Ακριβώς πριν από μια εβδομάδα πάτησε ο Ποσειδώνας με τα δύο του πόδια και την όχι και πολύ αστραφτερή του τρίαινα-την φαντάζομαι έτσι κάπως θαμπή και με πολλά φύκια επάνω της- την μηδενική μοίρα του ζωδίου των Ιχθύων.
Μεγάλη στιγμή για την ιστορία της ανθρωπότητας ακόμη μια φορά, εφ’ όσον δεν έχουν όλες οι γενιές την ευκαιρία να τον βιώσουν να κυβερνά το δικό του Βασίλειο. Το Βασίλειο της Αγάπης.
Δεκατρία χρονάκια έχει μπροστά του για να μας θυμίζει καθημερινά το «αγαπάτε αλλήλους», αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να βραδυπορούμε ή να τεμπελιάζουμε.
Να λοιπόν η ευκαιρία, για μας που θα τον απολαύσουμε να πούμε Σ΄ΑΓΑΠΩ και να το εννοούμε με όλη μας την καρδιά. Τώρα είναι η στιγμή! Ας μην περιμένουμε άλλο να πάρουμε κάποιο τηλέφωνο και να βροντοφωνάξουμε τη λέξη «Σ’ αγαπώ» κι ας είναι στην άλλη μεριά του τηλεφώνου η ξεχασμένη γιαγιάκα, θείτσα, νονά, φίλη, κουμπάρα, οποιοσδήποτε αγαπημένος μας, που διαρκώς αναβάλουμε να τον πάρουμε και να του εκφράσουμε το πως νιώθουμε γι’ αυτόν!
Αν δεν πάθουν ...συγκοπή , θα τους χαρίσουμε από τις πιο σημαντικές στιγμές στη ζωή τους, στιγμές που δεν πρόκειται να ξεχάσουν ποτέ Ας χιμήξουμε με φόρα μέσα στο δωμάτιο των παιδιών μας ...αλαλάζοντας πόσο πολύ τ’ αγαπάμε κι ας είναι τρεις το πρωί και η γειτονιά ενοχλείται τα μάλα....
Ας βγούμε να τους πούμε επίσης «Σ’ αγαπώ» και να τους στείλουμε φιλάκια.
Όλος ο κόσμος μια αγκαλιά, αυτό θέλει ο Ποσειδώνας και μπορούμε να το ζήσουμε καθημερινά σε όλη του την έκταση, διώχνοντας μακριά σκοτούρες και «κολλήματα».
Και μην ακούσω το γνωστό «έλα μωρέ, αφού το ξέρουν, γιατί πρέπει να το πω;»
Γιατί όσο και να το ξέρουν, τίποτα δεν είναι δεδομένο και κανένας δεν θα βαρεθεί να το ακούει! Ποιός βαριέται να ακούει «Σ΄αγαπώ»; Και το σπουδαιότερο: Κάθε φορά που ανοίγουμε την καρδιά μας, την πρώτη αγάπη την παίρνουμε εμείς!
