό για έναν χρόνο και βάλε, έχω βάσιμες ελπίδες ότι θα γυρίσει ο τροχός. Μαζί του κι εγώ… Για να κάνω επιτέλους πράξη όσα έγραφα τω καιρώ εκείνω για την αποταμίευση. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μεγαλώνουν και οι κόρες και αυξάνονται οι ανάγκες… Μην παίρνετε θάρρος και σας πάει το μυαλό σε τίποτα «προίκες» κλπ. Για τα φροντιστήρια λέω και ότι άλλες υποχρεώσεις μπορεί να έχει ένας μπαμπάς με το ένα κοριτσάκι (ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΛΕΜΕ!!!) στο Λύκειο και το άλλο πιο μικρό ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ στο Δημοτικό… Άκου προίκα… Ποια προίκα… Για ποιον; Τον αχαΐρευτο που θα μου φέρει σε καμιά 20αριά χρόνια η μεγάλη και καμιά…. 200αριά η μικρή! Ούτε καν…