Despoina’s little stories: Μία τηλεκπαίδευση ακόμη λοιπόν...
Αυτό που κάποτε θα θύμιζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας, πλέον είναι μια φυσιολογική πραγματικότητα-καθημερινότητα. Κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό απ’ όλα. Ακόμη κι από τον κορονοϊό.
Κι όμως! Κλείσαμε 1 χρόνο. Ένας ολόκληρος χρόνος φόβου, αποξένωσης, αντικοινωνικότητας, καθημερινών έκτακτων δελτίων ειδήσεων, εφαρμογή μάσκας στο στόμα και στη μύτη, lockdown και κλείσιμο επιχειρήσεων και φυσικά, θύματα.
Μέσα σε όλα αυτά, καταφέραμε όχι μόνο να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας απέναντι σε αυτή την πανδημία, αλλά και τα παιδιά, τα οποία ανταποκρίθηκαν καλύτερα από όλους στις νέες συνθήκες.
Στην πρώτη φάση της τηλεκπαίδευσης όλοι ήμασταν στα χαμένα. Γονείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές. Και να που πλέον υπάρχει μια απίστευτη εξοικείωση με οθόνες, υπολογιστές, ψηφιακά τεστ, ακόμα και για τα παιδιά του προνηπίου. Και γι’ αυτό είμαι σε θέση να το επιβεβαιώσω κι εγώ που έχω παιδί που πάει προνήπιο.
Την πρώτη φορά κάναμε πλάκες στα social media. Quotes για... τριμμένη βαλεριάνα και αστεία σκίτσα με μαμάδες στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού. Τη δεύτερη, πάλι τα ίδια γιατί ακόμη δεν είχαμε πιστέψει αυτό που μας συνέβαινε. Τώρα, την τρίτη φορά με τηλεκπαίδευση, απλώς υπομένουμε αυτό που συμβαίνει γιατί πολύ απλά δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
Και πραγματικά το πρωτεύον θέμα δεν είναι το πόσο κουράζεται ψυχικά και σωματικά η μαμά, που καλό είναι βέβαια να μη το υποτιμούμε.
Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr