από το Β. Παπαδολιά
Ξεκινώντας την παρουσίαση της Transpersonal Astrology αναφερθήκαμε στην ύπαρξη τεσσάρων επιπέδων – πλαισίων ερμηνείας ενός αστρολογικού χάρτη. Τα τρία από αυτά τα είδαμε ήδη, βλέποντας μάλιστα και σχετικά παραδείγματα της ερμηνείας, όπως γίνεται, όταν βασίζεται στο ένα ή το άλλο επίπεδο. Αυτό που μας μένει για να ολοκληρώσουμε την παρουσίαση είναι να δούμε το τέταρτο επίπεδο – πλαίσιο, αυτό που ο Rudhyar ονόμαζε transpersonal. Θεωρούμε ότι δεν υπάρχει επιτυχημένη ελληνική μετάφραση για τον όρο (υπερ-ατομικός ίσως) και γι’ αυτό θα τον χρησιμοποιήσουμε ως έχει.
Το τέταρτο λοιπόν επίπεδο ερμηνείας είναι το επίπεδο που κατά το Rudhyar ανέρχεται πάνω από το ατομικό και επαναφέρει το άτομο σε ένα προσανατολισμό και πάλι στραμμένο στη συλλογικότητα. Σε μία συλλογικότητα όμως πολύ διαφορετική από αυτή του 2ου επιπέδου, όπου Κρόνος και Σελήνη επέβαλαν την ομοιομορφία του νόμου και της σιωπής. Στο 4ο επίπεδο η συλλογικότητα είναι μία συλλογικότητα διαφοροποίησης, με σεβασμό στην ατομικότητα των μελών αλλά και αμοιβαία αναγνώριση ότι πάνω από όλα είναι το γενικό συμφέρον.
Μία τέτοιου είδους συλλογικότητα δε γίνεται εύκολα κατανοητή με την πρώτη ματιά και γι’ αυτό δεν είναι και εύκολα αναγνωρίσιμη ως πλαίσιο ερμηνείας. Όπως έλεγε και ο Rudhyar είναι πολύ εύκολο να παρερμηνεύσει κάποιος άνθρωπος την επιστροφή στο 2ο επίπεδο της υπακοής και της συμμόρφωσης ως άνοδο στο επίπεδο της transpersonal. Τα δύο αυτά όμως δεν έχουν στην πράξη καμία σχέση.
Ίσως να μπορούσαμε να κατανοήσουμε καλύτερα την transpersonal προσέγγιση, αν φέρναμε στο μυαλό μας ομάδες διασήμων, που για κάποιο συγκεκριμένο λόγο αναγκάζονται να συνεργαστούν για ένα κοινό στόχο. Το παράδειγμα αυτό είναι πολύ κοντινό στο τι σημαίνει πραγματικά transpersonal προσέγγιση. Τι θα συμβεί, αν πάρουμε καμιά δεκαριά διάσημους, γνωστούς για την έπαρση τους, την επίδραση τους στα μέσα ενημέρωσης, με μεγάλη οικονομική επιφάνεια, ικανούς με μία τους λέξη να κάνουν ρεζίλι μία κυβέρνηση και τους βάλουμε σε ένα δωμάτιο, όπου θα είναι υποχρεωμένοι να συνεργαστούν για ένα πραγματικά ανώτερο στόχο;
Προφανώς πολύ γρήγορα θα τσακωθούν μεταξύ τους. Πολύ σύντομα θα φτάσουν στο «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» και πολλοί θα αποχωρήσουν από το «δωμάτιο». Όμως κάποιοι θα μείνουν πίσω, «καταπίνοντας» τις τυχόν θεωρούμενες «προσβολές» και αναγνωρίζοντας ότι στο βωμό του ανώτερου στόχου «πρέπει» να θυσιάσουν τον υπερτροφικό εγωισμό τους.
Στο μυαλό μου έρχεται το παράδειγμα ενός παλαιοτέρου συνεδρίου του Νταβός για την αντιμετώπιση της φτώχειας στα παλαιστινιακά (αν δεν κάνω λάθος) εδάφη. Μετά από λόγους και ομιλίες και διαφωνίες πολλές, σηκώθηκε από τις θέσεις των ακροατών η Σάρον Στόουν και απευθύνθηκε στους παρευρισκομένους και τους (πολιτικούς) ομιλητές λέγοντας «όλα αυτά είναι άχρηστα (bullshit) και απλά διαιωνίζουν την κατάσταση. Εγώ έχω να πω ότι προσφέρω 10.000 δολάρια αυτή τη στιγμή και γυρίζω και σας ρωτάω. Ποιος είναι μαζί μου;» και σε λίγα λεπτά της ώρας είχαν μαζευτεί μερικά εκατομμύρια δολάρια.
Αυτή είναι η λειτουργικότητα της πραγματικής ηγεσίας, που στο σύγχρονο management αναγνωρίζει ότι δεν έχει απέναντι της στρατιωτάκια – εργάτες που συναρμολογούν σε γραμμή παραγωγής, αλλά προσωπικότητες φτασμένες και φτιαγμένες με προσπάθεια και αυτοδημιούργητες, που η συμμετοχή τους σε μία συλλογική προσπάθεια απαιτεί σεβασμό στην ατομικότητα τους και έμφαση στο φιλότιμο.
Αυτή είναι και η διαφορά του 4ου από το 2ο επίπεδο συλλογικότητας. Η transpersonal συλλογικότητα είναι η συλλογικότητα των διάσημων ποδοσφαιριστών μίας ομάδας, που αν και έχουν επίγνωση ότι μπορούν με μία λευκή απεργία μίας εβδομάδας να ξηλώσουν προπονητή και διοίκηση, υποτάσσουν εθελοντικά τον εγωισμό τους στην κοινή προσπάθεια.
Είναι η συλλογικότητα των χάκερς που, αν και μαλώνουν μεταξύ τους για το ποιος είναι ο πιο «μάγκας» προγραμματιστής, καταφέρνουν και χτίζουν προγράμματα – διαμάντια μέσα από συλλογικές διαδικασίες open source. Είναι για να μιλήσουμε και λίγο πιο κοντά στη δική μας καθημερινότητα η συλλογικότητα των αστρολόγων, που αν και καθένας είναι φίρμα και δε θέλει να ξέρει τον άλλον, όταν έρθει η ώρα για ένα σημαντικό έργο, κάθονται στο τραπέζι και συζητούν.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά μη νομίσει βεβαίως κανείς ότι βλογάμε τα γένια μας. Απλά με τα παραδείγματα αυτά επισημαίνουμε ότι η transpersonal συλλογικότητα είναι ένα δίκτυο ανεξάρτητων κόμβων (αν δανειστούμε όρους κυβερνητικής) κι όχι ένα ιεραρχικό δίκτυο με κεντρικό server. Κάθε κόμβος μπορεί να επιβιώσει από μόνος του χωρίς κανένα πρόβλημα και το έχει αποδείξει, αλλά αναγνωρίζει ότι η συνεργασία με τους άλλους κόμβους μπορεί να φέρει παρόλα αυτά ένα καλύτερο αποτέλεσμα, αρκεί δύο ώρες την εβδομάδα να μη λειτουργεί κανείς για την πάρτη του.
Η σημασία των πλανητών
Αστρολογικά μιλώντας στο επίπεδο αυτό η σημασία των πλανητών διαφοροποιείται και πάλι. Κατά το Rudhyar επιστρέφει η Σελήνη για να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στον Ήλιο, δείχνοντας ότι υπάρχουν κοινές ανάγκες, κοινά συμφέροντα, που υπάρχει η ανάγκη να ικανοποιηθούν. Συχνά η Σελήνη μπορεί να είναι και οι ανάγκες του απλού κόσμου, που καλείται μία ομάδα «επιλέκτων» να ανταποκριθεί. Συγγενεύει όμως και με το Νερό ως σύμβολο ενός παγκόσμιου ρευστού διαδικτύου, που σαν τα νερά του ωκεανού παρασύρεται από τα ρεύματα και ρίχνει το βάρος του άλλοτε δω κι άλλοτε εκεί.
Σε ένα τέτοιο κόσμο δεν υπάρχει κεντρικός Ήλιος, αλλά πολλοί Ήλιοι, καθένας αρχηγός στο χώρο του, που συντηρούν όμως συνολικά ένα σύστημα κατανεμημένης εξουσίας.
Οι άλλοι πλανήτες στο επίπεδο αυτό αλλάζουν επίσης ρόλο και σημασία. Ο Άρης και ο Δίας που στο 3ο επίπεδο υπήρξαν θετικοί πλανήτες, εδώ γίνονται κακεργέτες, γιατί προωθούν τη διάλυση και την αλαζονεία. Ο Πλούτωνας και ο Ποσειδώνας κατά το Rudhyar έρχονται να αποτελέσουν την ανώτερη οκτάβα των πλανητών αυτών, ο μεν πρώτος βάζοντας χαλινάρι στον Άρη («καταπίνει» το θυμό) ο δε δεύτερος δείχνοντας στο Δία, ότι ο διανοουμενισμός του και οι φαεινές ιδέες του δεν είναι τίποτα, αν δεν εξυπηρετούν την παγκόσμια Ανάγκη.
Ο Κρόνος καλείται κι αυτός να αλλάξει συμπεριφορά και να γίνει περισσότερο Ουρανός. Εκεί που υπήρχαν κεντρικές δομές, τώρα δημιουργούνται αποκεντρωμένες. Εκεί που υπήρχε κεντρική κυβέρνηση, τώρα υπάρχουν περιφερειακά συμβούλια. Ίσως η αναλογία του διαδικτύου των κόμβων που περιγράψαμε πιο πάνω να είναι το καλύτερο παράδειγμα για την μετεξέλιξη που απαιτείται για να δουλέψει ο νέος «Κρόνος».
Και δεν είναι τυχαίο ότι τα ζευγάρια που αναφέραμε (Άρης / Πλούτωνας, Δίας / Ποσειδώνας, Κρόνος / Ουρανός) είναι ζευγάρια πλανητών όπου ο ένας είναι νεοανακαλυφθείς και αντικατέστησε το δεύτερο στη νυκτερινή διακυβέρνηση του. Δεν είναι τυχαίο ότι παραδοσιακά ο Άρης κυβερνούσε Άρη και Σκορπιό, ο Δίας Τοξότη και Ιχθύς και ο Κρόνος Αιγόκερω και Υδροχόο, με τα δεύτερα ζώδια σε κάθε ζευγάρι να έχουν πλέον κυβερνήτες τους Πλούτωνα, Ποσειδώνα και Ουρανό αντίστοιχα.
Σημαντική αναδεικνύεται επίσης και η συμβολή του Ερμή στο transpersonal πλαίσιο αναφοράς, καθώς αναλαμβάνει όχι πλέον να στηρίξει το προσωπικό αίτημα ατομικοποίησης αλλά τη συλλογική «δικτύωση» και τα «πρωτόκολλα» επικοινωνίας, ενώ η Αφροδίτη αναδεικνύεται σε εκπρόσωπο των «αρχών» και των «όρων χρήσης» των πόρων που μοιράζονται μεταξύ των «χρηστών».
Από τα παραπάνω συνάγουμε ότι το transpersonal επίπεδο είναι ένα πλαίσιο αναφοράς υπαρκτό, που όμως αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς δε βιώνεται ως τέτοιο από τους περισσότερους ακόμη από μας. Συνήθως βιώνεται ως δομή του 2ου επιπέδου.
Γιατί οι περισσότεροι «χρήστες» για παράδειγμα μίας ιστοσελίδας δεν αντιμετωπίζουν τους «όρους χρήσης» ως εθελοντική αυτοδέσμευση σε κανόνες και αξίες, αλλά ως νόμους, που αν παραβιαστούν, θα σημάνουν τον εξοβελισμό τους από την «κοινωνία» της σελίδας. Ενώ για κάποιους «απείθαρχους» που ψάχνουν ακόμη τη μετάβαση στην ατομικοποίηση αποτελούν και πρόκληση για παραβίαση και «γκρέμισμα» της ιστοσελίδας – δομής, που είναι «αναχρονιστική» και «φασιστική».
Εν κατακλείδι θα λέγαμε ότι ο κυβερνοχώρος, το σύγχρονο management στελεχών (κυρίως σε επιχειρήσεις που διακινούν «πληροφορία» όπως η πληροφορική, οι χρηματιστηριακές, κλπ), οι συλλογικές προσπάθειες διασήμων ή μεγάλων αθλητών είναι μερικά πλαίσια όπου θα μπορούσαμε να πούμε ότι ισχύει η transpersonal λογική κι όπου θα μπορούσαμε να αποτολμήσουμε την ερμηνεία βασισμένοι στους κανόνες αυτού του πλαισίου αναφοράς.
Η αλήθεια είναι όμως ότι η ανθρωπότητα δε βρίσκεται ακόμη στο σημείο να μπορέσει να κατακτήσει αυτό το επίπεδο με σταθερότητα. Τα περισσότερα τέτοια πλαίσια είναι συνήθως εύθραυστα και επιρρεπή στο να γυρίσω πίσω είτε στη «φασιστική» επιβολή ενός υπευθύνου που βάζει την ατομικότητα του πάνω από όλα (π.χ. ενός επιχειρηματία τύπου Σόρος) είτε σε μία δημοσιοϋπαλληλική και με παντελή έλλειψη καινοτομίας λογική (όπως συμβαίνει δυστυχώς μετά από λίγα χρόνια στις περισσότερες καινοτόμες επιχειρήσεις τύπου Microsoft που καταλήγουν πολυεθνικοί γίγαντες).
Θα λέγαμε λοιπόν ότι ακόμη το πλαίσιο αυτό είναι προς διαμόρφωση και με πολύ επιφύλαξη θα πρέπει να το χρησιμοποιούμε ως πλαίσιο αναφοράς. Είναι σημαντικό όμως όταν το βλέπουμε μπροστά μας να μπορούμε να το αναγνωρίζουμε και γι’ αυτό και η περιγραφή που κάναμε στην δημοσίευση που διαβάσατε.
Ανακεφαλαίωση
Συνοψίζοντας τώρα τις παρουσιάσεις για την Transpersonal Astrology θα ξαναγυρίσουμε στο αρχικό αίτημα του Rudhyar που ήταν να δώσει ένα πλαίσιο στο οποίο οι πλανήτες θα μπορούσαν να ερμηνευτούν πιο ευέλικτα από την παλιά καθιερωμένη σημασία τους. Αυτό θα μας επέτρεπε να κατανοήσουμε ότι η ερμηνεία των αστρολογικών συμβόλων θα πρέπει να είναι πιο «σχετική» και να μας προσανατολίσει, πριν αρχίσουμε την ερμηνεία ενός γενέθλιου χάρτη, να μάθουμε να αναγνωρίζουμε το πλαίσιο ερμηνείας. Το πλαίσιο αυτό δεν είναι παρά το περιβάλλον που ζουν οι πρωταγωνιστές των γεγονότων και το οποίο επηρεάζει τους «ρόλους» των πλανητών και διαφοροποιεί την ερμηνεία τους.
Το αίτημα αυτό προσπάθησε να το απαντήσει ο Rudhyar με την καθιέρωση της αστρολογίας της μεταμόρφωσης, μία πολυεπίπεδης προσέγγισης της Αστρολογίας (a multilevel approach). Αν και η αφετηρία του Rudhyar ήταν πιο μεταφυσική, εμείς στην παρουσίαση μας προσπαθήσαμε να δείξουμε ότι τα επίπεδα αναφοράς μπορούν να ερμηνευτούν με πολλούς τρόπους, μεταξύ των οποίων ως πολιτιστικά πλαίσια.
Επιπλέον καθώς πολλές θεωρίες αστρολογικές λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία η προσέγγιση αυτή μπορεί να πάρει και άλλες προεκτάσεις. Μπορούμε για παράδειγμα να εξετάσουμε με βάση τη μελέτη που έχουμε κάνει σε άλλες δημοσιεύσεις μας, ο κάθε άνθρωπος στο κάθε επίπεδο ποια ενεργειακά του κέντρα (τα λεγόμενα τσάκρας) λειτουργεί με μεγαλύτερη ένταση και να δούμε από μία τελείως διαφορετική σκοπιά το ζήτημα των επιπέδων αναφοράς, όχι σαν πολιτιστικό πλαίσιο, αλλά σαν ενεργειακή κατάσταση του ατόμου, του οποίου κάνουμε το χάρτη. Κι ανάλογα με το ποια κέντρα έχει ανεπτυγμένα να διαφέρει και η ερμηνεία μας.
Αυτό θα μπορούσε να είναι και ένας άλλος τρόπος ανάγνωσης αυτού που κάποτε είχε αναφέρει στην Εσωτερική Αστρολογία της η Alice Bailey ότι δηλαδή στο μέλλον ο αστρολόγος θα πρέπει να είναι διορατικός, να «διαβάζει» την αύρα του ατόμου για να βλέπει την «εξέλιξη» του, μία άλλη λέξη κατά πολλούς για την ενεργειακή του κατάσταση. Ίσως να μη χρειάζεται πράγματι να είναι διορατικός, ίσως όμως είναι απαιτούμενο να κατέχει κάποιες γνώσεις εναλλακτικής ιατρικής, για να μπορεί να κάνει μία τέτοια διάγνωση.
Η λογική των πλαισίων αναφοράς λοιπόν δεν πρέπει να περιοριστεί στο συγκεκριμένο υπόδειγμα (model) που παρουσιάσαμε, αλλά να αποτελέσει αφορμή για γενικότερη σκέψη για το πώς λειτουργούν τελικά οι αστρολογικές επιδράσεις και με ποιον τρόπο θα πρέπει να γίνεται η σωστή ερμηνεία τους.
Περισσότερα γι’ αυτά όμως θα πούμε πλέον μέσα από τη σειρά των άρθρων μας για τη Συμβουλευτική Αστρολογία. Προς το παρόν κλείνουμε τον κύκλο της Transpersonal Αστρολογίας, επιφυλασσόμενοι για τυχόν έκτακτες δημοσιεύσεις, εάν δοθούν οι κατάλληλες αφορμές.
