Αστρολογική Εφημερία, από 20 έως 23 Αυγούστου

από τον Γιάννη Ριζόπουλο

Το encore της φαντασίας

Συνέχεια από το προηγούμενο...

Ο σκληρός Κρόνος και ο φουριόζος Άρης μονομαχούν στα κοσμικά πεδία, θυμίζοντας τον Αννίβα στις πολύ κακές του, όπως τότε που έβαλε τους δυστυχείς ελέφαντες να περάσουν από τις Άλπεις. Μέσα στην αντάρα, το ποδοβολητό και το άγριο ξύλο, η Αφροδίτη βλέποντας τα αρσενικά να είναι απασχολημένα με οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτήν, προσεύχεται με όλη της την ψυχή στον αιώνιο σύμμαχο της. Και ιδού, έρχεται εν μέσω νεφελών...

Οι αντιθέσεις του Ποσειδώνα με τον Ήλιο και την Αφροδίτη είναι ότι το καλύτερο έχει να μας παρουσιάσει ο κοσμικός σκηνοθέτης για αυτό το τετραήμερο. Ρομαντικοί έρωτες, οράματα και ιδανικά περνούν από τις οθόνες του μυαλού μας, φέρνοντας μας κοντά στο να πιστέψουμε ότι τελικά δεν αξίζει να ασχολούμαστε με προβλήματα που λες και έχουν βάλει στοίχημα να μην τελειώνουν ποτέ. Feel possitive λοιπόν, με την ερωτευμένη καρδιά και τον ταξιδιάρικο νου μας, να βουτάνε στην ομορφιά της γραμμής του φεγγαριού πάνω στη θάλασσα ή του ουράνιου τόξου που γεφυρώνει το μουσκεμένο χώμα.

Άπιαστες οπτασίες, αντικατοπτρισμοί, παραμύθια, θα πουν κάποιοι. Προσοχή, μας κοροϊδεύουν! Αλλά όπως η φύση θεραπεύει τις ψυχές μας με τους αντικατοπτρισμούς της, έτσι κι ο Ποσειδώνας φροντίζει για την ευτυχία μας, αρκεί να του παραδώσουμε ανυστερόβουλα τα κλειδιά της μοίρας μας.

Κι όχι βέβαια για να ζήσουμε σώνει και καλά κάποιο υλικό θαύμα. Αυτό μας έμαθαν να ζητάμε όλοι εκείνοι που δεν έχουν στο νου τους παρά την δύναμη και την εξουσία του χρήματος. Εκείνοι που προσπαθούν να μετατρέψουν τον Ποσειδώνα μας σε προδότη και υπηρέτη των σκοπών τους. Εκείνοι που χλευάζουν το παράθυρο του σε έναν «άλλο» κόσμο, μέχρι να παραδοθούν αμαχητί στις ορέξεις των απατεώνων μάγων που οι ίδιοι διόρισαν.

Ο πλανήτης της φαντασίας δεν το’ χει σε τίποτα να πολλαπλασιάσει τα ψάρια και τα ψωμιά αλλά η κύρια συμβολή του είναι εσωτερική, όπως κι εκείνη του Μεγάλου Δασκάλου της Εποχής των Ιχθύων: Αγαπάτε αλλήλους, ξεκινώντας πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό μας.

Η «Βασιλεία των Ουρανών» υπάρχει μέσα μας και μπορούμε να την φτάσουμε έτσι απλά, σκαρφαλώνοντας στα χρυσά μαλλιά της Ραπουνζέλ ή φιλώντας τον βάτραχο που είναι ο πρίγκιπας της καρδιάς μας. Ας υποκλιθούμε στο όνειρο, ας πιστέψουμε στο αδιανόητο...

Κι έτσι, η μιζέρια και ο φαύλος κύκλος των καθηκόντων και της ανταπόδοσης, οι άγριες συγκρούσεις που γεννιούνται στην εμμονική πραγματικότητα μας θα διαγραφούν και θα αντικατασταθούν από το θεσπέσιο άρωμα των λουλουδιών, την έκσταση μπροστά στο μαγευτικό ηλιοβασίλεμα ή το μουρμουρητό του ρυακιού που φεύγει για να σμίξει με τη θάλασσα.

Όλα αυτά μέσα μας, καθρεφτίζονται στο χαμόγελο μας και στην βεβαιότητα πως ότι κι αν συμβεί κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μας πάρει το όνειρο μας, την εσωτερική μας ελευθερία.

Διαίσθηση, πίστη και φαντασία είναι οι τρεις νεράιδες που μας οδηγούν με ασφάλεια, πάνω από τους υποτιθέμενους περιορισμούς. Μας δίνουν φτερά για να πετάξουμε, μας δένουν τα μάτια για να μην δούμε την ασχήμια, μας κρύβουν από τις σκληροτράχηλες στρατιές των πολεμιστών, που υπηρετούν έναν αλλότριο σκοπό.

Κι ο Ύπνος αρωγός τους μας στέλνει μηνύματα που μαρτυρούν την αλήθεια μας, εκείνη που θα μας ελευθερώσει για πάντα από την απάτη των πεποιθήσεων που όρισαν οι επαγγελματίες δυνάστες.