από τον Γιάννη Ριζόπουλο
Είναι γνωστό πως από την ώρα που εμφανίστηκε στον κόσμο το προκαθορισμένο στοίχημα, άνθισαν και τα «στημένα». Παρότι δεν υπάρχουν στοιχεία (και μάλλον δεν θα βρεθούν ποτέ) σε μας τους ...ολίγον παλαιότερους είναι γνωστές κάποιες «περίεργες» ιστορίες, όχι με τον ...Πανμπουμπουριακό του τοπικού πρωταθλήματος αλλά με ομάδες του βεληνεκούς της Ρεάλ Μαδρίτης, που κατά τα φαινόμενα κάθε χρόνο έβγαζαν -και βγάζουν- τις μισές τουλάχιστον μεταγραφές τους από τις απρόσμενες (και κολλητές) ήττες τους.
Τα λεφτά που παίζονται παγκοσμίως στο στοίχημα είναι πάρα μα πάρα πολλά, τόσα που τα απανταχού παρακλάδια της Μαφίας δεν θα μπορούσαν να αδιαφορήσουν, ειδικά όταν μπορούν να έχουν «με ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια». Όταν μαζί με το ξέπλυμα χρήματος παρέχεται και η δυνατότητα κέρδους, το δέλεαρ γίνεται ακόμη μεγαλύτερο.
Φυσικά σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που στο γενέθλιο ωροσκόπιο της δεσπόζει ένα «βρώμικο» τετράγωνο Δία-Πλούτωνα με τους πλανήτες να βρίσκονται στον 8ο και τον 11ο οίκο (οικονομικά θέματα και συμμορίες αντίστοιχα), θα ήταν παράδοξο να μην αναπτυχθούν ανάλογες δραστηριότητες. Και από την στιγμή που από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90, το ποδοσφαιρικό (και όχι μόνον) στοίχημα μπήκε για τα καλά στις ζωές μας, το πράγμα άρχισε να ...ανοίγει.
Οι «παράγκες» που κάποτε αποσκοπούσαν κυρίως στην κατάκτηση τίτλων και την μείωση του πρεστίζ των αντιπάλων, είχαν πλέον και ένα πολύ σοβαρό επιπλέον κίνητρο. Κι έτσι έπιασαν δουλειά οι πρώτοι εγχώριοι μαθητευόμενοι μάγοι...
Τα χρόνια περνούσαν, όλοι ήξεραν τι περίπου παιζόταν στα παρασκήνια αλλά κάθε προσπάθεια κάθαρσης έπεφτε στο κενό, είτε λόγω της ελλειμματικής νομοθεσίας, είτε -κυρίως- εξ αιτίας των πολλαπλών διαπλοκών ανάμεσα στους «παρανόμους» και την ίδια την επίσημη εξουσία. Οι δαιδαλώδεις και σκοτεινές διαδρομές των μεγαλοσχημόνων εμπλεκομένων συνεχίζονταν για πάνω από 10 χρόνια, μέχρι που ξαφνικά κάποιος ...άνοιξε το φως!
Λίγο οι εκλείψεις στον άξονα Καρκίνου-Αιγόκερω, λίγο η επιρροή του διελαύνοντα Πλούτωνα πάνω στο γενέθλιο αμαρτωλό τετράγωνο του με τον Δία, άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Ελληνικής «παράγκας». Αν μη τι άλλο, ένα τετράγωνο του Πλούτωνα με τον εαυτό του έχει πάντα μια μηδενιστική διάσταση και συχνά αποκαλύπτει πτυχές της «σκοτεινής πλευράς». Και μόλις τρεις μήνες μετά από το άνοιγμα μιας παρόμοιας υπόθεσης στην Γερμανία με τον Κροατικής καταγωγής Άντε Σάπινα να αναδεικνύεται σε μαιτρ των «στημένων», είδαμε κι εμείς να παρελαύνουν σιδηροδέσμιοι από τις οθόνες μας πρώην ασύδοτοι μεγαλοπαράγοντες όπως ο κ Μπέος κι ακούσαμε από επίσημα χείλη όλα αυτά που ήδη υποψιαζόμαστε εδώ και χρόνια. Διαιτητές, ποδοσφαιριστές, πρόεδροι και ποιός ξέρει τι άλλο ακόμη, βρέθηκαν «οφσάιντ» και μάλιστα με την «σφυρίχτρα» της Ε.Υ.Π. Με αποτέλεσμα τώρα πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν πολύ βαριές ποινές.
Επιτέλους! Θα μπορούσε να αναφωνήσει κάποιος... Οι ένοχοι να τιμωρηθούν και να ξεβρομίσει ο τόπος!
Κάπως έτσι είναι το happy end στα παραμύθια. Αλλά μόνον εκεί, γιατί η πραγματικότητα φαντάζει εντελώς διαφορετική.
Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με μια αλλαγή φρουράς, όπως ακριβώς συμβαίνει σε κάθε χώρο που λυμαίνονται τα συμφέροντα. Όπως ακριβώς συμβαίνει ανέκαθεν με τους γκάνγκστερ. Οι παλαιοί και εγχώριοι «παίκτες» που ...άνοιξαν τον δρόμο, εξοντώνονται μεθοδικά για να αντικατασταθούν από κάποια διεθνή συμμορία, περισσότερο αδίστακτη και με εμπειρία ετών στο θέμα. Ανάλογα αίτια κρύβονται και πίσω από την υπόθεση Σάπινα και από αυτήν την άποψη δεν είναι διόλου τυχαία η σχεδόν ταυτόχρονη «παραγγελιά» στην Γερμανική και την Ελληνική Δικαιοσύνη. Η παγκοσμιοποίηση επιβάλλει τις δικές της αρχές και από ότι φαίνεται κάποιοι βιάζονται να πιάσουν τα πόστα...
Αυτή η «μεταβίβαση αρμοδιοτήτων» υποδηλώνεται στο ωροσκόπιο της Ελλάδας από την διέγερση του γενέθλιου Πλούτωνα της στον Κριό και τον 11ο οίκο. Η επερχόμενη διέλευση του Ουρανού μπορεί να ταράξει τα νερά -περισσότερο του αναμενομένου- αλλά δεν μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα του γενέθλιου χάρτη, στον οποίο ο 11ος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον 8ο. Και ένα τετράγωνο Δία-Πλούτωνα, σημαίνει απλά ότι όσο πιο πολύ ξανοίγεσαι στα βαθιά, τόσα πιο πολλά -και μεγάλα- σκυλόψαρα μαζεύονται γύρω σου. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην Ελληνική Οικονομία. Όσο «παίζαμε μπάλα» μόνοι μας, ελάχιστα αρπακτικά ενδιαφέρονταν, αφού τα περιθώρια κέρδους ήταν σχετικά περιορισμένα. Από την στιγμή όμως που η χώρα μας μπήκε στην Ευρωζώνη, το ενδιαφέρον των κερδοσκόπων αυξήθηκε κατακόρυφα, μέχρι που φτάσαμε στο γενικό ξεπούλημα.
Και όσον αφορά στον αθλητισμό -που ως επαγγελματικός σπανίως υπήρξε καθαρός- σε λίγα χρόνια κάποιοι από εμάς μπορεί να αναπολούν τον «ερασιτεχνισμό» των δικών μας πρωτοπόρων του «στησίματος»...
