Το σύστημα του Ερμή

Συνεχίζοντας την δηµοσίευση άρθρων του Robert Schmidt παραθέτουµε ένα ακόµα άρθρο που είναι δηµοσιευµένο στην ιστοσελίδα του Projecthindsight. Οι δηµοσιεύσεις αυτές κρίνονται από πολύτιµες έως απαραίτητες, σε όσους επιθυµούν να ασχοληθούν ουσιαστικά µε τον πλούτο της γνώσης που περιέχεται στην αρχαία ελληνική αστρολογία. Το άρθρο που ακολουθεί αφορά στην προέλευση, τις τεχνικές και τα πλεονεκτήµατα που προσφέρει η ελληνική αστρολογική κληρονοµιά. Επειδή η ίδρυση της Ελληνιστικής αστρολογίας αποδίδεται στον Ερµή Τρισµέγιστο, ο συγγραφέας αναφέρεται σε αυτήν µε την ονοµασία «Το Σύστηµα του Ερµή». Κατόπιν έγγραφης αδείας του Robert Schmidt το µετέφρασα και το αναδηµοσιεύω.

Για όποιον εδιαφέρεται, ακολουθεί και το πρωτότυπο αγγλικό κείµενο.

*****************************************************

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ

Η καλύτερη τεκµηριωµένη έρευνα καταδεικνύει ότι κάποια στιγµή κατά το δεύτερο αιώνα π.Χ. η Ελληνιστική αστρολογία ξεπήδησε στο προσκήνιο σαν νόβα. Μέσα στο σύντοµο χρονικό διάστηµα εκατό ετών περίπου, η µάλλον ελάχιστη κληρονοµιά από τη Βαβυλώνα και την Αίγυπτο µεταµορφώθηκε ολοκληρωτικά και ένα εντελώς νέο σώµα αστρολογικού δόγµατος ήρθε στο φως. Αυτή η θερµή περίοδος έντονης αστρολογικής συγκέντρωσης οδήγησε σε αληθινή αφθονία νέων αστρολογικών εννοιών και πρακτικών. Αυτές περιλάµβαναν απλά θέµατα όπως όψεις, την έννοια του κυβερνήτη, τις έννοιες των οίκων, διελεύσεις στο γενέθλιο χάρτη και συναστρία, όλα από τα οποία έχουν παραµείνει καθοριστικά για τη ∆υτική αστρολογία µέχρι σήµερα, καθώς και αφθονία άλλων εννοιών και τεχνικών που δεν κατόρθωσαν να φτάσουν έως τον εικοστό αιώνα. Γι’ αυτό µπορούµε να πούµε ότι η Ελληνιστική αστρολογία αποτελεί ουσιαστικά την αληθινή γέννηση της ∆υτικής αστρολογίας.

Εµπνευσµένοι από ένα τελείως νέο κοσµολογικό όραµα, το οποίο συνέλαβαν µε τη µορφή ενός περίπλοκου και αυστηρού µεταφυσικού συστήµατος, οι ιδρυτές της Ελληνιστικής αστρολογίας δηµιούργησαν εκείνες ακριβώς τις έννοιες και τεχνικές που ήταν απαραίτητες για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του νέου θεωρητικού πλαισίου τους. Αυτό είναι ένα εκπληκτικό επίτευγµα· διότι ενώ οι Jones και Rudhyar πέτυχαν µια σε βάθος αναδιαµόρφωση των εννοιών της αστρολογίας σε περίπου ίδιο χρονικό διάστηµα, είχαν τη δυνατότητα να λαµβάνουν τις παραδοσιακές έννοιες και τεχνικές ως «δεδοµένα», αν και στην εποχή τους ήταν απλώς «αποκαΐδια».

Ο Firmicus Maternus αποδίδει στον Ερµή Τρισµέγιστο την ίδρυση της Ελληνιστικής αστρολογικής παράδοσης. Έτσι, θα αναφερόµαστε σ’ αυτό το αρχικό σύστηµα ως «Το Σύστηµα του Ερµή», άσχετα µε το αν ο αληθινός ιδρυτής ήταν κάποιος που έφερε αυτό το όνοµα ή όχι. Όπως αποδεικνύεται, η ονοµασία αυτή είναι κατάλληλη και για ορισµένους άλλους λόγους επίσης.

Αποκαταστήσαµε στην αρχική του µορφή «Το Σύστηµα του Ερµή» και τώρα θα θέλαµε να το συστήσουµε στους σπουδαστές της σύγχρονης αστρολογίας.

Γιατί να Μελετήσει Κανείς Ελληνιστική Αστρολογία;

Η συνηθέστερη αντίδραση εκείνων που έχουν ασχοληθεί µε τη µελέτη Ελληνιστικής αστρολογίας είναι ότι έχει λογική. Αυτό το βλέπουµε στον τρόπο µε τον οποίο συσχετίζονται οι έννοιες και οι τεχνικές της µέσα σε ένα συνεκτικό σύστηµα, στην απόδοση εννοιών στα ουράνια φαινόµενα, στην ενδεικτική τεχνική ορολογία και στη µεθοδική προσέγγιση της ανάλυσης χαρτών, πράγµα που µαθαίνεται εύκολα.

Περισσότερο από κάθε άλλον τύπο αστρολογίας, το Ελληνιστικό Σύστηµα του Ερµή ενώνει θεωρία και πράξη. Οι έννοιες και οι τεχνικές του εισάγονται έτσι ώστε να ικανοποιούν τις πολύ συγκεκριµένες απαιτήσεις µιας ανεπηρέαστης από το χρόνο κοσµολογικής θεωρίας. Η θεωρία είναι πλήρως ενσωµατωµένη στην πράξη, η οποία µε τη σειρά της αρθρώνει και συντονίζει τα διάφορα στοιχεία της θεωρίας αυτής. Έτσι, πρόκειται για ένα συναφές και αυτο- οριζόµενο σύστηµα.

Η Ελληνιστική αστρολογία εξασκείτο επί αρκετούς αιώνες. Βρισκόταν επίσης στον πυρήνα της Μεσαιωνικής αστρολογίας, η οποία κι αυτή εξασκείτο επί αιώνες. Πρόκειται για χρονικό διάστηµα πολύ µεγαλύτερο από αυτό της σύγχρονης αστρολογίας, η οποία είναι ουσιαστικά προϊόν του εικοστού αιώνα. Πρέπει λοιπόν να συµπεράνουµε ότι οι Ελληνιστικοί και Μεσαιωνικοί αστρολόγοι βρήκαν µια επικύρωση των πρακτικών τους, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη και ήταν επιβεβληµένη, τουλάχιστον εξίσου µε αυτήν των σύγχρονων αστρολόγων.

Οι περισσότερες αστρολογικές έννοιες και τεχνικές που χρησιµοποιούνται µέχρι σήµερα εισήχθησαν κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου, συµπεριλαµβανοµένων βασικών εννοιών όπως οι οίκοι, οι κυβερνήτες, ο Κλήρος της Τύχης και οι όψεις και τις πιο ουσιώδεις µεθόδους χρονικού προσδιορισµού όπως οι πρωτεύουσες κατευθύνσεις, προόδους και διελεύσεις. Πολλά εξέχοντα θέµατα στη σύγχρονη αστρολογία µπορούν σχεδόν αµέσως να αποσαφηνιστούν µε τη µελέτη αυτών των εννοιών και τεχνικών στην αρχική τους µορφή. Ανάµεσα σ’ αυτά είναι το πρόβληµα της διαίρεσης των οίκων, το αίνιγµα των συγκεκριµένων εννοιών που αποδίδονται στους οίκους, το τι πρέπει να γίνεται µε τον Κλήρο της Τύχης και κάποιες αµφισηµίες ως προς την ακριβή περιγραφή των πλανητικών συνδυασµών.

«Το Σύστηµα του Ερµή» περιέχει µία τεράστια δεξαµενή εννοιών και τεχνικών που οι σύγχρονοι αστρολόγοι δεν είχαν ποτέ µέχρι τώρα την ευκαιρία να µελετήσουν. Αρχικά όλες οι τεχνικές είχαν συστηµατική σύνδεση µε εκείνες που χρησιµοποιούνται ακόµα. Η εξέταση και η εκτίµησή τους θα µπορούσε κάλλιστα να απασχολεί τους τολµηρούς αστρολόγους για δεκαετίες ακόµα.

Η µελέτη της Ελληνιστικής αστρολογίας παρέχει επίσης µεγάλες δυνατότητες για τη διόρθωση ορισµένων λαθών που έχουν υπεισέλθει στην αστρολογία, απλώς λόγω σφαλµάτων κατά τη µεταφορά αυτού του δόγµατος µέσα στους αιώνες. Αφού το µεγάλο µέρος αυτών των σφαλµάτων συνέβησαν κατά τη διάρκεια της Μεσαιωνικής περιόδου, µπορεί και οι σύγχρονοι εξασκούντες Μεσαιωνική αστρολογία να επιθυµούν να καταστήσουν τη µελέτη της Ελληνιστικής αστρολογίας πρώτη τους προτεραιότητα.

Το θεωρητικό υπόβαθρο της Ελληνιστικής αστρολογίας θα µπορούσε να βοηθήσει στην αποκατάσταση της εµπιστοσύνης στην αστρολογία. Επειδή η σύγχρονη επιστήµη έχει καταστήσει την έννοια της πλανητικής αιτιότητας αναξιόπιστη, εµείς οι σύγχρονοι δυσκολευόµαστε να κατανοήσουµε πώς θα µπορούσε να «δουλέψει» η αστρολογία χωρίς να καταφεύγει στα µυστήρια της συγχρονικότητας. Η Ελληνιστική αστρολογία προσφέρει άλλη µια εναλλακτική λύση, µία λύση που ανοίγει µια άποψη του κόσµου στον οποίο η αστρολογία είναι µια αυθεντική «προοπτική».

The "System of Hermes"

The best documentary evidence indicates that, sometime in the second century B.C.E., Hellenistic astrology burst onto the scene like a nova. Within the short span of a hundred years or so, the rather minimal legacy from Babylonia and Egypt was totally transformed and an entirely new body of astrological doctrine came to light. This fervent period of intense astrological concentration resulted in a veritable cornucopia of new astrological concepts and practices. These included such basic matters as aspects, the concept of rulership, the meanings of the houses, transits to the natal chart, and synastry, all of which have remained defining for Western astrology to this day, as well as an abundance of other concepts and techniques that did not make it into the twentieth century. This is why we can say that Hellenistic astrology effectively constitutes the real birth of Western astrology.

Inspired by an entirely new cosmological vision, which they captured in the form of an intricate and rigorous metaphysical system, the founders of Hellenistic astrology generated just those concepts and techniques necessary to satisfy the requirements of their new theoretical framework. This is a stunning achievement; for whereas Jones and Rudhyar accomplished a far- reaching re-conceptualization of astrology within a comparable span of time, they were able to take the traditional concepts and techniques as "givens," though by that time these were mere embers.

The lineage recorded by Firmicus Maternus credits one Hermes Trismegistus with the founding of the Hellenistic astrological tradition. Accordingly, we will refer to this original system as "The System of Hermes," regardless of whether a man going by this name was the actual founder or not. As it turns out, this designation is appropriate for a number of other reasons as well. This is the system that we have restored to its original form, and which we would now like to recommend to students of modern astrology.

Why Study Hellenistic Astrology?

The most common reaction of those who have undertaken the study of Hellenistic astrology is that it makes sense. This is true of the way in which its concepts and techniques are linked together into a coherent system, in its assignment of meaning to celestial phenomena, in its suggestive technical terminology, and in its methodical and readily learnable approach to chart reading.

More than any other type of astrology, the Hellenistic System of Hermes unites theory and practice. Its concepts and techniques were introduced to meet the very specific requirements of a timeless cosmological theory. The theory is fully embedded in the practice, which in return articulates and coordinates the various components of this theory. Thus, it is a coherent and self-contained system.

Hellenistic astrology was practiced for many centuries. It was also at the core of Medieval astrology, which likewise was practiced for centuries. This is far longer than modern astrology, which is effectively a product of the twentieth century. So we must assume that Hellenistic and Medieval astrologers found an ongoing validation for their practice at least as compelling as that of modern astrologers.

Most of the astrological concepts and techniques used to this day were introduced during the Hellenistic era, including such fundamentals as houses, rulership, the Lot of Fortune, and aspects, and central timing procedures such as primary directions, progressions, and transits. Many outstanding issues in modern astrology can almost immediately be cleared up by studying these concepts and techniques in their original form. Among these are the problem of house division, the enigma of the concrete meanings assigned to the houses, what to do with the Lot of Fortune, and ambiguities in the precise delineation of planetary combinations.

The System of Hermes contains a vast reservoir of concepts and techniques that modern astrologers have never had the opportunity to study until now. All of them originally had a systematic connection to those still in use. Their examination and evaluation could well keep enterprising astrologers busy for decades to come.

The study of Hellenistic astrology also has great potential for rectifying certain mistakes that have entered astrology simply due to errors in the transmission of this doctrine. Since the bulk of these errors occurred during the Medieval period, modern practitioners of Medieval astrology may also wish to make the study of Hellenistic astrology a high priority.

The theory underlying Hellenistic astrology could help restore confidence in astrology. Because modern science has made the notion of planetary causation implausible, we moderns have a hard time seeing how astrology could “work” without retreating into the mysteries of synchronicity. Hellenistic astrology offers another alternative, one that opens up a view of the cosmos in which astrology is an authentic possibility.