Αιωρείσαι μεταξύ ορατού και αοράτου, βιώνοντας μια πραγματικότητα που μπορεί να είναι, μπορεί και όχι...
Κι εδώ ας μην βάλεις το χέρι σου στο Ευαγγέλιο, βασισμένος αποκλειστικά στις αισθήσεις, την λογική σου ή πολύ περισσότερο στις πληροφορίες που σου διοχετεύουν. Όταν διάγεις ημέρες Ποσειδώνα, η διαίσθησή σου είναι εκείνη που κρατά το τιμόνι μιας ασφαλούς πλοήγησης.
Δύο τετράγωνα κάνει ο πλανήτης της φαντασίας, το πρώτο με τον Ήλιο και το άλλο με την Δήμητρα, ανοίγοντας διάπλατα το παράθυρο για έναν κόσμο, χωρίς πόνο και χωρίς το ζύγι των εμπόρων.
Κι εσύ κρατάς σφικτά το εισιτήριο σου για την Χώρα των Θαυμάτων, ελπίζοντας πως το όνειρό σου δεν θα διαψευστεί.
Όμως για τι όνειρο μιλάς; Γιατί αν είναι από αυτά με λούσα, μεγαλεία, πρίγκιπες και βασιλοπούλες, αν πρόκειται για μια κάποια εκδοχή του American dream, ΟΚ, το έργο το έχεις ξαναδεί... Καλή η παράσταση αλλά ουδεμία σχέση έχει με τα όσα θα ακολουθήσουν στον... έξω κόσμο, εκεί όπου βασιλεύουν οι σκιερές πλευρές του Ποσειδώνα. Στην καλύτερη περίπτωση, η αφέλεια και στην χειρότερη ο δόλος.
Κόκκινος συναγερμός σημαίνει στο πραγματιστικό στρατόπεδό σου. Γιατί από πού να πρωτοφυλαχτούν οι έρμες οι λογικές και τα προσεκτικά σχεδιασμένα συστήματά σου;
Λάθη, ακυρώσεις, φρούδες ελπίδες, κλοπές, απάτες, αυταπάτες, παραπλανήσεις, αντικατοπτρισμοί, παρασκήνιο και κάθε είδους παραμύθιασμα απειλούν να βουλιάξουν κάθε φιλότιμη προσπάθειά σου στα θολά νερά της ανυπαρξίας.
Μα σε αυτό το αλλιώτικο «κουτί της Πανδώρας» κρύβεται και ο φύλακας άγγελός σου. Οι εμπνεύσεις σου και τα μαγικά σου «λάθη» που -παραδόξως για τον κοινό νου- οδηγούν στο σωστό αποτέλεσμα.
Το «φάντασμα στην μηχανή» είναι εδώ και σκοτίζει τον νου των λογικών!
Να κι ο επιστήμονας που σου κουνάει το δάκτυλο: «Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται» σου λέει, κάτι τρέχει με το μυαλό σου!
Κι εσύ απλέ, καθημερινέ άνθρωπε, που διάλεξες να στέκεις μακριά από μυστικά και ντοκουμέντα αλλά και μακριά από το κέντρο σου, ερωτεύεσαι μονίμως τα φαντάσματά σου, συμπληρώνοντας την εικόνα με χρυσοποίκιλτες μουτζούρες.
Άκυρο, άκυρο, άκυρο... Αντιλαλούν οι γειτονιές από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, σκορπίζοντας την θλίψη της διάψευσης ή της προδοσίας.
Να και ο πονηρός, ο θεομπαίχτης κι ο αργυρώνητος «σωτήρας» που χωρίς αυτόν δε δένει η μαγιά της παραπλάνησης. Κάτι τέτοιες ημέρες βγαίνει παγανιά προς άγραν των ευπίστων, κρατώντας παραμάσχαλα πλαστά στοιχεία και στατιστικές.
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, εσύ γνήσιε ονειροπόλε και καλλιτέχνη της ζωής, που δεν εξαρτάς το ευ ζην σου από τις υλικές παροχές, αλλά από τα φτερά της πνευματικής φύσης σου, είσαι απόλυτα ευτυχής. Γιατί τα δικά σου όνειρα είναι γεμάτα από πίστη και αγάπη και το κυριότερο, έχοντας μείνει μακριά από το κυνήγι της δόξας, του χρήματος και της εξουσίας, μπορούν να αφουγκράζονται τους κοσμικούς ρυθμούς και να «πιάνουν» τα μηνύματα του «αόρατου κόσμου», αυτά που εκπέμπει το Ασυνείδητο για να σε καθοδηγήσει, να σε προστατέψει ή να σε προειδοποιήσει.
Εδώ τα «λάθη» και οι παραλείψεις σου αποκτούν συχνά επιβιωτική αξία, όπως σε έναν επιβάτη που έχασε το αεροπλάνο μιας ολέθριας πτήσης
Μην φοβάσαι λοιπόν και έχε πίστη. Ο οραματισμός, η έμπνευση, το δικαίωμα στο θαύμα, η διαφυγή από τα δύσκολα, η απόκρυψη ενοχλητικών λεπτομερειών και η προσφορά στον συνάνθρωπο έχουν θέση τόσο στον ορατό, όσο και τον αόρατο κόσμο σου, όταν πηγάζουν από το φως που φέρνεις μέσα σου, την εσωτερική αλήθεια σου.
Όχι, δεν την έχασες, ούτε γίνεται να την χάσεις γιατί γεννήθηκες με αυτήν και διαποτίζει το είναι σου, είναι η κρυφή και άυλη ταυτότητά σου, που πάνω της δεν έχουν δικαιοδοσία οι φυσικοί νόμοι.
Ακόμη κι αν την έχεις παραχωρήσει έναντι πινακίου φακής, ακόμη κι αν σου την έκλεψαν σε κάποια αδύνατη στιγμή σου, σίγουρα μπορείς να την πάρεις πίσω.
