Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος

Αυτές οι δυσερμήνευτες ιδιότητες του Αγίου Πνεύματος, μας γνωστοποιούνται κυρίως στο «Σύμβολον της Πίστεως», στο οποίο ομολογούμε: «και εις το ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΤΟ ΚΥΡΙΟΝ ΤΟ ΖΩΟΠΟΙΟΝ το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των Προφητών.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι η κύρια ιδιότητα του Αγίου Πνεύματος είναι η ΖΩΟΠΟΙΗΣΗ.

Δηλαδή το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που προσφέρει και χαρίζει την ζωή σε εκείνους τους Ανθρώπους που φροντίζουν να το εντάξουν τις ιδιότητες του στην καθημερινή τους ζωή.

Αυτό σημαίνει ότι ένας Άνθρωπος θεωρείται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ, μόνο όταν στραφεί προς την Πνευματική του Υπόσταση και αρχίσει να ασχολείται με τις ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΧΟΛΙΕΣ, δηλαδή όταν στραφεί προς την ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ και βεβαίως μέσω αυτής στην ΕΡΕΥΝΑ.

Ο ίδιος ο Χριστός ονομάζει το «Άγιο Πνεύμα» με την λέξη «ΠΑΡΑΚΛΗΤΟ»

Η σημερινή εμφάνιση του Αγίου Πνεύματος περικλείει και μία ακόμα πολύ σπουδαία ιδιότητα.

Το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που ΙΔΡΥΣΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ, η οποία όπως γνωρίζουμε αποτελεί το ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ και μέσω των διδασκαλιών της είναι η κύρια αρμόδια και υπεύθυνη για την Πνευματική Αφύπνιση των Πιστών.

Δηλαδή στο ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, οφείλονται αφενός μεν η ίδρυση της εκκλησίας μας αυτή καθεαυτή, αφετέρου δε οι πνευματικές διδασκαλίες που προκύπτουν κυρίως μέσω των ευαγγελίων που διδάσκονται στους πιστούς κατά την διάρκεια των θείων λειτουργιών.

Ο σκοπός της θείας λειτουργίας που συντελείται μέσα στους ΙΕΡΟΥΣ ΝΑΟΥΣ είναι να μας παραδώσει όλες τις απαραίτητες γνώσεις, έχοντας βεβαίως σαν απώτερο σκοπό να ενεργοποιήσει τις δικές μας θείες λειτουργίες, τις οποίες δυστυχώς δεν γνωρίζουμε, όσο βρισκόμαστε μακριά από την επιρροή του Αγίου Πνεύματος!

Διότι ο κύριος στόχος μας, ο αυτοσκοπός μας θα πρέπει να είναι να καταφέρουμε να εισέλθουμε στην ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ η οποία ΕΝΤΟΣ ΗΜΩΝ ΕΣΤΙ, γεγονός το οποίο μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν συλλειτουργήσουν μέσα μας ταυτοχρόνως, το όνομα του ΠΑΤΡΟΣ και του ΥΙΟΥ και του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.

Όπως είδαμε η σχέση Εκκλησίας και Αγίου Πνεύματος είναι πάρα πολύ στενή, διότι το Άγιο Πνεύμα ήταν αυτό που ΙΔΡΥΣΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, γεγονός που συνέβη την ημέρα της ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ.

Δηλαδή ακριβώς ΠΕΝΗΝΤΑ ΗΜΕΡΕΣ μετά από την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ και βεβαίως ακριβώς ΔΕΚΑ ΗΜΕΡΕΣ μετά την ΑΝΑΛΗΨΗ Του.

Θα πρέπει απαραιτήτως να διευκρινίσουμε ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το Άγιο Πνεύμα αποτελεί το ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ της Αγίας Τριάδας, δηλαδή το πρόσωπο που εμφανίζεται τελευταίο.

Αυτό σημαίνει ότι εμείς σαν Άνθρωποι δεν θα πρέπει να θεωρούμε σαν δεδομένο ότι διαθέτουμε μέσα μας το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.

Το γεγονός αυτό πρέπει να κατανοήσουμε, διότι μόνο σε αυτήν την περίπτωση θα καταλάβουμε ότι αυτός ακριβώς θα πρέπει να αποτελέσει τον κύριο και βασικό σκοπός της ζωής μας!

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος της ίδρυσης της Αγίας Εκκλησίας μας, η οποία έχει σκοπό να μας ΔΙΔΑΞΕΙ πώς θα καταφέρουμε να αποκτήσουμε αυτό το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ το οποίο αυτή την στιγμή ΣΤΕΡΟΥΜΑΣΤΕ!

Ακριβώς για τον λόγο αυτόν, ο κάθε ένας μας, αρχίζοντας μάλιστα από μικρή ηλικία, οφείλει να προετοιμάζει τον εαυτό του, οφείλει να ζήσει μία τέτοια ζωή που θα του επιτρέψει να δεχτεί μέσα του το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ , όπως συνέβη στην περίπτωση των Μαθητών του Χριστού.

Αυτός είναι ο προορισμός κάθε ανεξαιρέτως ανθρώπου, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βρισκόμαστε σε αυτήν την ζωή!

Για να συμβεί όμως αυτό, για να γίνουμε δικαιούχοι αυτής της ΘΕΙΑΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ θα πρέπει να οικοδομήσουμε σωστά τον δικό μας ΝΑΟ και να τον διατηρούμε όσο πιο αγνό και καθαρό μπορούμε.

Όπως είδαμε όμως, έναν ΝΑΟ μπορεί να τον ιδρύσει μόνο η παρουσία του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.

Στο αρχαίο Ελληνικό σύστημα αρίθμησης όπου τα γράμματα του αλφάβητου χρησιμοποιούταν ταυτοχρόνως και σαν αριθμοί, ο αριθμός 50 αντιστοιχεί με το γράμμα Ν το οποίο μπορούμε να θεωρήσουμε ότι αναπαριστά έναν ΚΕΡΑΥΝΟ και υποκρύπτει την λειτουργία του ΝΟΥ μας, ο οποίος όπως είναι γνωστό παράγει ηλεκτρισμό.

Όμως αν ανατρέξουμε σε οποιοδήποτε λεξικό, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν άλλες δύο λέξεις που ταυτίζονται απολύτως με την λέξη ΝΟΥΣ είναι οι λέξεις αυτές είναι η ΝΑΥΣ και ο ΝΑΟΣ οι οποίες προέρχονται από την ίδια ρίζα.

Αυτό βεβαίως που έρχεται στην σκέψη μας είναι η γνωστή εικόνα του Χριστού να κρατάει το τιμόνι ενός πλοίου, προσπαθώντας να μας δώσει την σωστή κατεύθυνση για να καταφέρουμε να διασχίσουμε επιτυχώς αυτό το απέραντο πέλαγος της ζωής μας.

Το Άγιο Πνεύμα εμφανίζεται μέσα στο ΝΟΥ μας, και δραστηριοποιείται μόνο όταν εμείς διαμορφώσουμε την προσωπικότητά μας έτσι ώστε να μπορεί να κατοικήσει εντός του!

Απαιτείται προηγουμένως μεγάλη και συνειδητή προσπάθεια εκ μέρους μας, πρέπει να κριθούμε ικανοί, ώστε το Άγιο Πνεύμα να έρθει και να ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙ μέσα μας.

Μία προσευχή που γνωρίζουμε όλοι από τα παιδικά μας χρόνια, η οποία αναφέρεται στον Παράκλητο δηλαδή στο Άγιο Πνεύμα, είναι το «Βασιλεύ Ουράνιε»

«Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε,

το Πνεύμα της αληθείας,

ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών,
ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός,
ελθέ και σκήνωσον εν ημίν
και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος
και σώσον, Αγαθέ τας ψυχάς ημών.
Αμήν.»

Τόσο κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας, όσο και κατά την διάρκεια πολλών μυστηρίων της Εκκλησίας μας, ο Ιερέας με τις ευχές και τις διάφορες εκφωνήσεις του αναφέρεται και τονίζει τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.

Στο Ιερότερο σημείο της θείας λειτουργίας, μετά την απολύτως μυστηριακή φράση: «Τα σα εκ των σων...» παρακαλούμε το Θεό:

«ΚΑΤΑΠΕΜΨΟΝ το ΠΝΕΥΜΑ σου το ΑΓΙΟΝ εφ’ ημάς και επί τα προκείμενα δώρα ταύτα».

Δηλαδή παρακαλούμε το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ να ΚΑΤΕΛΘΕΙ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ, όπως είχε συμβεί στην περίπτωση των 12 Μαθητών του Χριστού, όπου μια ημέρα σαν την σημερινή, εμφανίστηκε επάνω από τα κεφάλια τους, με την μορφή ΠΥΡΙΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ και τους ανέδειξε πάνσοφους διδασκάλους της οικουμένης.

Ας μην ξεχνάμε ότι το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ είναι ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ, τον οποίο υποσχέθηκε ο Χριστός να αποστείλει στους Μαθητές του, μετά από την ΑΝΑΛΗΨΗ του για να μην τους αφήσει ορφανούς και αβοήθητους.

«όταν έλθη ο παράκλητος όν εγώ πέμψω υμίν παρά του Πατρός, το Πνεύμα της αληθείας… οδηγήσει υμάς εις πάσαν την αλήθειαν» (ιωάν. ιε’ 26, ιστ’ 13).

Την ίδια ακριβώς αξίωση θα μπορούσαμε να ΑΙΤΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ, με την προϋπόθεση βεβαίως ότι προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να ακολουθήσουμε την διδασκαλία του Χριστού, ώστε να θεωρηθούμε από τον ίδιο ως ΑΞΙΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ του!