από τον Γιάννη Ριζόπουλο
Όταν είναι γνωστό πως την Ιστορία την γράφουν οι νικητές, το να παίρνουμε τα πράγματα σαν δεδομένα, δεν είναι και ότι πιο σοφό.
Και σε σχέση με την Αστρολογία υπάρχουν πολλά πράγματα που χρειάζονται αναθεώρηση, αφού ο κορμός της δεν είναι φτιαγμένος από «θείες εμπνεύσεις» αλλά κυρίως από κοινωνικές πεποιθήσεις και «διδαχές», που σε αρκετές περιπτώσεις παίρνουν την μορφή μιας προπαγανδιστικής χιονοστιβάδας.
Υπάρχουν πάρα πολλά τέτοια σημεία αλλά νομίζω ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε από το πιο βασικό: Την υποτίμηση και περιθωριοποίηση του θηλυκού στοιχείου -πρακτικά των γυναικών- κάτι που έδωσε στην αστρολογία έναν καθαρά ανδροκρατικό χαρακτήρα και δημιούργησε «αξιώματα» που κάθε άλλο παρά δεδομένα μπορεί να θεωρηθούν.
Η Πανδώρα, όπως και η Εύα είναι το τυπικό μέρος μιας παράδοσης που θέλει τους ήρωες γένους αρσενικού και τις γυναίκες πηγή δεινών και δυστυχίας. Και αντίστοιχα το προσωποποιημένο θηλυκό, η γυναίκα δηλαδή, θεωρήθηκε υπεύθυνη για όλες τις συμφορές του κόσμου! Ο γενικευμένος κοινωνικός εξοβελισμός του «θηλυκού» που διατηρήθηκε μέχρι τις μέρες μας ήταν η άμεση συνέπεια της «νίκης» των «αρσενικών» δυνάμεων στο υπερβατικό αλλά και το κοινωνικό πεδίο (εννοώ τη Μητριαρχία), που πιστοποιήθηκε και θεσμοθετήθηκε σε όλα σχεδόν τα θρησκευτικά συστήματα της αρχαιότητας.
Οι μαινάδες που στα πλαίσια της Διονυσιακής λατρείας ξέσκιζαν τα αρσενικά θύματα τους ήταν το τρομακτικό παράδειγμα προς αποφυγήν! Από τη στιγμή που οι αρσενικές θεότητες πήραν το «πάνω χέρι» οι γυναίκες κλείστηκαν στους γυναικωνίτες. Κι αυτό γιατί ως φορείς των αρχετυπικών «θηλυκών» δυνάμεων ήταν ο καθρέπτης του «εχθρού» και αποτελούσαν εν δυνάμει μια μόνιμη απειλή για το νεοπαγές αρσενοκεντρικό σύστημα και τις αξίες του.
Φυσικά αυτός ο διάχυτος μισογυνισμός άφησε το αποτύπωμα του και σε όλη την αστρολογική παράδοση και στις ερμηνείες των πλανητικών θέσεων στα ζώδια ιδιαίτερα στις θεωρήσεις περί «πτώσεων» και «εξάρσεων» των πλανητών. Η ηθική σκοπιμότητα παρείσφρησε στην αστρολογική αξιολόγηση, δημιουργώντας ένα πλήθος παρεξηγήσεων που ταλανίζουν την αστρολογία μέχρι σήμερα.
Το πρώτο που θα πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι από την αρχαιότητα η αστρολογία απευθύνεται ουσιαστικά στους άνδρες (οι γυναίκες απλά δεν ...υπήρχαν) και είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους. Οι «ιεροί» κανόνες της έχουν έναν αρσενικό μανδύα και πρακτικά επισημαίνουν τους τρόπους με τους οποίους θα διασφαλιστεί η αρσενική κυριαρχία, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά.
Το πράγμα γίνεται κωμικοτραγικό, αν αναλογιστούμε ότι στην εποχή μας, οι πιο ένθερμες θιασώτριες της αστρολογίας είναι οι γυναίκες, που ουσιαστικά ασπάζονται και αναπαράγουν αυτήν την παραδοσιακή γνώση και ηθική, χωρίς να αντιλαμβάνονται την μπανανόφλουδα που πατάνε.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα για το πως εκφράστηκε αυτός ο «ανδρικός σωβινισμός» σε σχέση με τα βασικά αρχέτυπα του αρσενικού και του θηλυκού, δηλαδή τον Άρη, την Σελήνη και την Αφροδίτη.
Η Σελήνη σε «πτώση»
Για παράδειγμα, η Σελήνη και η Αφροδίτη, θεωρούνται άκρως «προβληματικές» στο Σκορπιό, γιατί και οι δύο είναι ουσιωδώς επικίνδυνες για τις ισορροπίες που έχει κτίσει η Εγωϊκή Συνείδηση και οι οποίες έχουν περάσει στον κοινωνικό ιστό. Απειλούν να παρασύρουν κάθε αρσενικό σε ανομολόγητα πάθη, να το ρίξουν δηλαδή στα νύχια του μισητού εχθρού και να επαναφέρουν τελικά στην εξουσία τα «άγρια θηλυκά» με τις μαγικές και μυστηριακές δυνάμεις.
Και βέβαια κάθε ευνουχισμένη γυναίκα, που ντρέπεται για τη σεξουαλικότητα της και δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την τρομακτική δύναμη αυτής της Σελήνης για να «ξεσκίσει» όποιον της πάει κόντρα, αντιμετωπίζει ένα σωρό προβλήματα εξ αιτίας της εγκλωβισμένης ενέργειας και επιβεβαιώνει στην πράξη τη «δυστυχία» της.
Ανέραστη, φοβική, καταθλιπτική και ποιος ξέρει τι άλλο, βγάζει όλες της τις εμμονές και τις υπαρξιακές αγωνίες στα αγαπημένα της πρόσωπα και τις σωματοποιεί στον εαυτό της. Αυτοκαταστρέφεται και φταίει η πτώση γι αυτό! Η πτώση σε ένα κόσμο που δεν είναι ο δικός της.
Όσες γυναίκες όμως με Σελήνη η Αφροδίτη στο Σκορπιό έχουν μυριστεί τη δύναμη τους και δεν έχουν πρόβλημα να τη χρησιμοποιήσουν, το απολαμβάνουν δεόντως μέχρι τα βαθιά γεράματα τους.
Ο «ανεπιθύμητος» Άρης
Ο Άρης στον Καρκίνο θεωρείται πως βρίσκεται σε «πτώση» όχι-όπως ευρέως διατυμπανίζεται-λόγω της αδυναμίας του να αντιδράσει αλλά για τους αντίθετους ακριβώς λόγους: Επειδή απειλεί να «ξεσηκώσει» τα εξημερωμένα και υποταγμένα «θηλυκά» στοιχεία, που εδρεύουν στο ζώδιο και βρίσκονται στην υπηρεσία του Συνειδητού.
Ο Άρης στον Καρκίνο, όπως και σε κάθε υδάτινο ζώδιο, δίνει στις θηλυκές δυνάμεις μια ξεχωριστή δυναμική και αυτό μπορεί να αναφέρεται τόσο σε πρόσωπα (μητέρα, σύζυγος) όσο και σε ψυχικά περιεχόμενα. Είναι δηλαδή απειλή για τον «νόμο και την τάξη» του συλλογικού Συνειδητού, το οποίο έχει ένα μόνιμο κύριο μέτωπο-το Σκορπιό-και δεν επιθυμεί να έχει εσωτερικά προβλήματα, σε μια ισορροπία που έχει ήδη επιβάλλει.
Αντίστοιχα, ο Άρης θεωρείται ότι είναι σε «έξαρση» στον Αιγόκερω, επειδή ακριβώς η ενέργεια του δεν λειτουργεί «αέρα-πατέρα» αλλά εντάσσεται στους κανόνες ενός συλλογικού πλαισίου. Η έξαρση του Άρη δηλαδή συνδέεται άμεσα με την ένταξη του σε κανόνες του Συλλογικού Συνειδητού. Κι αυτό γιατί το πρόβλημα για το Συνειδητό έγκειται στο πως θα σύρει τον πλανήτη στην υπηρεσία του -αφού η δυναμική ενέργεια του δεν έχει ηθική- και ταυτόχρονα πως θα αποτρέψει την ενίσχυση του «αντίπαλου στρατοπέδου».
Δεν είναι σκόπιμο να παραθέσω σε αυτή τη φάση όλα τα στοιχεία (κάθε περίπτωση είναι ένα ξεχωριστό άρθρο) αλλά τουλάχιστον όσον αφορά τον τροπικό ζωδιακό, η ύπαρξη πληθώρας σούπερ αθλητών με τον Άρη στον Καρκίνο, σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη ψυχικά διαταραγμένων serial killers, θέτει «τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων», αμφισβητώντας έμπρακτα τις παραδοσιακές θεωρήσεις.
Γιατί, αν ο «πτωτικός» Άρης δεν έχει αντίκρισμα σε όντως προβληματικές καταστάσεις, τότε σε τι έγκειται τελικά η «πτώση»;
Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν για τη Σελήνη και την Αφροδίτη στο Σκορπιό, οι οποίες-όπως και κάθε ουράνιο σώμα-έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα σε όποιο ζώδιο και αν βρίσκονται και εκείνο που προέχει είναι το να αξιοποιούμε κατά περίπτωση τις δυνατότητες τους, πέρα από γενικούς αφορισμούς.
Η επανάσταση δεν σταματά ποτέ…
Φυσικά, παρά τις διαρκείς προσπάθειες του συστήματος να «εμπεδώσει» την αρσενική κυριαρχία σε όλα τα επίπεδα, τίποτε δεν κρατά αιώνια και ο κύκλος ανανεώνεται αενάως. Με την εγκαθίδρυση του νέου «αρρενοπαγούς» καθεστώτος άρχισαν και τα ...όργανα της αμφισβήτησης του.
Ο Σκορπιός-φορέας των πιο κυριαρχικών «θηλυκών» δυνάμεων δικαιωματικά είναι η «κορυφή» ενός ανατρεπτικού πλέον ζωδιακού κύκλου προσανατολισμένου στις θηλυκές αξίες και την ανατροπή της «τυραννίας» του Αιγόκερω. Και αν θεωρήσουμε ότι ο Σκορπιός είναι το αντίστοιχο 10ο ζώδιο αυτού του κύκλου, τότε ο Υδροχόος είναι το πρώτο. Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Το παραπάνω άρθρο είναι μέρος της σειράς «Το Αρχέτυπο του Ζωδιακού», που μπορείτε να βρείτε στην ενότητα της «Ψυχολογικής Αστρολογίας»
