Έχεις όψη Αφροδίτης-Ποσειδώνα στον αστρολογικό σου χάρτη; Μάθε τι σημαίνει αυτό για σένα
Η όψη Αφροδίτης–Ποσειδώνα είναι από τις πιο ονειρικές και γοητευτικές στην αστρολογία. Αν την έχεις στον προσωπικό σου χάρτη, αποκαλύπτει μια ψυχή ρομαντική, ιδανιστική και γεμάτη καλλιτεχνική έμπνευση. Όμως, μαζί με τη μαγεία φέρνει και προκλήσεις: αυταπάτες, εξιδανίκευση στις σχέσεις και ανάγκη να μάθεις να διακρίνεις την αλήθεια από την ψευδαίσθηση.
Τα βασικά προσόντα του ατόμου με μια τέτοια όψη, έχουν να κάνουν με την καλλιτεχνική απόδοση της πραγματικότητας, την έμφαση στην ονειρική ή εσωτερική της διάσταση αλλά και την εμψύχωση προσώπων που βρίσκονται σε μια δύσκολη θέση. Εδώ είναι που η πίστη μπορεί να κάνει θαύματα, φθάνοντας ακόμη και στην υλοποίηση καταστάσεων που έδειχναν αδύνατες. Το άτομο έχει εν δυνάμει ένα θετικό συναίσθημα, πολύτιμο στον αγώνα μας κατά της δυστυχίας.
Η εξιδανίκευση και η επιστράτευση του ανθρωπισμού ή της αγάπης, μπορεί να επιφέρουν εξαιρετικά αποτελέσματα, εκεί όπου ο πόνος αλλά και η ένταση απειλούν να «πάρουν κεφάλι».
Μάλιστα ως «ψυχοπονιάρα» η συγκεκριμένη Αφροδίτη μπορεί εύκολα να συνάψει σχέσεις με μοναδικό κίνητρο την... παρηγοριά!
Ακόμη, οι πλατωνικοί έρωτες, οι σχέσεις από απόσταση και οποιαδήποτε κατάσταση κινείται μακριά από την φθορά της καθημερινότητας, είναι πολύ ψηλά στη λίστα των «αγαπημένων» της. Ποντάρει στους «πρίγκιπες» και τις «βασιλοπούλες», αυτό είναι το βασίλειο της και ποτέ δεν παύει να πιστεύει πως το όνειρο της θα γίνει πραγματικότητα, ακόμη κι αν ζει εξαθλιωμένη. Κι αν κάποιοι επιμένουν πως εννιά φορές στις δέκα διαψεύδεται, εγώ θα σταθώ στην μια που δικαιώνεται. Γιατί αυτό από μόνο του είναι ένα θαύμα ζωής, που μας δείχνει έναν άλλο δρόμο, σπάζοντας το φράγμα του δυνατού. Εξ άλλου ο Κρόνος είναι που διαψεύδει και όχι ο Ποσειδώνας, που αν ήταν μόνος του στο σύμπαν, θα συνέχιζε να «πετάει», κόντρα σε κάθε «αντικειμενικότητα».
Ωστόσο η δυνατότητα απόκρυψης και παραλλαγής μιας πραγματικότητας δεν έχει πάντα ένα αγνό κίνητρο ή άθελα της μπορεί να αγκαλιάζει και «σκοτεινές» πλευρές της ζωής, εξωραΐζοντας τις.
Η δύναμη της φαντασίας είναι τόσο ισχυρή, που μπορεί να μετατρέψει ακόμη και την πιο βάρβαρη πράξη σε θεάρεστη ή να την επενδύσει με έναν ποιητικό μανδύα. Κι όλα αυτά μπορεί να συμβούν, αν το ωροσκόπιο στο σύνολο του κυριαρχείται από τέτοιες τάσεις. Το έγραψα και πιο πάνω... Η Αφροδίτη δεν έχει την συνήθως τη δυναμική να επιβάλλει τη «γραμμή» της και ακολουθεί τις κεντρικές τάσεις, που διαμορφώνονται από τους εκάστοτε ισχυρούς.
Τα «παιδιά των λουλουδιών» είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα έκφρασης της συγκεκριμένης Αφροδίτης σε κοινωνικό επίπεδο. Αγάπη, ειρήνη, μουσική αλλά και «ουσίες», που είτε αποσκοπούν στην επαφή με το «μέσα μας», ότι κι αν σημαίνει αυτό, είτε συμβάλλουν στην φυγή από έναν σκληρό κόσμο.
Όσον αφορά το ζήτημα της «απιστίας», είναι βέβαιο πως το άτομο που λειτουργεί αυτήν την όψη, θεωρεί πως όλα είναι οκ από τη στιγμή που δεν πληγώνεται κάποιος, δεν έχει δηλαδή γνώση του θέματος. Το ίδιο, εξ αιτίας της δεδομένης ευαισθησίας του, είναι προικισμένο με την ικανότητα να διαγράφει κάθε δυσάρεστη ανάμνηση, όπως επίσης και τις ενοχές που για τους άλλους θα συνόδευαν μια απιστία. Από αυτήν την άποψη μπορεί «να ζει στον κόσμο του», όντας εξαιρετικά ευτυχές!
Στις δυσαρμονικές όψεις πάντως είναι πολύ πιο συχνό το φαινόμενο της αφέλειας, παρά της «πονηριάς». Και ή «απάντηση» του Ποσειδώνα στην απιστία είναι η... γνωστή: Δεν την βλέπει!
Κάτω από ένα φιλοσοφικό αλλά και ενεργειακό πρίσμα, απιστία για τον ίδιο τον Ποσειδώνα νοείται μόνον αυτή απέναντι στον εαυτό μας. Ουσιαστικά τον ορισμό της απιστίας που όλοι έχουμε κατά νου, τον δίνει ο Κρόνος, που αρέσκεται να βάζει παντού ετικέτες.
Επειδή όμως ο Ποσειδώνας ενεργειακά είναι ένα είδος «πασπαρτού», προσαρμόζεται δηλαδή σε κάθε πραγματικότητα επενδύοντας την με το όμορφο περιτύλιγμα του, έχουμε τελικά πολλές εκδοχές του ίδιου θέματος. Κι έτσι το άτομο με Ποσειδώνιες τάσεις αλλά και κάποιον από τους άλλους «ισχυρούς» πλανήτες να κάνει κουμάντο στο χάρτη του, έχει αρχικά μια αντίστοιχη τάση ή οπτική σε σχέση με την απιστία.
Με τον Άρη, η απιστία θεωρείται μέρος του ερωτικού παιχνιδιού και περίπου αυτονόητη.
Με τον Δία, προσανατολίζεται στα οφέλη από αυτήν.
Με τον Κρόνο, υπόκειται σε αυτήν και κάποια στιγμή διαψεύδεται.
Με τον Ουρανό, την προτείνει ως «φυσιολογική», αφού για τον πλανήτη δεν υφίσταται αποκλειστικότητα, τουλάχιστον θεωρητικά.
Με τον Πλούτωνα, την τοποθετεί στο βάθρο του απόλυτου. Όσο τα πράγματα πάνε καλά, είναι «ξορκισμένη». Αν όμως «στραβώσουν», τότε αιτιολογείται ακόμη και η πιο ακραία πράξη.
Σε αυτήν την ενεργειακή ιδιαιτερότητα του Ποσειδώνα, οφείλεται τελικά και το γεγονός ότι η συγκεκριμένη Αφροδίτη, μπορεί με την ίδια άνεση να είναι μια «αγία», όσο και μια «πόρνη». Να ζει δηλαδή τον έρωτα της χωρίς σεξουαλική επαφή αλλά και η πρακτική της να ξεπερνά κάθε σεξουαλική φαντασία! Αν με τον Ουρανό δρα κατ' αρχήν εγκεφαλικά, εδώ κάθε είδος φαντασιακού προτύπου, από την λογοτεχνία, τον κινηματογράφο κλπ, μπορεί να μεταφερθεί στην ατομική πραγματικότητα του καθενός, όταν «ωριμάσουν» οι συνθήκες.
Συνήθως οι φαντασιώσεις της δεν γίνονται πράξη, παραμένοντας στην σφαίρα του ανεκδήλωτου. Εξ άλλου το να βιώνει μόνη της έντονες συγκινήσεις είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της. Αν όμως περάσει στην πράξη (το αλκοόλ βοηθά σε αυτό), τότε... ποιός την πιάνει!
Οι «κρυφές» όψεις των δύο πλανητών, προάγουν άμεσα τις καλλιτεχνικές εφαρμογές αλλά παράλληλα μπορεί να δημιουργούν εξαπατήσεις, με το άτομο να έχει τις ίδιες πιθανότητες να είναι θύμα ή θύτης. Εδώ ωστόσο δεν έχουμε τα ...αλαφροΐσκιωτα συμπτώματα, ούτε και τον διάχυτο ανθρωπισμό. Μιλάμε κυρίως για καταστάσεις και όχι για χαρακτήρα.
*Η φωτογραφία έχει δημιουργηθεί με AI
Διαβάστε επίσης:
