Ho‘oponopono. Το μεγαλείο της Απλότητας. Eνεργειακή τεχνική.
Το Ho‘oponopono μας έρχεται από την παράδοση της Χαβάης, και περιλαμβάνεται στις μεθόδους της Ενεργειακής Ψυχολογίας, δηλαδή είναι μία ενεργειακή τεχνική.
Γράφει η Θάλεια Κωστοπούλου
Το Ho‘oponopono μας έρχεται από την παράδοση της Χαβάης, και περιλαμβάνεται στις μεθόδους της Ενεργειακής Ψυχολογίας, δηλαδή είναι μία ενεργειακή τεχνική.
Εφαρμοζόταν ως θεραπευτική τεχνική μέσα στις οικογένειες, μεταξύ των μελών τους με σκοπό να καθαρίσουν, να ανακουφίσουν και να επανορθώσουν τις σχέσεις μεταξύ τους, αλλά, και τη σχέση τους με τους θεούς τους. Την χρησιμοποιούσαν όταν κάποιο μέλος της οικογένειας αρρώσταινε, επειδή ως αιτία της κάθε ασθένειας θεωρούσαν την ανισορροπία των σχέσεών τους.
Μία θεραπεύτρια, η Morrnah Nalamaku Simeona ήταν η πρώτη που το οργάνωσε ως τεχνική στη δεκαετία του ΄70. Το δίδαξε στο ευρύ κοινό, αλλά και σε νοσοκομεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα, ακόμη και ανάμεσα στο προσωπικό των Ηνωμένων Εθνών. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν τεράστια. Διαμόρφωσε την τεχνική έτσι ώστε δεν χρειαζόταν πια η παρουσία όλων των εμπλεκομένων ατόμων παρά δουλευόταν πια ατομικά.
Ποιός είναι ο στόχος του Ho‘oponopono
Ho‘oponopono σημαίνει τακτοποιώ, διορθώνω, καθαρίζω, αποκαθιστώ και αναφέρεται στις σχέσεις μας με τα οικεία μας πρόσωπα.
Βασικός στόχος της τεχνικής είναι η απεμπλοκή μας από δυσάρεστες αναμνήσεις του παρελθόντος που μας προκαλούν αρνητικά και επιβαρυντικά συναισθήματα, όπως θυμό, φόβο, δυσαρέσκεια, μνησικακία, μίσος, θλίψη, απογοήτευση κτλ.
Στοχεύει κυρίως στις υποσυνείδητες σκέψεις μας που είναι και οι περισσότερες και οι οποίες δεν μπορούν να ελεγχθούν. Συνήθως δεν μπορούμε καν να εντοπίσουμε ότι λειτουργούμε κάτω από υποσυνείδητες διαδικασίες. Όμως είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε και η ζωή μας είναι το αποτέλεσμα, η συνισταμένη των πεποιθήσεών μας.
Υποκείμεθα στο νόμο της έλξης. Τις καταστάσεις και τις συνήθειες που επικρατούν στη ζωή μας, ακόμη και το είδος των ανθρώπων που συναναστρεφόμαστε, τα έλκουμε με τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις μας και κατ’ επέκταση με τα πρότυπα των συμπεριφορών μας. Επομένως ό,τι μας συμβαίνει το έχουμε κατά κάποιο τρόπο «έλξει» στη ζωή μας εμείς. Αυτό είναι μία ευθύνη που οι περισσότεροι δυσκολευόμαστε να αναλάβουμε. Κυρίως γιατί ταυτίζουμε την ευθύνη με την ενοχή. Δεν είναι έτσι όμως. Είμαστε υπεύθυνοι με την έννοια ότι μόνο εμείς μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε ό,τι μας δυσαρεστεί. Οι εξωτερικές προκλήσεις καθρεπτίζουν δικά μας κομμάτια μέσα μας, συνήθως καλά κρυμμένα στο υποσυνείδητο. Όταν εμφανίζονται μπροστά μας, μας δίνεται η ευκαιρία να επεξεργαστούμε τα κρυμμένα αυτά κομμάτια (πεποιθήσεις, μνήμες, συναισθήματα) και να ελευθερωθούμε από αυτά.
Ο ψυχολόγος Hew Len, πολύ πιστός μαθητής της Morrnah Simeona, εφάρμοσε την τεχνική της σε ασθενείς με βαριά διαταραγμένες και εγκληματικές προσωπικότητες, στο Κρατικό Νοσοκομείο της Χαβάης. Τρία χρόνια μετά, είχε επιτύχει να μειώσει στο ελάχιστο τις εκδηλώσεις βίας, που πριν ήταν πολύ συνηθισμένες. Η βελτίωση των εγκλείστων ήταν τόσο μεγάλη, που είτε αφέθηκαν ελεύθεροι, είτε μεταφέρθηκαν σε πιο ήπιες πτέρυγες, ενώ η συγκεκριμένη μονάδα έκλεισε γιατί δεν χρειαζόταν πια.
Ο δρ. Len δήλωσε ότι δεν ήρθε σε προσωπική επαφή με κανέναν ασθενή, ούτε έκανε ατομικές συνεδρίες μαζί τους. Μόνο εφάρμοζε καθημερινά το Ho‘oponopono, αποδεχόμενος το 100% της ευθύνης για ό,τι συνέβαινε γύρω του. «Δεν θεράπευσα αυτούς», έλεγε, «θεράπευσα το κομμάτι μέσα μου που τους δημιούργησε».
Αναφερόταν στην κατάσταση εκείνη κατά την οποία το άτομο, απαλλαγμένο από τον διαχωρισμό που χαρακτηρίζει την προσωπικότητα, γίνεται ένα με τον Δημιουργό και επομένως με όλα του τα πλάσματα.
Πώς μπορούμε όμως να πετύχουμε αυτή την συνειδησιακή κατάσταση, ή τουλάχιστον να την προσεγγίσουμε;
Ο δρ. Len προτείνει να βλέπουμε κάθε πρόβλημα που εμφανίζεται στη ζωή μας, σαν μία ευκαιρία να καθαρίσουμε τα αρνητικά υπολείμματα μέσα μας, ώστε να δημιουργηθεί χώρος στο Θείο να μπει στη ζωή μας, να μας καθοδηγήσει και να μας εμπνεύσει.
Η διαδικασία της τεχνικής ακολουθεί τέσσερα στάδια:
1. Αναλαμβάνουμε την πλήρη ευθύνη για ό,τι έρχεται στη ζωή μας , γιατί εμείς το έχουμε έλξει. Το πρόσωπο ή η κατάσταση που μας δυσαρεστεί, είναι ευλογημένα γιατί καθρεφτίζουν το κομμάτι μέσα μας που χρειάζεται να καθαρίσουμε από αντιλήψεις και συναισθήματα που μας βαραίνουν.
2. Ζητούμε συγνώμη από το άτομο ή την κατάσταση για την όποια συμμετοχή και εμπλοκή μας στη δημιουργία της δυσάρεστης κατάστασης.
3. Ευχαριστούμε το πρόσωπο ή την κατάσταση για τον ρόλο που έπαιξαν στην εξέλιξή μας και για το μάθημα που μας έδωσαν την ευκαιρία να πάρουμε. Μετά τους απελευθερώνουμε από την ανάγκη να παίζουν πια τον συγκεκριμένο ρόλο στη ζωή μας.
4. Εκφράζουμε την αγάπη μας για το άτομο ή την κατάσταση, νιώθοντας αποδοχή και ενότητα, και συγχρόνως απευθύνουμε τα ίδια συναισθήματα και προς τον εαυτό μας, αγάπη και αποδοχή.
Η όλη διαδικασία μπορεί να συνοψιστεί σε τέσσερις φράσεις:
1.Λυπάμαι
2.Συγχώρεσέ με
3. Σ’αγαπώ
4.Σ’ευχαριστώ
Στην αρχή, ίσως να μην αισθανόμαστε άνετα με αυτές τις δηλώσεις, και είναι αναμενόμενο. Όλα χρειάζονται εξάσκηση. Με καθημερινή εφαρμογή όμως, ξεδιπλώνονται συναισθήματα ανακούφισης, χαράς και απελευθέρωσης, που ούτε τα φανταζόμασταν.
Ας μην ξεχνάμε πως ό,τι νιώθουμε, αντανακλάται και στους γύρω μας και σε όλο το περιβάλλον μας.
Πηγές: www.ho-oponopono.org
