Η Αστρολογία είναι μια τέχνη όπου η μελέτη και η ιστορία της χάνονται στα βάθη των αιώνων. Οι Βασιλείς είχαν τους Αστρολόγους τους και φρόντιζαν για το μέλλον. Η χρήση της Αστρολογίας από τους λεγόμενους «ισχυρούς» της γης είναι αναμφισβήτητη. Ακούω ασφαλώς και κάτι εξυπνάκηδες που κατά καιρούς λένε «…καλά αστρολόγος αυτός και δεν ήξερε τον θάνατο του;» ή «…δεν ήξερε πως θα χωρίσει;». Όμως δεν είδα κανένα γιατρό να ζει για πάντα ούτε κανένα ιερέα να μένει για πάντα σε αυτή την ζωή.
Η αστρολογία δεν χρειάζεται πίστη. Διότι οτιδήποτε στηρίζεται στην πίστη στερείται νηφαλιότητας έρευνας –αντίρρησης -κατανόησης. Η Αστρολογία χρειάζεται έρευνα –μελέτη και μεράκι. Και φυσικά μερικούς «βαρεμένους» που με την «τρέλα» θέλουν να δουν λιγάκι πιο κάτω.
Ανάμεσα σε αυτούς τους τρελούς είμαστε και όλοι εμείς όπου από ετερόκλητες μονάδες γίναμε ένα συμπαγές σύνολο. Όπως είχε πει και ο Winston Churchill «Δώστε μας τα μέσα και θα την τελειώσουμε τη δουλειά.» Και αυτό κάνουμε ο καθένας από εμάς. Και προσπαθούμε να το κάνουμε καλά γιατί τα μέσα έχουν δοθεί.
Όταν ο καθένας κάνει το καλύτερο για την ομάδα αλλά και για τον εαυτό του τότε όλα είναι σε αρμονία και έρχεται το καλύτερο αποτέλεσμα λέει το Nash equilibrium (Ισορροπία Nash). Αυτό κάνουμε εδώ και για αυτό ανεβαίνουμε στην εκτίμηση του κόσμου.
Δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό πιστεύετε, γνωρίζετε ή ενδιαφέρεστε για την Αστρολογία, πέρα από τις τονωτικές ενέσεις που αναζητάτε από τις κάθε είδους προβλέψεις. Για τον καθένα μας αυτό το ταξίδι είναι -και πρέπει να είναι- διαφορετικό. Τουλάχιστον όμως, μέσα από την πληθώρα πληροφοριών που σας δίνεται, εξερευνήστε την. Η Αστρολογία εκτός από τις «προφανείς» υπηρεσίες της στον Άνθρωπο προσφέρει γνώση γιατί τελικά βιώνεται μέσα από αυτά που βιώνετε. Κι αυτό είναι κάτι περισσότερο από μια απλή πληροφορία γιατί συντελεί στο θαύμα της συνειδητοποίησης της συμπαντικής μέθεξης…
Ότι δηλαδή, στο κοσμικό Nash equilibrium, εμείς και οι κοσμικές δυνάμεις στοχεύουμε πάντα στο καλύτερο αποτέλεσμα...
Θα κλείσω με ένα απόσπασμα από ποίημα του Χ. Κ. Λορέντζου με τίτλο «Ιερά Σώματα»:
Πόσες μάταιες ιστορίες
Σε σώµατα γραµµένες
Και πόσες δεν πρόλαβαν
Ακόµα να γραφούν.
Μικρές και μεγαλύτερες
Που σµίλεψαν η σύμπτωση και εµείς
Με τη μυστήρια σκόνη συνεργό
Που µας καθοδηγεί από ψηλά.
Εκείνα που αργότερα
Μοίρα βαφτίζουμε
Και πεπρωμένο.
