«Παραδοσιακή» Vs «σύγχρονη» Αστρολογία και η σημασία του αριθμού «7»!
Οι επτά πλανήτες αντιπροσωπεύουν τον νόμο του «7»
Υπάρχει μία άποψη στην αστρολογία που χρονολογείται από τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ή και νωρίτερα, αφού δηλαδή είχαν ήδη ανακαλυφθεί οι εξωκρόνιοι πλανήτες, ο Ουρανός (1781), ο Ποσειδώνας (1846) και ο Πλούτωνας (1930) ενώ αργότερα ανακαλύφθηκαν αρκετοί αστεροειδείς αλλά και ουράνια σώματα όπως η Έριδα, η Σέντνα κ.α.
Η άποψη αυτή υποστηρίζει πως ενώ έχουν βρεθεί οι νέοι «κυβερνήτες» του Υδροχόου, του Σκορπιού και των Ιχθύων, δηλαδή ο Ουρανός, ο Πλούτωνας και ο Ποσειδώνας αντίστοιχα που αντικατέστησαν τους παραδοσιακούς, Κρόνο, Άρη και Δία, εξακολουθούν η Αφροδίτη και ο Ερμής να κυβερνούν από δύο ζώδια ο καθένας. Ο πρώτος τους Διδύμους και την Παρθένο και η δεύτερη τον Ταύρο και τον Ζυγό. Άρα κατά αυτήν την άποψη, έχουμε δέκα πλανήτες που κυβερνούν τα αντίστοιχα ζώδια αλλά λείπουν δύο που θα έπρεπε να αντικαταστήσουν τον Ερμή και την Αφροδίτη σε Παρθένο και Ζυγό αντίστοιχα.
Έχουν γίνει διάφορες προτάσεις γι αυτό που περιλαμβάνουν είτε πραγματικούς είτε φανταστικούς πλανήτες ή αστεροειδείς. Έχουν «επιστρατευτεί», για παράδειγμα, ο Ορφέας, ο Χείρωνας και ένα σωρό άλλοι.
Επίσης υπάρχει μια χρόνια «διαμάχη» για το αν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στις αστρολογικές τεχνικές όλοι οι πλανήτες ή μόνον οι επτά παραδοσιακοί.
Θα δείξω γιατί αυτές οι δύο προσεγγίσεις δείχνουν έλλειψη κατανόησης των πολύ βασικών αρχών της αστρολογικής κοσμολογίας και θα προτείνω κάτι καινούριο.
Καταρχάς, είναι αδιαμφισβήτητη η επιρροή του Ουρανού, του Ποσειδώνα και του Πλούτωνα στους αστρολογικούς χάρτες. Άρα, το να αποκλείουμε τις ιδιαίτερα χρήσιμες πληροφορίες που δίνουν είναι ένα προφανές λάθος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του κράτους της Μυανμάρ. Πριν ιδρυθεί το 1948, συγκροτήθηκε επίσημα μια επιτροπή αστρολόγων για να αποφασίσει την ημερομηνία και ώρα της ίδρυσής του. Προσκολλημένοι στις παραδοσιακές τεχνικές και τους επτά παραδοσιακούς πλανήτες, αγνόησαν την ιδιαίτερα δυσαρμονική επιρροή των εξωκρόνιων πλανητών στο γενέθλιο ωροσκόπιο που δημιούργησαν, με τα… γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα που ακολούθησαν για τη χώρα.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει νόημα στην αντιστοιχία των επτά παραδοσιακών πλανητών στα δώδεκα ζώδια. Η αντιστοιχία αυτή είναι πολύ σωστή και δεν έρχεται σε αντίφαση με την ύπαρξη των υπόλοιπων πλανητών.
Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά την κατανομή τους στα ζώδια που κυβερνούν, θα δούμε πως υπάρχει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και υπαινικτική σύνθεση.
Ο Ήλιος κυβερνά τον Λέοντα και η Σελήνη το ακριβώς διπλανό ζώδιο του Καρκίνου. Απέναντί τους βλέπουν τον Κρόνο ως κυβερνήτη του Αιγόκερω και του Υδροχόου.
Πλευρικά του Λέοντα και του Καρκίνου βρίσκονται η Παρθένος και οι Δίδυμοι που κυβερνώνται από τον Ερμή. Αμέσως μετά στις δύο πλευρές, η Αφροδίτη κυβερνά Ζυγό και Ταύρο. Ακολουθεί ο Άρης που κυβερνά τον Κριό που βρίσκεται στην μία πλευρά του Ταύρου και τον Σκορπιό που βρίσκεται στην πλευρά του Ζυγού. Αμέσως μετά ο Δίας, κυβερνά τον Τοξότη και τους Ιχθύς.
Βλέπουμε μια απλή αλλά εκπληκτική συμμετρία που μπορεί να δώσει μεγάλη κατανόηση αν κάποιος τη μελετήσει προσεκτικά. Δημιουργεί για παράδειγμα νέους άξονες μεταξύ ζωδίων που δεν βρίσκονται ακριβώς το ένα απέναντι από το άλλο. Η αντιστοιχία αυτή γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, αν μελετήσουμε τις εξάρσεις, τις αδυναμίες και τις πτώσεις των πλανητών αλλά και τους δεκανούς που κυβερνούν.
Εδώ θα μείνω απλά στο γεγονός πως συνενώνουν τον νόμο του «3», του «4», του «7» και του «12».
Αυτό δεν είναι τυχαίο γιατί πρόκειται για κοσμικούς νόμους με τους οποίους λειτουργεί το σύμπαν και τους βλέπουμε να επαναλαμβάνονται σε πολλά συστήματα περιγραφής του κόσμου όπως το καββαλιστικό δέντρο, το ταρώ, το εννεάγραμμα, η τετρακτύδα του Πυθαγόρα και άλλα που φυσικά σχετίζονται μεταξύ τους αλλά και με τον αστρολογικό συμβολισμό.
Οι επτά πλανήτες αντιπροσωπεύουν τον νόμο του «7» που ξανασυναντάμε στις επτά ημέρες της εβδομάδας αλλά και κατ’ αναλογία στις επτά νότες. Όπως απέδειξε ο Κέπλερ, οι αποστάσεις ανάμεσα στους πλανήτες αντιστοιχούν ακριβώς στις αποστάσεις ανάμεσα στις μουσικές νότες.
Άρα, υπάρχει κάποιο σημαντικό νόημα που καλούμαστε να κατανοήσουμε σε αυτήν την κατανομή των επτά πλανητών στα δώδεκα ζώδια και σχετίζεται με την ενεργειακή δομή του κόσμου. Το σκεπτικό πως κάποια στιγμή έγιναν δέκα και λείπουν δύο πλανήτες, δείχνει απλά πως δεν υπάρχει κατανόηση του κοσμικού αυτού νόμου και απλά γίνεται μια στείρα και άνευ ουσιαστικού νοήματος διανοητική προσέγγιση.
Όμως από την άλλη, βλέπουμε ξεκάθαρα τη χρησιμότητα των νέο ανακαλυφθέντων αλλά και την ξεκάθαρη εναρμόνιση με τα ζώδια που κυβερνούν και στα οποία αντικατέστησαν τους παραδοσιακούς πλανήτες.
Πώς μπορούμε λοιπόν να συνθέσουμε αυτήν την αντίφαση;
Η πρότασή μου είναι να δημιουργήσουμε μια νέα οκτάβα με άλλους επτά πλανήτες που θα επαναλαμβάνουν την παραδοσιακή οκτάβα σε ένα άλλο επίπεδο και θα κυβερνούν με την ίδια αντιστοιχία τα δώδεκα ζώδια.
Ήδη είναι κοινά αποδεκτό στον αστρολογικό χώρο πως ο Ερμής είναι μια ανώτερη οκτάβα του Ουρανού, ο Ποσειδώνας της Αφροδίτης και ο Πλούτωνας του Άρη. Επίσης η σειρά τους όπως περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο, είναι ακριβώς ίδια με τους τρεις παραδοσιακούς. Έχουμε δηλαδή κατά σειρά απόστασης από τον Ήλιο, πρώτα τον Ερμή, μετά την Αφροδίτη και μετά τον Άρη. Αντίστοιχα, μετά τον Κρόνο, βρίσκονται ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας. Έχουμε δηλαδή μια αντιστοιχία, τόσο σε αυτά που αντιπροσωπεύουν, όσο και στις τροχιές τους.
Άρα, έχουμε βρει ήδη τους τρεις πλανήτες για τη νέα οκτάβα. Μένουν οι υπόλοιποι τέσσερεις και εδώ χρειάζεται σκέψη καθώς ανακαλύπτονται συνεχώς καινούριοι και πιθανότατα κάποια στιγμή να μπορεί να δημιουργηθεί και μια τρίτη οκτάβα.
Σύμφωνα με την πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα του Γιάννη Ριζόπουλου, ο Χείρωνας έχει έναν «σεληνιακό» χαρακτήρα και σχετίζεται με το ζώδιο του Καρκίνου, η Δήμητρα με τον Ζυγό ενώ η Έριδα με τον χαρακτήρα της Παρθένου.
Δεν έχω καταλήξει οριστικά στο μοντέλο της νέας οκτάβας αλλά η λύση της «διαμάχης» ανάμεσα στους «παραδοσιακούς» και τους «σύγχρονους» αστρολόγους, βρίσκεται προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως επίσης και το βαθύτερο νόημα της σύνθεσης πλανητών και ζωδίων.
Διάβασε επίσης:
