Συμβουλευτική Αστρολογία – Πλανήτες και Τσάκρας II

Chakra1.jpg

Στο προηγούμενο μέρος του άρθρου είχαμε ξεκινήσει να παρουσιάζουμε μία σύνδεση των ενεργειακών μας κέντρων με τους πλανήτες της αστρολογίας. Μέσα από αυτή τη σύνδεση προσπαθήσαμε να αναδείξουμε και μία πλευρά της διαδικασίας της κάθαρσης των ενεργειακών μας κέντρων, όπως θα μπορούσε να εφαρμοστεί πρακτικά και χωρίς πολλές μεταφυσικές προεκτάσεις. Στο δεύτερο μέρος του άρθρου θα συνεχίσουμε αυτή την παρουσίαση με τα τέσσερα επόμενα κέντρα και το όγδοο τσάκρα που από πολλούς μελετητές αναφέρεται τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα.

Πριν ξεκινήσουμε όμως να αναφερόμαστε στα κέντρα αξίζει να πούμε ότι οι πλανητικές συνδέσεις που αναφέραμε στο προηγούμενο μέρος δε θα πρέπει να ληφθούν οι μόνες σωστές. Πολλοί μελετητές έχουν διατυπώσει διαφορετικές απόψεις για το ποιοι πλανήτες κυβερνούν τα τσάκρα και τις απόψεις αυτές αξίζει επίσης να τις διαβάσει κανείς επιλεκτικά, ώστε να διαμορφώσει δική του άποψη. Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι πλανήτες και κυρίως αυτοί που στο χάρτη κυβερνούν δύο ζώδια, αλλά και ο Ήλιος και η Σελήνη και παρουσιάζονται έτσι με δύο φύσεις, είναι δυνατόν να αντιστοιχηθούν σε δύο τσάκρα.

Ο Άρης για παράδειγμα που τον αντιστοιχίσαμε στο σεξουαλικό κέντρο θα πρέπει να πούμε ότι αντιστοιχίζεται από πολλούς μελετητές και στο κέντρο του ηλιακού πλέγματος. Εκεί όμως εμφανίζεται περισσότερο η διεκδικητική πλευρά του Άρη, όπως συνήθως εκφράζεται στον Κριό και που στηρίζει την αυτοεκτίμηση του ατόμου (δεν είναι τυχαίο ότι και ο Ήλιος έχει έξαρση στον Κριό). Όπως θα δούμε σε επόμενες συνέχειες, αντιστοίχιση των τσάκρα δεν υπάρχει μόνο στους πλανήτες αλλά και στα ζώδια και τους οίκους κι αυτό είναι δυνατό να μας βοηθήσει να ερμηνεύσουμε τελείως διαφορετικά ένα γενέθλιο χάρτη.

Παρομοίως η Αφροδίτη, που μέχρι τώρα δεν την έχουμε αντιστοιχίσει σε κάποιο κέντρο, κάποιες φορές τη βρίσκουμε να αντιστοιχίζεται κι αυτή στο σεξουαλικό κέντρο και πολύ λογικά, καθώς η φύση της κυρίως στο ζώδιο του Ταύρου έχει κατεξοχήν να κάνει με τη φυσική επαφή, τη χρήση του χρήματος αλλά και τη χρήση της σεξουαλικότητας.

Συνεπώς οι πλανητικές αντιστοιχίες που προτείνουμε δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως αποκλειστικές, αλλά πάντα να γίνεται προσπάθεια για κριτική σκέψη. Φυσικά κάποιες αντιστοιχίες απλά δεν κολλάνε. Σε κάποιες άλλες όμως υπάρχει περιθώριο να δει κανείς τα πράγματα από άλλη σκοπιά.

Έχοντας κάνει αυτή την επισήμανση ας συνεχίσουμε τώρα την εξέταση των κέντρων με το κέντρο της Καρδιάς. Το κέντρο της Καρδιάς είναι το κέντρο που συσχετίζεται με τη συντροφικότητα. Τη συντροφικότητα όχι όμως στο επίπεδο της φυσικής επαφής (νιώθω ότι κοιμάμαι σε άδειο κρεβάτι) αλλά στο επίπεδο των συναισθημάτων. Η αίσθηση ότι κανείς δεν έχει να μοιραστεί τη ζωή του με κανέναν, δεν έχει κάποιον να βγει το βράδυ, να ανταλλάξει απόψεις, να πάρει ερεθίσματα και να πάρει ερεθίσματα.

Το κέντρο της Καρδιάς θα λέγαμε ότι είναι το κέντρο που αναζητούμε το άλλο μας μισό και γι’ αυτό θα αντιστοιχιζόταν πολύ εύκολα με την Αφροδίτη, αλλά και με τον 7^ο οίκο όπως θα δούμε σε επόμενες δημοσιεύσεις. Είναι το κέντρο που αναζητούμε τον Άλλο, όπου ο Άλλος μπορεί να είναι ο Σύντροφος που μας συμπληρώνει αλλά παραδόξως μπορεί να είναι και ο εχθρός μας ή αυτός που ζηλεύουμε, γιατί στην ουσία κι αυτός μας συμπληρώνει.

Η κάθαρση του κέντρου αυτού – όπως και όλων των κέντρων πάνω από το ηλιακό πλέγμα - έχει να κάνει με λιγότερο σωματικές διαδικασίες κάθαρσης και περισσότερο με συναισθηματικές ή νοητικές.

Έτσι για να υπάρξει κάθαρση σε αυτό το κέντρο, αυτό που χρειάζεται κυρίως είναι η Συγχώρεση. Μέσα από τη διαδικασία της Συγχώρεσης είναι που απαλλασσόμαστε από τα αρνητικά αισθήματα και καταφέρνουμε να κρατήσουμε καθαρό αυτό το κέντρο. Κι είναι σημαντικό να κρατηθεί καθαρό, γιατί η επιβάρυνση του με αρνητικά συναισθήματα είναι η πηγή των ψυχοσωματικών ασθενειών που γνωρίζουμε. Κατάθλιψη, μοναξιά, αυτολύπηση, παράνοια (όλοι είναι εχθροί μου, τους μισώ), και οι περισσότερες συναισθηματικές αρρώστιες είναι συνδεδεμένες με αυτό το κέντρο.

Για την κάθαρση στο κέντρο της Καρδιάς είναι ανάγκη επίσης να προσέχουμε τις Παρέες. Οι άνθρωποι κοντά στους οποίους είμαστε, με τους οποίους κυκλοφορούμε έχουν σημαντική επίδραση στην υγεία αυτού του κέντρου. Κι εδώ βεβαίως θα πρέπει να πούμε ότι πολύ συχνά κάποιοι άνθρωποι είναι χρήσιμοι για τις ανάγκες κάποιου κέντρου μας (π.χ. οικονομική ασφάλεια ή σεξουαλική απόλαυση) αλλά δεν είναι καλή για την ψυχική μας ισορροπία (π.χ. αισθανόμαστε ένα κενό). Αντίθετα, άλλοι άνθρωποι μας γεμίζουν συναισθηματικά, αλλά στα κατώτερα κέντρα μας δεν προσφέρουν κάποια ιδιαίτερη ευχαρίστηση (π.χ. μπορεί να μη στηρίζουν τον εγωισμό μας και την αυτοεκτίμηση μας).

Δεν είναι πάντα εύκολο θα πρέπει να πούμε να ικανοποιούμε τις ανάγκες όλων των κέντρων. Και υπό αυτή την έννοια και στο χάρτη τις απαιτήσεις όλων των πλανητών μας. Καθένας μπορεί να είναι προσανατολισμένος να δίνει έμφαση σε συγκεκριμένα κέντρα (ίσως έτσι μεγάλωσε) και συνεπώς σε συγκεκριμένους πλανήτες στο χάρτη. Από την άλλη βλέποντας τους πλανήτες στο χάρτη, πιθανόν να μπορεί κανείς να κατανοήσει σε ποια κέντρα ο άνθρωπος είναι ισορροπημένος και σε ποια πρέπει να παλέψει να φέρει ισορροπία. Για παράδειγμα ένας άνθρωπος με Ήλιο με δύσκολες όψεις πιθανότατα θα έχει ζητούμενο στη ζωή του να επιτύχει την αναγνώριση και την αυτοεκτίμηση. Αν πάλι έχει χτυπημένη Αφροδίτη, ίσως να μην μπορεί να αγαπήσει εύκολα.

Οι παλιές μεταφυσικές σχολές έλεγαν ότι ο άνθρωπος εξελίσσεται όταν αρχίζει να δίνει βαρύτητα στις ανάγκες των ανώτερων κέντρων, παρά στα κατώτερα. Δεν είμαι σίγουρος ότι στη σημερινή εποχή θα συμφωνούσαμε, ίσως να προτιμούσαμε απλά να υπάρχει μία ισορροπία, ωστόσο αυτό που ισχύει σίγουρα είναι ότι μεταξύ των κέντρων υπάρχει σίγουρα μία πολικότητα. Όπως θα δούμε και πιο κάτω το κέντρο της καρδιάς στέκει στη μέση των επτά κέντρων και αποτελεί το κρίσιμο σημείο που κανείς πρέπει να παίρνει αποφάσεις στη ζωή του. Αποφάσεις που έχουν κυρίως να κάνουν με τις σχέσεις.

Γιατί είμαι με κάποιον άνθρωπο; Γιατί συμβιώνω μαζί του; Γιατί με θαυμάζει και στηρίζει την αυτοπεποίθηση μου (ηλιακό κέντρο), γιατί μου προσφέρει υλική ασφάλεια ή ερωτική ευχαρίστηση (σεξουαλικό) ή γιατί μεγαλώσαμε μαζί και έχουμε τις ίδιες εμπειρίες ζωής (ιερό κέντρο). Π.χ. περάσαμε μαζί δύσκολες καταστάσεις.

Αυτοί είναι συνήθως προσανατολισμοί προς Εμένα, δηλαδή τι μου προσφέρει Εμένα ο άλλος άνθρωπος. Γι’ αυτό και θεωρούνται εγωιστικά κέντρα, χωρίς όμως με βάση τη σύγχρονη ψυχολογία να είναι πάντα αυτή η θεώρηση και η σωστή.

Αντίθετα αν η θεώρηση είναι προς τα πάνω, δηλαδή προς τα κέντρα που θα δούμε στη συνέχεια ο σύντροφος δεν είναι εδώ για να ικανοποιήσει Εμένα, αλλά για να μου ανοίξει ορίζοντες προς το Άλλο, να μου γνωρίσει νέα πράγματα, να με εισάγει σε καταστάσεις που θα με βγάλουν από το Εγώ και θα με πάνε προς το Εμείς.

Το κέντρο της Καρδιάς λοιπόν και ο τομέας των Σχέσεων είναι στην πράξη το σημείο εκείνο που ο καθένας από μας πρέπει να πάρει κάποιες δύσκολες αποφάσεις στη ζωή του, να επιλέξει αυτό που λέγαμε παλιά το δρόμο της Αρετής ή της Κακίας. Βέβαια, η σύγχρονη ψυχολογία όπως είπαμε έχει ενστάσεις για μία τόσο δυαδική θεώρηση, αλλά όσο κι αν κανείς δει πιο σχετικά το δίλημμα, η αλήθεια είναι ότι όποιος έχει κάνει σοβαρές σχέσεις στη ζωή του γνωρίζει ότι είναι ένα δίλημμα υπαρκτό. Κι ότι δυστυχώς στον τομέα αυτό δεν μπορεί κανείς να ικανοποιήσει ταυτόχρονα όλα τα κέντρα του. Κάποια θα αναγκαστεί να τα παραμερίσει (με ότι συνέπειες έχει αυτό μακροχρόνια στον ίδιο αλλά και στην πορεία της σχέσης, ειδικά αν κάποια «ατίθασα» κέντρα μείνουν καιρό ανικανοποίητα).

Στον αστρολογικό χάρτη είναι πολύ ενδιαφέρον ότι η αντίθεση 1^ου – 7^ου οίκου στην ουσία συμβολίζει την αντίθεση 3^ου και 4^ου κέντρου, αυτοεκτίμησης και αγάπης. Η συμβολική αυτή τοποθέτηση μας λέει στην ουσία ότι οι μεγάλες μάχες για την ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή γίνονται μεταξύ αυτών των δύο κέντρων.

Από πλευράς πλανητών στο κέντρο της Καρδιάς αντιστοιχίζεται συχνά και ο Ήλιος. Ο λόγος που γίνεται αυτή η αντιστοιχία είναι μάλλον ότι παρασυρόμαστε από την Ιατρική Αστρολογία, που αντιστοιχεί στον Ήλιο την καρδιά. Δεν είμαι σίγουρος ότι έχουμε να κάνουμε με το ίδιο πράγμα εδώ, όμως όπως είπαμε πριν κάποιες διαστάσεις των πλανητών συχνά μοιράζονται μεταξύ δύο κέντρων. Έτσι και ο Ήλιος, αν ειδωθεί ως πραγματικά γενναιόδωρος, ίσως μπορεί να θεωρηθεί εκπρόσωπος του κέντρου της Καρδιάς. Προσωπικά προτιμών όμως την άποψη των σύγχρονων ψυχολόγων που λένε ότι, αν δεν έχεις χτίσει ισχυρή αυτοεκτίμηση, δεν μπορείς να αγαπήσεις πραγματικά, γιατί βλέπεις τον άλλο όχι ως κάποιον που θέλεις να προσφέρεις, αλλά κάποιον που θέλεις να πάρεις. Στην ουσία για να λειτουργήσει λοιπόν το κέντρο της Καρδιάς, πρέπει να υπάρχει πρώτα ένα υγιές Ηλιακό Κέντρο. Από την άλλη βέβαια, αν δεν αναπτυχθεί εγκαίρως το κέντρο της Καρδιάς, το Ηλιακό Κέντρο μπορεί να γίνει υπερτροφικό.

Και η αλήθεια είναι ότι η λογική αυτή ισχύει και γενικά για τα κέντρα. Κάθε ανώτερο κέντρο για να λειτουργήσει σωστά πρέπει να έχουν αναπτυχθεί επαρκώς τα από κάτω του, αλλά παράλληλα, πρέπει να έχει αναπτυχθεί εγκαίρως, ώστε η ενέργεια να διοχετεύεται προς τα πάνω και να μη γίνεται υπερτροφικό κάποιο από τα κατώτερα κέντρα. Η υπερτροφική ανάπτυξη οδηγεί σε ακρότητες όπως η αλαζονεία (3^ο κέντρο) ή η απληστία (2^ο κέντρο).

Προχωρώντας προς τα πάνω το επόμενο κέντρο που μας ενδιαφέρει είναι το κέντρο του Λαιμού. Παραδοσιακά σχετίζεται με τον Ερμή (εδώ δεν υπάρχουν πολλές διαφωνίες). Προσωπικά θα τολμούσα πάντως να προσθέσω επιπλέον και τον Ουρανό. Το κέντρο αυτό είναι το κέντρο της παρρησίας, το κέντρο που λέμε την άποψη μας, τη βγάζουμε από μέσα μας, επικοινωνούμε αυτό που νιώθουμε στους άλλους. Λειτουργεί υγιώς όταν κανείς δεν καταπιέζει αυτό που σκέπτεται και νιώθει την ελευθερία να το εκφράσει. Έχει κατεξοχήν να κάνει με την ελευθερία της έκφρασης και σχετίζεται με το κέντρο της καρδιάς γιατί είναι το όργανο εκείνο που επιτρέπει την έκφραση των συναισθημάτων, τα οποία ειδάλλως καταπιέζονται και στρέφονται προς τα κάτω κέντρα για ικανοποίηση (δεν ακούς τις σου λέω κι έτσι εγώ σε εκδικούμαι).

Η κάθαρση του κέντρου έχει να κάνει με τη δυνατότητα εξομολόγησης. Για να νιώσει κανείς ελεύθερος ενεργειακά, πρέπει να έχει τη δυνατότητα να πει την αλήθεια και να μην την αποκρύπτει, ούτε να την παραλλάσει. Όμως το κέντρο του Λαιμού απαιτεί επίσης γνώση του Πώς λέγεται η αλήθεια. Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε, το λεξιλόγιο παίζουν ρόλο στην υγεία του κέντρου. Το υβρεολόγιο, η ειρωνεία και άλλα τέτοια επιβαρυντικά λεκτικά σχήματα, απλά επιτρέπουν σε αρνητικά συναισθήματα που έχουμε στο κέντρο της Καρδιάς, που δεν καταφέραμε να αφήσουμε πίσω μας με τη συγχώρεση να αναδειχθούν ως Λόγος.

Δυστυχώς στην εποχή μας το κέντρο αυτό είναι από τις κυριότερες πηγές δεινών. Η υποκρισία στην οποία έχουμε μάθει κρατάει κλειστό το κέντρο αυτό σε πάρα πολλούς ανθρώπους, ειδικά στους «μορφωμένους» που έχουν εκπαιδευτεί να μετράνε τα λόγια τους για να πετύχουν στη ζωή τους.

Από την άλλη το κέντρο αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί δίνει διέξοδο στην έκφραση των συναισθημάτων, που αλλιώς θα έπρεπε να κατευθυνθούν προς τα κάτω κέντρα. Εδώ υπάρχει το λεγόμενο καθρέφτισμα που λέγαμε με το ηλιακό κέντρο. Όταν το κέντρο του Λαιμού είναι υγιές, ο άνθρωπος έχει μάθει να μην επιδιώκει στη ζωή του επιβολή με τη βία (ο Άρης που αναφέραμε στο 3^ο κέντρο) αλλά με την πειθώ. Είναι μία στροφή πολύ σημαντική στον πολιτισμό, που έχει να κάνει και με την ανάπτυξη των κέντρων μας.

Δεν είναι τυχαίο που και στην Εσωτερική Αστρολογία της Bailey ακόμη ο εσωτερικός κυβερνήτης του Κριού (του πολεμικού ζωδίου) δεν είναι ο Άρης, αλλά ο Ερμής. Ή το γεγονός ότι στην Εσωτερική Αστρολογία του Leo ο Ήλιος αντικαθίσταται από τον Ουρανό. Οι αντιστοιχία αυτή είναι που δείχνουν και τη στροφή από το 3^ο κέντρο στο 5^ο.

Το επόμενο κέντρο που μας ενδιαφέρει είναι το κέντρο Άτζνα ή αλλιώς το Τρίτο Μάτι. Αυτό ανέκαθεν θεωρούνταν το κέντρο της Διαίσθησης, αλλά στην πραγματικότητα είναι αυτό το κέντρο που μας επιτρέπει να έχουμε ιδέες για το πώς θα διαχειριστούμε τα πράγματα. Όπως θα δούμε πιο κάτω το τελευταίο από τα επτά κέντρα καθορίζει τα ερωτήματα, τις ανάγκες, τους στόχους. Στο κέντρο Άτζνα όμως είναι που λειτουργούν «οι συμβουλάτορες του μυαλού μας» και μας λένε: «Να κάνουμε αυτό;», «Γιατί δεν κάνουμε εκείνο;».

Το κέντρο αυτό συχνά μας βοηθάει να βρίσκουμε λύσεις, να κάνουμε σχέδια και να σχηματίζουμε πλάνα. Γι’ αυτό σχετίζεται με το Δία, αλλά στη βιβλιογραφία θα το βρει κανείς να σχετίζεται και με τον Ερμή, στην πιο διορατική του πλευρά. Το πρόβλημα με αυτό το κέντρο είναι ότι έχει μεγάλη αυταρέσκεια. Από ένα σημείο και μετά συνειδητοποιεί τη δύναμη που έχει στο να επιδρά στις καταστάσεις με τις ιδέες του και νομίζει ότι μπορεί να κατευθύνει τον κόσμο. Είναι το κέντρο των γκουρού, των θεωρητικών αστρολόγων, των μεταφυσικών, που δημιουργούν ομίλους γύρω τους.

Δρώντας σαν κάτοπτρο ενεργοποιεί το σεξουαλικό κέντρο είτε στον ίδιο τον γκουρού, που οι ιδέες του «εκφυλίζονται» σε απλό άλλοθι για να έχει «υποτακτικούς», είτε σε ανθρώπους «πιστούς» που μαζεύονται γύρω από τον «δάσκαλο» για τα δικά τους συμφέροντα ή από τις δικές τους ανασφάλειες. Στην Εσωτερική Αστρολογία το δίπολο αυτό αναγνωρίζεται και ως δίπολο της 2^ης με την 6^η ακτίνα, ο δάσκαλος κι ο οπαδός (όχι ο μαθητής)

Για να υπάρξει κάθαρση αυτού του κέντρου, πρέπει να περιοριστεί η μεγαλομανία. Στην ουσία όμως πρέπει να υπάρχει κάθαρση του νου. Σιωπή, σιγή. Είμαστε στο στάδιο που αναφέρεται στη μεταφυσική ότι για να υπάρξει γνώση, πρέπει ο νους να ησυχάσει. Να μη νομίζει ότι μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα. Να ανέλθουμε πιο πάνω από τις ιδέες που μεγαλώσαμε, τις ιδεολογίες μας, τις αντιλήψεις μας, αυτά που εμείς νομίζουμε ως σωστά, και να δούμε ότι υπάρχει και κάτι άλλο. Στην ψυχολογία εδώ έχουμε τα γνωστικά σχήματα που πρέπει να αλλαχτούν, το mind set όπως λένε και στο Management.

Στην πράξη το 6^ο κέντρο ησυχάζει όταν αρχίσει να λειτουργεί το 7^ο κέντρο, το κέντρο της Κεφαλής. Είναι το κέντρο αυτό που πια ο νους δε μιλάει μέσα μας. Το κέντρο που μας ρωτάνε «τι σκέφτεσαι;» και λέμε «τίποτα». Αυτό το τίποτα, το άδειασμα του μυαλού είναι ο στόχος του 7^ου κέντρου, καθώς μέσα από τη σιωπή μπορούμε μόνο να ακούσουμε πραγματικά τις ανάγκες μας χωρίς «παρεμβολές». Ο ψυχολόγος όταν παρουσιαζόμαστε μπροστά του λέγοντας τα προβλήματα μας συχνά μας ρωτάει «εσύ τι θέλεις;». Αν όλη η φλυαρία για το τι θέλει η γυναίκα, τα παιδιά, οι άλλοι σταματήσει, «εσύ τι θέλεις».

Από αυτή την άποψη το 7^ο κέντρο συνιστά την ίδια ατομικοποίηση που συνιστά το 3^ο κέντρο για τα τρία κατώτερα κέντρα. Είναι το σημείο της ατομικής ανάγκης, όπως στο 3^ο κέντρο έχουμε το σημείο του ατομικού θέλω και της ανάληψης της ατομικής ευθύνης (γι’ αυτό που θέλω). Μόνο που το 7^ο κέντρο εκφράζει ανάγκες υπαρξιακές κι όχι απλά ανάγκες αυτοεκτίμησης.

Άλλη αντιστοιχία του 7^ου κέντρου είναι το 1^ο κέντρο και υπό την έννοια αυτή προσωπικά θα το αντιστοιχούσα και αυτό στον Κρόνο. Γιατί στην ουσία ο κύκλος αρχίζει και τελειώνει με τον Κρόνο. Με αυτόν συνοψίζουμε: Πού έφτασα; Τι έκανα; Τι κατάφερα; Πού ήμουν λάθος; Κι αν η κάθαρση του 1^ου κέντρου απαιτεί να βάλουμε σε τάξη τις πρακτικές εκκρεμότητες της ζωής για να «ξεκινήσουμε» τη μέρα, στο 7^ο κέντρο έχουμε να «συνοψίσουμε» τη μέρα και γι’ αυτό θα συνέδεα το κέντρο αυτό και με τη διαδικασία του διαλογισμού, που πρακτικά για μας τους απλούς ανθρώπους δεν είναι παρά η διαδικασία που προηγείται του ύπνου.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι πυθαγόρειοι δίδασκαν το διαλογισμό του ύπνου, όπου πριν να αφεθούμε στην αγκαλιά του Μορφέα, συνοψίζαμε τη μέρα, έβγαιναν τα συμπεράσματα και μετά το μυαλό άδειαζε για να υποδεχτεί τον Ύπνο. Αυτή η διαδικασία είναι και η διαδικασία κάθαρσης αυτού του κέντρου. Το άδειασμα, η άφεση ή μη προσκόλληση στη μέρα, η εμπιστοσύνη. Γιατί στην ουσία τι άλλο είναι η άφεση στον Ύπνο, παρά εμπιστοσύνη, ειδικά που δεν ξέρει κανείς καμιά φορά αν θα ξυπνήσει την άλλη μέρα το πρωί.

Και είναι στη διαδικασία του Ύπνου που θα λέγαμε ότι το 7^ο κέντρο επικοινωνεί με το 8^ο, που αρκετοί εναλλακτικοί «θεραπευτές» ισχυρίζονται ότι υπάρχει στην εποχή μας. Αυτό, που το συνδέουν με τον Ποσειδώνα, και που έχει να κάνει με τα αρχέτυπα, τα όνειρα, την τράπεζα πληροφοριών, που πηγαίνουμε στον ύπνο μας για να τραβήξουμε πληροφορίες, αλλά και για να αποφασίσουμε ποιο ρόλο θέλουμε να παίξουμε αύριο, ποια ανάγκη θέλουμε να ικανοποιήσουμε.

Με τη λογική αυτή η ροή της ενέργειας μπορεί να είναι και αντίστροφη. Από πάνω προς τα κάτω ένα όνειρο μπορεί να ντυθεί με το πώς θα υλοποιηθεί στο 2^ο κέντρο, να το μοιραστούμε με ομάδες στο 5^ο κέντρο. Στο κέντρο της Καρδιάς θα γίνει πάλι μία μεγάλη αλλαγή, καθώς το Όνειρο θα φύγει από τη μικρή μας «συνομωτική» ομάδα και θα πρέπει πια να απλωθεί σε όλο τον Κόσμο. Εκεί θα πρέπει να αγγίξει απλούς ανθρώπους, άρα δε θα αρκέσει να είναι μία καλή ιδέα, θα χρειαστεί συναίσθημα. Θα επιλέξει ήρωες (3^ο κέντρο) που θέλουν να αυτοεπιβεβαιωθούν για να το στηρίξουν. Θα δώσει λόγο συμμετοχής (συμφέρον) σε αυτούς που πάντα ακολουθούν το νικητή (2^ο κέντρο). Και στο τέλος θα μετατραπεί από όνειρο σε τυπικό ή εθιμικό δίκαιο ενσωματωμένο στην καθημερινότητα (Κρόνος στο 1^ο κέντρο).

Μία διαδικασία ροής ενέργειας που για να γίνεται ανεμπόδιστα όμως θα πρέπει τα κέντρα να φροντίζουμε να είναι επαρκώς ισχυρά αλλά και επαρκώς ανοικτά, για να μην κατακρατούν για τον εαυτό τους την ενέργεια και γίνονται υπερτροφικά. Οι διαδικασίες της κάθαρσης που περιγράψαμε δεν έχουν σκοπό να αντικαταστήσουν κάποια μεταφυσική πρακτική ή μαθησιακή ατραπό, αλλά να δείξουν ότι σε όλα τα πράγματα μπορεί να υπάρξει μία προσέγγιση με την κοινή λογική και ότι αυτή και μόνο αρκεί μερικές φορές για να επιτευχθεί μεγάλη πρόοδος.

Δείτε επίσης

Συμβουλευτική Αστρολογία – Πλανήτες και Τσάκρας

Το ωροσκόπιο ως ημερήσιος ενεργειακός δείκτης

Το ωροσκόπιο ως δείκτης ελευθερίας και αυτοπραγμάτωσης