Το παρωχημένο σύστημα αντιμετώπισης πυρκαγιών, η συγγνώμη και τα ερωτήματα για την πρόληψη

Στο μυαλό μου το ρολόι του χρόνου γύρισε τέσσερις δεκαετίες πίσω, όταν ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης εξηγούσε το μοιραίο ρόλο που παίζουν οι κουκουνάρες.

Φυσικά υπάρχουν και άλλοι σημαντικοί παράγοντες που συνέβαλαν στην έκταση της καταστροφής, που παρέδωσαν την Εύβοια ανυπεράσπιστη στις φλόγες, που οδήγησαν σε πολλές αναζωπυρώσεις στη Βαρυμπόμπη, όταν οι άνεμοι έπνεαν με μόλις δύο μποφόρ.

Αλλά γι’αυτούς θα μιλήσουμε αναλυτικά στη συνέχεια.

Για την ώρα θεωρώ σημαντικό ότι στον πρώτο απολογισμό γλιτώσαμε τον Χατζηπετρή (!). Δείγμα ενσυναίσθησης και σοβαρότητας. Ο πρωθυπουργός έχει τη γενναιότητα (και τη σοφία) να ζητήσει δημόσια συγγνώμη (περιγράφοντας ταυτόχρονα ένα διαφορετικό σχέδιο ανασυγκρότησης που δεν περιορίζεται στο… χαρτζιλίκι).

Ήταν η συγγνώμη που έλειψε από το Μάτι, μία πολύ ηχηρή απουσία. Θεωρώ, επίσης, σημαντικό ότι δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, το 112 αποδείχθηκε θαυματουργό.

Αλλά αυτή ακριβώς η ορμητική εξέλιξη της ψηφιοποίησης που τρέχει ο Πιερρακάκης δρώντας σε ένα πεδίο ελεύθερο από μικροπολιτικής σκοπιμότητας και παρωχημένης νοοτροπίας, ανεβάζει στα ύψη τις προσδοκίες για τη συνολική αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού. Προοπτικές που διαψεύστηκαν παταγωδώς.

Διαβάστε περισσότερα στο Newsbomb.gr