Αλφαβητάρι Λέοντα
Αξιοπρέπεια, αρχοντιά, αλαζονεία, αριστοκρατία, ανάκτορο
Βασιλιάς, βασίλισσα, βιβρ (σαβουάρ), βιπ
Γενναιοδωρία, γκαλά
Δράμα, δραματουργία, δόξα, δημιουργία, δεσπότης
Εγώ, ευθιξία, εγωπάθεια, ένας (αλλά ...Λέων), ευ ζειν
Ζωή, ζέστη
Ηλιος, ήρωας, ηρωισμός, ημίθεος
Θέατρο, θεατρινισμός, θρόνος, θαυμάστε με!
Ισχύς, ιδιαιτερότητα, ιπποτική (συμπεριφορά)
Κολακεία, κόλακες (αυλο-), κέντρο (ενδιαφέροντος), καρδιά
Λαστ (εντ δε μπεστ), λούσα, λέσχη (μόνο για μέλη)
Μεγαλοπρέπεια, μεγαλομανία, μεγαλοψυχία, ματαιοδοξία
Ντίβα, ντίαρ (όου)
Ξεχωριστός, ξεπεσμένος (αριστοκράτης)
Ολα (για το κοινό), όνομα (να μη σου βγει το...)
Παιδιά, παιδαγωγική, πόλος (έλξης), πολυτέλεια, πρόεδρος
Ράμπας (τα φώτα της...) Ρολς Ρόϊς, ραπτική (υψηλή)
Σταρ, σνομπ, στυλ, στόμφος, Σουσού (μαντάμ), σκηνή, σαμπάνια
Τραβώ (την προσοχή), τιμές (αποδίδω), τιμών (κυρία των...), τίτλοι
Υπερηφάνεια, υπεροψία, υπόκλιση, υπερτίμηση (των δυνατοτήτων)
Φιλοδοξία, φιλοφρόνηση, φώτα, φήμη, φουά γκρα
Χρυσός, χλιδή, χειροκρότημα, χειροφίλημα, χαβιάρι
Ψωνάρα, ψηλομύτης (-α), ψηλά (τον αμανέ)
Ωραία (και μεγάλη ζωή), ωχ (πλάκωσαν οι άξεστοι...)
Λέων
Το παιδί
Τα παιδιά είναι η χαρά της ζωής . Αθώα και ευαίσθητα, καλούνται από πολύ μωρά να ανταπεξέλθουν σε ένα σωρό δυσκολίες έχοντας στη διάθεση τους μόνον ένα όπλο. Το στρογγυλό κεφάλι με τα μεγάλα μάτια. Σε όλο το ζωικό βασίλειο αυτή η εικόνα είναι το διαβατήριο της συμπάθειας και της φροντίδας, ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται με μορφασμούς και παιχνιδιάρικες χειρονομίες. Όμως οι μήνες περνούν και το κεφάλι φαίνεται ολοένα και πιο μικρό. Δημιουργείται η επιτακτική ανάγκη να βρεθούν άλλοι τρόποι προσέλκυσης του θαυμαστού νέου κόσμου. Τι άλλο στρογγυλό μπορεί να μεγαλώσει η να φουσκώσει αντί για το κεφάλι; Το μπαλόνι; Μπα, αυτό δεν κρατά πολύ, ζαρώνει η σκάει-τι πλάκα, που έχει, μπουμ! Μήπως το παγώνι; Τα παιδιά αρχίζουν ορεξάτα την εξερεύνηση.
Μαθαίνουν από νωρίς, ότι για να τραβήξουν την προσοχή από τους «σοβαρούς μεγάλους» και να κερδίσουν τη μάχη με τα υπόλοιπα ...σκασμένα, οφείλουν να κάνουν φασαρία, να επιδείξουν με κάθε λεπτομέρεια τη γλώσσα τους, να στριγγλίσουν, να επαναλάβουν με στόμφο τις βρισιές που άκουσαν από το θείο Νώντα η να περιφέρουν ως λάφυρο τη λερωμένη πάνα τους, σημαίνοντας το γενικό συναγερμό. Εδώ βρίσκονται οι απαρχές του σωστού μάρκετινγκ: Να μιλάνε για σένα κι ας λένε ότι θέλουν! Ο στόχος είναι ένας και μοναδικός: Το κέντρο του κόσμου, με οποιοδήποτε τίμημα. Επιδεικνύουν τις ικανότητες τους αυτόβουλα αλλά και σε κάθε προσταγή των υπερήφανων γονιών: Έλα Γιωργάκη, κάνε μια τουμπίτσα... Ωωωπ! Μπράβο το μωρό μου!
Καθώς διαπιστώνουν ότι είναι αγαπητά και όλα τους συγχωρούνται, η γκάμα των δραστηριοτήτων τους όλο και επεκτείνεται. Προκειμένου να περάσει το δικό τους γίνονται στριμμένα, τυραννικά και δεσποτικά. Σκαρφαλώνουν πάνω στον παππού, ξεριζώνοντας του όποια τρίχα του έχει απομείνει, κοπανάνε τα παιχνίδια τους στο πάτωμα, στον τοίχο η-ακόμα καλύτερα-τα πετούν στα κεφάλια των ανύποπτων περαστικών. Τα πλήθη παραληρούν και η ικανοποίηση μεγαλώνει. Όμως, τι έγραψε ο τύπος, τι δήλωσαν οι επίσημοι; Τεντώνουν τα αυτιά τους και καμαρώνουν, όταν το κοινό τους –οι μεγάλοι– αρχίζουν να φωνάζουν και να τσακώνονται παινεύοντας τα κατορθώματα τους: Η Ελενίτσα περπάτησε τριών μηνών! -Η Φωφώκα δυόμισι! Ο Κωστάκης μιλάει τρεις ξένες γλώσσες! -Ο Γιαννάκης εφτά! Από νωρίς, η θριαμβευτική τους πορεία συνδυάζεται με κάθε λογής υπερβολές και τερατολογίες. Αυτό όμως είναι το κλειδί της επιτυχίας. Το Εγώ φουσκώνει και γίνεται κι αυτό στρογγυλό και μεγάλο, όπως ήταν κάποτε το κεφάλι τους.
Το διψασμένο κοινό τους δίνει το κίνητρο για να επινοήσουν νέες τεχνικές ακόμη πιο «πιασάρικες» Σε αυτήν την κούρσα της αναγνώρισης και της επιβεβαίωσης της μοναδικής προσωπικότητας τους, υπάρχουν και οι ...ειδικές διαδρομές όπως η ώρα του φαγητού. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν! Ξέρουν ότι αυτό, για τους μεγάλους, είναι πολύ σημαντικό κι έτσι συμπεριφέρονται όπως ένας αληθινός σταρ. Απαπα! Δεν είναι η μάρκα μου... Ούτε το χρώμα μου... Που είναι το παπάκι μου; Θέλω το παπί μου... Θα μου πεις ένα παραμύθι; Στρίβουν τα μούτρα, ξινίζονται, τρώνε όποτε τους καπνίσει, πασαλείβονται, ουρλιάζουν φτύνουν και ξερνάνε κατά βούληση. Η δικαίωση δεν αργεί, όλα τα καπρίτσια ικανοποιούνται, συχνά μάλιστα υπάρχουν και απρόσμενα κέρδη: «Έλα, μαμ το μωρό μου, που θα το πάω και άτα, στις κουνίτσες!...» Και το Εγώ συνεχίζει να μεγαλώνει...
Στην πραγματικότητα, η ζωή των Λε... εεεε.. των παιδιών είναι ένα καθημερινό σόου αναζήτησης της επιβράβευσης και του χειροκροτήματος με ποικίλες απαιτήσεις. Κι όταν πετύχουν το στόχο τους, όταν μεγαλώσουν, μπορούν πλέον να περάσουν στην επόμενη φάση.
Ο εκλεκτός
Κάποιοι άνθρωποι είναι γεννημένοι για μεγάλα πράγματα. Ξεχωρίζουν αμέσως από τους κοινούς θνητούς ακόμη και όταν τυχαίνει η καταγωγή τους να μην τους κάνει και τόσο υπερήφανους. Είναι οι ικανότεροι, οι εξυπνότεροι και οι ομορφότεροι, κάτι που αποδεικνύεται καθημερινά από τα πλήθη των θαυμαστών, που τους συνοδεύουν. Ξεδιπλώνουν όλα τους τα ταλέντα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Το παν σε αυτή τη ζωή είναι «να τόχεις» Είναι μοναδικοί και εκλεκτοί, είναι το φωτεινό πρότυπο, είναι Άρχοντες. Γι αυτό η ζωή τους ούτε πρέπει, ούτε μπορεί να είναι μέτρια, χλιαρή και κυρίως άσημη. Κι αν από κάποιο καπρίτσιο της μοίρας δεν γεννήθηκαν βασιλιάδες, εύκολα μπορούν να γίνουν. Ο κόσμος-ευτυχώς-διαθέτει πολλούς τίτλους τιμής, που περιμένουν τους δικαιούχους τους: Μίστερ Μπότοξ, Μις Λίφτινγκ κλπ. Υπάρχουν επίσης χιλιάδες θέσεις προέδρων κάθε τύπου και για όλα τα γούστα. Πρόεδρος... Τι γλυκιά λέξη! Και τόσο μεστή... Το ότι είναι πλασμένοι για κάποιο υψηλό σκοπό φαίνεται και από το ότι δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν απολύτως κανένα ταλέντο σε ποταπές εργασίες η δραστηριότητες. Αυτές είναι για τους άλλους, τους μέτριους. Τιμή και δόξα στους νικητές!
Οι σχέσεις των Λεόντων
Το στυλ, η έντονη προσωπικότητα, η αρχοντιά και τα ζεστά αισθήματα χαρακτηρίζουν τη γυναίκα Λέοντα, που βέβαια, όταν χρειαστεί, εφαρμόζει στην πράξη όλα τα τερτίπια μιας σταρ κατορθώνοντας να είναι ταυτόχρονα απρόσιτη και περιζήτητη. Εγωίστρια ματαιόδοξη και υπερήφανη δεν ανέχεται τις προσβολές κι αυτό είναι κάτι, πού όλοι όσοι την περιστοιχίζουν και το αγνοούν, το μαθαίνουν, συχνά με επώδυνο τρόπο. Αντίθετα γίνεται εξαιρετικά γενναιόδωρη με όσους εκτιμά και αγαπά. Αν, όμως, θέλει να είναι πραγματικά ευχαριστημένη από τη ζωή της πρέπει πρώτα να εξασφαλίσει τις κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, που να της επιτρέπουν να κρατά τον ιδιαίτερο και διακριτό ρόλο της... αυτοκράτειρας. Γι αυτό και ο σύντροφος της, εκτός από τα παινέματα τις κολακείες και τις τιμές, που οφείλει να της αποδίδει καθημερινά, πρέπει να έχει και τα ανάλογα οικονομικά η κοινωνικά προσόντα η τουλάχιστον τη δέουσα γενναιοδωρία. Η μιζέρια σκοτώνει τον έρωτα της ενώ αντίθετα μια «μεγάλη ζωή»-ανεξάρτητα από τις παγίδες της-τον βάζει στις σωστές διαστάσεις του. Φυσικά υπάρχουν και «ριγμένες» Λέαινες, που υποφέρουν καθημερινά από την αναγκαστική συμβίωση τους με το ...λαουτζίκο, διατηρούν όμως άφθαρτη την υπερηφάνεια τους, περιμένοντας ότι κάποιος αντάξιος τους, αργά η γρήγορα, θα ανταποκριθεί στο μεγαλείο τους.
Ο άνδρας Λέοντας είναι στην πραγματικότητα ένα μεγάλο παιδί, που αρέσκεται να εντυπωσιάζει η να διασκεδάζει τους γύρω του με τα κατορθώματα του. Συχνά σπαταλιέται σε μάλλον ανόητες επιδείξεις, που υποδαυλίζονται από τους δεκάδες αυλοκόλακες, που τον ακολουθούν σε κάθε του βήμα. Στις σχέσεις του είναι προστατευτικός και ενθαρρυντικός αλλά όχι απαραίτητα πιστός, εξ αιτίας της ματαιοδοξίας και της επιρρέπειας του στην κολακεία. Η άκρατη γενναιοδωρία του τον κάνει συχνά θύμα επιτήδειων θηλυκών, που τον ..τραβολογούν και τον κανακεύουν, αποσπώντας πλήθος από δώρα, διόλου ευκαταφρόνητης αξίας. Στο τέλος μένει ταπί και ψύχραιμος, αναπολώντας το έπος της μεγάλης του ζωής. Σε κάθε περίπτωση, όμως διατηρεί το λεπτό η σαρκαστικό χιούμορ του και όλα εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που τον κάνουν τόσο ξεχωριστό. Το βασικό του ελάττωμα είναι, βέβαια, ο υπέρμετρος εγωισμός, που όταν θίγεται, βγάζει στην επιφάνεια είτε μια δεσποτική συμπεριφορά, είτε την τάση του να αποσυρθεί από τα ...εγκόσμια με τη μύτη του να ψηλώνει προς το ...άπειρο.
Ο Λέοντας στην κοινωνική εξέλιξη
Ο Λέοντας εκφράζει συμβολικά τη στιγμή της γέννησης του Εγώ, που αποτελεί το βασικό πόλο ανάπτυξης της συνείδησης. Από αυτήν την άποψη ο ρόλος του είναι πραγματικά σπουδαίος, αφού σηματοδοτεί τη χειραφέτηση του Ανθρώπου από τη συντριπτική επίδραση της μοίρας και του τυχαίου.
Η ανάγκη για την πιστοποίηση αυτού του εξελικτικού άλματος, οδήγησε όλους τους πολιτισμούς σε μια Ηρωική μυθοπλασία, όπου ο προικισμένος Σωτήρας διώχνει τα σκοτάδια και απελευθερώνει το βασανισμένο κόσμο από τα δεσμά του.
Βέβαια η πρώτη εμπειρία της αναπτυσσόμενης Συνείδησης περιγράφεται συνήθως με τα πιο μελανά χρώματα, ως Πτώση η έξοδος από τον Παράδεισο της Άγνοιας.
Από τη στιγμή όμως που το Εγώ υπήρξε, άρχισε να χτίζει τη δική του μυθολογία.
Το Αρχέτυπο του Ήρωα είναι ζωντανό και ολόφρεσκο μέχρι τις μέρες μας, επειδή ακριβώς η διαδικασία της απελευθέρωσης-από την πλευρά του Εγώ-δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη. Από αυτήν την άποψη η Ανθρωπότητα είναι ένα Λιονταράκι, που μόλις ενηλικιώθηκε(;),
Η διαρκής σχέση του Λέοντα με τα ηρωικά πρότυπα αναπαράγει σε κάθε ευκαιρία μια ανανεωμένη εικόνα του αναμενόμενου Λυτρωτή.
Ο Πλούτωνας στο Λέοντα δημιούργησε το Σούπερμαν και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι ο ηθοποιός, που ταυτίστηκε με το ρόλο, ο Κρίστοφερ Ρηβς, έχει τον Πλούτωνα στον ωροσκόπο του.
Ο Ουρανός στο Λέοντα έφερε στο προσκήνιο τους αντί-ήρωες, που κρατούν το ρόλο αλλά ταυτόχρονα τον αμφισβητούν η τον διακωμωδούν.
Η αιρετική -ως προς το Ασυνείδητο- επιρροή του ζωδίου, μεταφέρεται συχνά και στην «εξωτερική» κοινωνική η πολιτική ζωή σε αγαστή συνεργασία με τον Υδροχόο, που από τη φύση του θέλει να ανατρέψει κάθε κατεστημένη κατάσταση, όσο λειτουργική κι αν είναι.
Ανατρέχοντας στην ιστορία, διαπιστώνουμε ότι η περίοδος των συνόδων του Ουρανού με τον Ποσειδώνα στο Λέοντα (280-620 μ Χ) χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή διάλυση του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους και την παράλληλη ενίσχυση του Ανατολικού, που-στα πλαίσια της Εποχής των Ιχθύων-μπολιάστηκε με τις αξίες της Χριστιανικής θρησκείας.
Βέβαια, από τον 3ο αιώνα μ Χ, οι ανατρεπτικές και επαναστατικές πτυχές του δίπολου Λέων-Υδροχόος, λειτούργησαν και μέσα στους κόλπους της νέας «υπερδύναμης» με το πλήθος και το πάθος των θρησκευτικών αιρέσεων, που απείλησαν -στα σοβαρά- την Αυτοκρατορία.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, γίνεται φανερό, ότι ενώ οι σύνοδοι των δύο πλανητών στον παρορμητικό σταυρό ευνοούν την συγκρότηση και την ανάπτυξη της Δυτικής Ευρώπης-μάλλον και των ΗΠΑ, οι σύνοδοι στα σταθερά επιδρούν διαλυτικά μεταφέροντας το κέντρο των εξελίξεων ανατολικότερα η αλλού (πχ στην Ινδία).
Για τον Ελλαδικό χώρο αυτή η Γεωπολιτική ακολουθία αποτυπώθηκε ιστορικά με τον Μυκηναϊκό πολιτισμό (οι σύνοδοι στο Υδροχόο), την Κλασσική περίοδο (στον Ταύρο), τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία (στο Λέοντα) και την Οθωμανική κυριαρχία (στο Σκορπιό). Έπεται η συνέχεια, μετά το 2.160...
Νέοι καιροί, νέα ήθη
Μια ακόμη γεύση των νέων ηθών που εισάγονται στον πλανήτη και ιδιαίτερα στους κόλπους του δυτικού πολιτισμού έδωσε και η σύνοδος του Ουρανού με τον Πλούτωνα στο τέλος του Λέοντα που έγινε ακριβής το 1710 και καλύπτει χρονικά την περίοδο μέχρι την επόμενη σύνοδο των δύο πλανητών το 1850. Οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις πέρασαν από ...σαράντα κύματα, και φυσικά τίποτα δεν ήταν ίδιο μετά την Αμερικανική και τη Γαλλική επανάσταση. Χώρια η δική μας και εκείνη των χωρών της Λατινικής Αμερικής...
Στις μέρες μας οι διελεύσεις των αργών πλανητών από το Λέοντα πάντα έρχονται να προσθέσουν κάτι το καινούριο στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Η ουσιαστική συγγένεια του ζωδίου με την ουσία της ανθρώπινης φύσης, δρομολογεί νέες ισορροπίες, νέο τρόπο ζωής, νέα όπλα, νέες ιδέες. Η τελευταία διέλευση του Πλούτωνα από το Λέοντα «έβαλε» την ανθρωπότητα στην Πυρηνική Εποχή.
Κι αυτή του Ουρανού στη Διαστημική.
Ανακαλύψεις και εφαρμογές με τον Ουρανό στο Λέοντα
Ο Νόμος διατήρησης της ύλης
Οι ακτίνες Λέηζερ
Η αξιοποίηση της Ηλιακής ενέργειας
Η ανάπτυξη των πυραύλων
Το «Χάπενινγκ»
Η εργασία του Δρ Γιόνας για τη γονιμότητα
Η ίδρυση σημαντικών πόλεων, όπως το Μπουένος Άιρες, η Νέα Υόρκη, το Σίδνεϋ και η Μπραζίλια.
Η Γαλλική επανάσταση
Το Rockn’ Roll
Γενικότερα αυτή η θέση έχει ουσιαστικές συνέπειες στην κοινωνική και σεξουαλική απελευθέρωση, ενώ προωθεί νέες μορφές δημιουργικής έκφρασης και νέα πρότυπα. Εισάγει επίσης νέα πολιτικά και κοινωνικά ήθη.
