Η ραδιενέργεια στο μικροσκόπιο

από τον Urania lab

Η ραδιενέργεια

Ραδιενέργεια είναι το φαινόμενο της εκπομπής σωματιδίων ή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας από τους πυρήνες ορισμένων χημικών στοιχείων, που γι' αυτό το λόγο ονομάζονται ραδιενεργά.

Η ραδιενέργεια ανακαλύφτηκε από το Γάλλο χημικό Μπεκερέλ το 1896 καθώς ο Κρόνος και ο Ουρανός στο Σκορπιό επέτρεψαν μια όλως διαφωτιστική ματιά στην κλειδαρότρυπα των κρυμμένων κοσμικών δυνάμεων.

Και όπως θα δούμε τόσο οι δύο πλανήτες, όσο και ο οικοδεσπότης τους (ο Πλούτωνας, που κυβερνά τον Σκορπιό) είναι οι άμεσα εμπλεκόμενοι σε μια ραδιενεργό προσβολή.

Η φύση της ακτινοβολίας αυτής ήταν άγνωστη στους επιστήμονες της εποχής. Μετά από μακροχρόνιες έρευνες, που βασίστηκαν κυρίως στις εργασίες του ζεύγους Κιουρί και την ανακάλυψη του ραδίου ερμηνεύτηκε πλήρως το φαινόμενο της ραδιενέργειας.

Υπάρχουν τρία είδη ραδιενέργειας: Η άλφα ακτινοβολία, η βήτα ακτινοβολία και η γάμμα ακτινοβολία . Και τα τρία είδη έχουν το χαρακτηριστικό ότι είναι ιονίζουσες ακτινοβολίες (λέγονται έτσι γιατί προκαλούν τον σχηματισμό ιόντων, φορτισμένων δηλαδή ατόμων). Καθώς οι α, β, γ ακτινοβολίες διέρχονται μέσα από ιστούς και κύτταρα δημιουργούν ιόντα και ελεύθερες ρίζες υψηλής ενέργειας. Και η ακτινοβόληση των ζωντανών κυττάρων με την ακτινοβολία ιοντισμού προκαλεί τη ζημιά.

Τα περισσότερα κύτταρα νεκρώνονται όταν δεχθούν τα σωματίδια άλφα ή βήτα, ειδικότερα εάν τα τελευταία προσεγγίσουν τον κυτταρικό πυρήνα όπου υπάρχει το DNA. Εάν όμως δεν νεκρωθεί το κύτταρο, σίγουρα θα υποστεί σημαντικές ζημιές.

Με την έκθεση ενός ανθρώπου στην ραδιενέργεια έχουμε δύο κατηγορίες συνεπειών. Τις «στοχαστικές» και τις «μη στοχαστικές» συνέπειες.

Οι μη στοχαστικές, που εξαρτώνται από το επίπεδο της ραδιενέργειας που απορροφά ένας άνθρωπος έχουν σαφή όρια όσον αφορά την βλαπτική επίδραση τους, αφού προκύπτουν μόνον όταν η έκθεση στην ακτινοβολία συσσωρεύσει μια συγκεκριμένη ποσότητα ραδιενέργειας στον οργανισμό ξεπερνώντας το κρίσιμο όριο και εκδηλώνονται κυρίως με το γαστροεντερικό σύνδρομο, την καταστροφή του μυελού των οστών και την ακτινική πνευμονία.

Σε αυτές αναφέρονται οι αρχές όταν για παράδειγμα ανακοινώνουν πως τα επίπεδα ραδιενέργειας στην Φουκουσίμα είναι «υψηλά» ή «χαμηλά».

Ως προς την αμεσότητα της φύσης και τον τρόπο της λειτουργίας τους «θυμίζουν» περισσότερο τον Ουρανό.

Στις στοχαστικές συνέπειες που είναι πολύ πιο «βραδυφλεγείς» και συνάδουν περισσότερο με τη φύση του Κρόνου και του Πλούτωνα, έχουμε την εμφάνιση καρκίνου και κληρονομικών ασθενειών που εμφανίζονται στους απογόνους και η εκδήλωση τους μπορεί να γίνει πολλά χρόνια μετά την έκθεση του ανθρώπου στην ραδιενέργεια.

Στην περίπτωση ενός πυρηνικού ατυχήματος οι αρχές δεν αναφέρονται ποτέ στις στοχαστικές επιπτώσεις, αφού γι’ αυτές η προσμετρώμενη δόση ακτινοβολίας μπορεί να είναι ιδιαίτερα χαμηλή (κάτω του 1 Sievert που ισούται με 100 rem).

Γεγονός όμως είναι ότι οι στοχαστικές επιπτώσεις είναι πολύ σπουδαιότερες για το μέλλον της ανθρωπότητας επειδή δεν αφορούν μόνο τους λίγους ανθρώπους που είχαν την ατυχία να βρεθούν κοντά στην εστία της ραδιενεργού μόλυνσης αλλά αφορούν τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων που πλήττονται από την διασπορά της ραδιενέργειας.

Μετά τα ανωτέρω ας δούμε πως μπορεί η Ιατρική Αστρολογία να ερμηνεύσει, μέσα από την δικής της γλώσσα, το φαινόμενο της ραδιενέργειας.

Ο Ουρανός

Την ραδιενέργεια κυβερνά ο πλανήτης Ουρανός. Έχει σημασία όμως με ποιο τρόπο «περνάει» την ενέργεια του, ποιοί πλανήτες δηλαδή είναι οι διάμεσοι ως προς την εκδήλωση των συμπτωμάτων της.

Στην Ιατρική Αστρολογία οι όψεις που προκαλούν προβλήματα υγείας κατά σειρά σπουδαιότητας είναι η χιαστί, (απόσταση μεταξύ των πλανητών 150 μοίρες), η αντίθεση (180 μοίρες) και το τετράγωνο (90 μοίρες).

Όσον αφορά τα ζώδια, ο Υδροχόος, που κυβερνάται από τον Ουρανό, απέχει 150 μοίρες από τον Καρκίνο και την Παρθένο. Αυτή είναι η αρχετυπική διάσταση του θέματος, η οποία παίρνει σάρκα και οστά με τη μεσολάβηση των πλανητών που είναι οι φορείς της.

Κάνοντας μια αναγωγή στους κυβερνήτες πλανήτες αυτών των ζωδίων, θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε στις χιαστί όψεις του Ουρανού με την Σελήνη (κυβερνά τον Καρκίνο) ή τον Ερμή (κυβερνήτη της Παρθένου) τα σπέρματα μιας προδιάθεσης σε ραδιενεργές προσβολές.

Η Σελήνη κυβερνά το κυτταρόπλασμα, δηλαδή όλο το εσωτερικό του κυττάρου, εκτός του πυρήνα του κυττάρου. Όταν η δόση της ακτινοβολίας είναι μεγάλη το κυτταρόπλασμα καταστρέφεται -κατά συνέπεια και το κύτταρο- και παύει να υπάρχει ζωή.

Ο Ερμής κυβερνά όλες τις διόδους επικοινωνίας μέσα στο κύτταρο. Όταν η δόση της ακτινοβολίας είναι μεγάλη τότε καταστρέφονται όλοι οι δρόμοι επικοινωνίας του κυττάρου, με αποτέλεσμα το κύτταρο να πεθάνει.

Οι όψεις χιαστί είναι αυτές που προκαλούν τις ανεπανόρθωτες βλάβες. Αν το κύτταρο καταφέρει να επιζήσει, τότε περνάμε στο στάδιο της αντίθεσης (Υδροχόος-Λέων) και με την αναγωγή των κυβερνητών έχουμε δράση της αντίθεσης Ουρανού-Ήλιου.

Ο Ήλιος κυβερνά τον πυρήνα του κυττάρου, μέσα στον οποίο βρίσκεται όλο το γενετικό υλικό. Η αντίθεση προσπαθεί να φέρει κάποια ισορροπία στην δράση του Ουρανού. Τις αλλαγές που γίνονται στο γενετικό υλικό, προσπαθεί το ίδιο το κύτταρο να τις «επιδιορθώσει» ή να τις ενσωματώσει στην συνολική λειτουργία του χρησιμοποιώντας όποιες εναλλακτικές λύσεις διαθέτει. Αν δεν μπορέσει να το κάνει, τότε έχουμε τις μεταλλάξεις, που κυβερνά ο Ουρανός.

Αυτές περνούν στο γενετικό υλικό, μέσω του DNA, που κυβερνά ο πλανήτης Πλούτωνας, κυβερνήτης του Σκορπιού, που ως ζώδιο κάνει τετράγωνο με τον Υδροχόο. Έτσι οι βλάβες στο γενετικό υλικό από την ραδιενέργεια, περνούν στους απογόνους, μέσω των αναπαραγωγικών οργάνων, κυβερνήτης ο Πλούτωνας, και των δύο φύλων.

Στον καμβά μιας ακόμη τετραγωνικής σχέσης ανάμεσα στα σταθερά ζώδια (Υδροχόος-Ταύρος) έχουμε και το εξ αναγωγής τετράγωνο του Ουρανού με την Αφροδίτη, που κυβερνά τις βιοχημικές αντιδράσεις στο κύτταρο. Αυτό το τετράγωνο είναι που μας δίνει τις μόνιμες βλάβες του κυττάρου, οι οποίες επηρεάζουν την φυσιολογία του.

Η ραδιενεργός τέφρα από την έκρηξη μιας πυρηνικής βόμβας ή ενός ατυχήματος σε έναν πυρηνικό σταθμό, περιέχει πολλά ασταθή ραδιενεργά ισότοπα συμπεριλαμβανομένων του ιωδίου-131 (εκπέμπει γάμμα ακτινοβολία), Το ιώδιο-131 είναι επικίνδυνο γιατί όταν εισέρχεται στο ανθρώπινο σώμα συμπεριφέρεται όπως το κανονικό ιώδιο και πηγαίνει κατ' ευθείαν στο θυρεοειδή αδένα απ’ όπου εισάγεται στα κύτταρα.O θυρεοειδής αδένας βρίσκεται υπό την δικαιοδοσία του Ταύρου, ενός ζωδίου που κυβερνά η Αφροδίτη.

Ιστοί και κυτταρικοί τύποι που πολλαπλασιάζονται έντονα, είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο από την ραδιενέργεια. Μεταξύ αυτών είναι τα επιθηλιακά κύτταρα του γαστρεντερικού συστήματος. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η ναυτία και οι εμετοί είναι τα πρώτα συμπτώματα της έκθεσης σε ραδιενέργεια, ακολουθούμενα από διάρροιες πυρετό και πονοκεφάλους. Το γαστρεντερικό σύστημα συνδέεται με τρία ζώδια (Ταύρος, Καρκίνος και Παρθένος) που σχηματίζουν με τον Υδροχόο είτε χιαστί είτε τετράγωνο.

Ο Κρόνος

Το στρόντιο-90 είναι επικίνδυνο γιατί συμπεριφέρεται όπως ακριβώς και το ασβέστιο. Στο σώμα το στρόντιο, ακολουθεί το ασβέστιο και εισέρχεται στα οστά όπου και ακτινοβολεί το μυελό των οστών και τα οστικά κύτταρα. Το πλουτώνιο-239 συμπεριφέρεται επίσης όπως το ασβέστιο και μπορεί να εισαχθεί στο σώμα και να εγκατασταθεί και στα οστά. Τα οστά κυβερνά ο πλανήτης Κρόνος, που βρίσκεται στον φυσικό 12 οίκο, με πρώτο οίκο τον Υδροχόο με κυβερνήτη τον Ουρανό, που στην Ιατρική Αστρολογία έχει να κάνει με τις χρόνιες ασθένειες.

Ο Πλούτωνας

Ακολουθώντας την ίδια διαδρομή για τον Πλούτωνα-Σκορπιό που συνδέεται ευθέως με τις συνέπειες της ραδιενέργειας -ιδιαίτερα τις στοχαστικές- στον ανθρώπινο οργανισμό, μπορούμε αρχικά να επικεντρωθούμε στην αντίθεση του Σκορπιού με τον Ταύρο και το τετράγωνο του με τον Ήλιο, αρχετυπικές σχέσεις δηλαδή που αναγόμενες σε πλανητικές όψεις δίνουν την αντίθεση της Αφροδίτης με τον Πλούτωνα και το τετράγωνο του Ήλιου με τον Πλούτωνα.

Επιπλέον όμως διαπιστώνουμε ότι οι χιαστί όψεις του ζωδίου με τον Κριό και τους Διδύμους είναι επίσης ενδεικτικές μιας καθοριστικής επιρροής.

Για τον Ερμή, κυβερνήτη των Διδύμων ισχύει ότι και στην περίπτωση του Ουρανού, με την υποσημείωση ότι στην χιαστί όψη με τον Πλούτωνα δημιουργείται προδιάθεση σε στοχαστικές επιπτώσεις.

Η χιαστί ανάμεσα στον Πλούτωνα και τον Άρη -με επίσης στοχαστικές επιπτώσεις- θίγει πρωτίστως τις ζωτικές λειτουργίες με τις οποίες συνδέεται ο Άρης και βέβαια την ενέργεια του κυττάρου.

Το ΑΤΡ (τριφωσφορική αδενοσίνη) παραλαμβάνει και μεταφέρει ενέργεια σε οποιοδήποτε μέρος του κυττάρου, και την αποδίδει γρήγορα με μία και μόνο χημική αντίδραση. Χαρακτηρίζεται ως ενεργειακό νόμισμα επειδή μεσολαβεί στις συναλλαγές μεταξύ των κυτταρικών διεργασιών που αποδίδουν και αυτών που καταναλώνουν ενέργεια.

Ο Πλούτωνας είτε μηδενίζει τις ενεργειακές συναλλαγές, δημιουργώντας προβλήματα σε πλήθος οργάνων, είτε τις πολλαπλασιάζει καθιστώντας την επίμαχη περιοχή ως υπ’ αριθμόν 1 στόχο της ραδιενέργειας.

Από τα ανωτέρω στοιχεία έγινε νομίζω αντιληπτό, ότι ο αρχαία τέχνη της Ιατρικής αστρολογίας μπορεί να ερμηνεύσει και σύγχρονα προβλήματα του πολιτισμού μας, αρκεί κάποιος να έχει μελετήσει τον συμβολισμό τους και να έχει την κατάλληλη γνώση για να κάνει τους παραλληλισμούς.

Πηγές

«Πίνακες Ιατρικής αστρολογίας», Δημήτριος Κορωνάκης

“Το Ποντίκι» 15/5/2008, Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου: Οι επιπτώσεις στην υγεία από τα πυρηνικά