Ο Άρης σου ζητά να διεκδικήσεις το δίκιο σου κόντρα στους ισχυρούς. Να αγωνιστείς έστω και για την τιμή των όπλων, μήπως σε συμπονέσουν οι ουρανοί και πάρεις κάτι περισσότερο από το μερτικό που σου αναλογεί, δύο ψίχουλα και μια θέση στο σύστημα τους.
Κάποιοι γύρω σου μάλιστα, επιχειρούν να σε «εμψυχώσουν», ώστε να δώσεις την μάχη που εκείνοι διάλεξαν και να νικήσεις για λογαριασμό τους. Σου λένε και σου γράφουν για την κατάρρευση των πάντων, για τις οικονομίες σου και το σπίτι σου που κινδυνεύουν να χαθούν. Κραδαίνουν τον μπαμπούλα της φτώχιας μπας και «ξυπνήσεις» γίνεις δηλαδή για μια ακόμη φορά ένα παιχνίδι στα χέρια συγκεκριμένων συμφερόντων. Αυτοί που χάνουν την πρόσβαση τους στο «μέλι» σε καλούν να ενεργοποιηθείς, να παλέψεις, να δώσεις και το αίμα σου αν χρειαστεί.
Για χιλιοστή φορά γίνεσαι ο «υπερήφανος λαός», ο «ένδοξος στρατός», που θα αποδεκατιστεί στην «Μητέρα όλως των μαχών» για την δόξα των στρατηγών.
Μα από πίτα που δεν τρως, τι σε μέλει κι αν καεί;
Η Ιστορία σου έχει αποδείξει πολλές φορές ότι πίσω από υποτιθέμενες αντιπαλότητες υπάρχουν έντεχνα στημένες συμμαχίες κι ότι η επίσης υποτιθέμενη νίκη σου δεν είναι παρά το ΟΚ για να εφαρμοστούν όλα αυτά που... ηττήθηκαν!
Την πάτησες πολλές φορές στο παρελθόν, στράφηκες ενάντια στον αδελφό σου, στην μάνα σου και τον πατέρα σου «για του έθνους την τιμή».
Αλλά σήμερα, μάλλον προτιμάς την ησυχία σου, ξέροντας ότι το παιχνίδι είναι στημένο.
Παίρνεις λοιπόν το κορίτσι σου, το αγόρι σου και βγαίνεις μια βόλτα. Λιάζεσαι κι αναπνέεις τον αέρα, που κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει ακόμη. Χαίρεσαι τον έρωτά σου.
Λυσσάνε τα φερέφωνα: Αδιαφορείς λένε για το μέλλον σου. Μα η αλήθεια είναι ότι εσύ δεν σκοπεύεις να διαθέσεις ούτε ένα δευτερόλεπτο για το μέλλον τους.
Προτιμάς να παραμείνεις ένας ευτυχισμένος Looser ακόμη κι αν, όπως σε κάποιες παλιές ταινίες, θα μένεις με την ηθική και τις αξίες σου στο χέρι.
Όμως αυτές είναι η πραγματική σου περιουσία, οάσεις αθανασίας στην πνευματική έρημο ενός φθαρτού κόσμου, και δεν μπορούν να σου τις πάρουν αν δεν τις δώσεις με την θέληση σου. Βλέπεις πως χρόνια τώρα πασχίζουν να σου αφαιρέσουν τις αξίες σου, γιατί ξέρουν ότι χωρίς αυτές είσαι ένα πειθήνιο όργανο τους, ένα πιόνι που χωρίς Παιδεία και μαθαίνοντας να λατρεύει τον θεό του χρήματος, παρασύρεται «όπου φυσάει ο άνεμος».
Θυμάμαι έναν καθηγητή μου, που χωρίς να διεκδικεί δάφνες επαναστατικότητας -θεολόγος ήταν- μας μιλούσε συχνά για αυτήν την θαυμαστή κατηγορία ανθρώπων, τους ΟΦΑ.
Κι ίσως ήταν το μόνο που κράτησα από αυτόν γιατί μίλησε στην καρδιά μου, έπιασε το εφηβικό πνεύμα που από μια παραξενιά της φύσης μένει ακόμη ζωντανό, κρατώντας μέσα του άσβεστη την φλόγα της ζωής.
Μεγάλωσα, μεγάλωσες αλλά βλέπεις ότι οι πολιτικές χειραγώγησης παραμένουν πάνω-κάτω οι ίδιες. Έλλειψη φαντασίας ή μεγάλη αποτελεσματικότητα; Ότι κι αν είναι δεν επιτρέπεται σε μένα, σε σένα να πέφτουμε ξανά στην ίδια παγίδα.
Η Άνοιξη που θα έρθει είναι δική μας, μας ανήκει γιατί είμαστε τα παιδιά της και θα την ξαναφέρουμε ακόμη κι αν μεσολαβήσουν πέντε, δέκα, εκατό χειμώνες Μνημονίων.
Και μπορούμε να ελπίζουμε σε αυτό για όσο καιρό βασιλεύει μέσα μας ο έρωτας για τον Άνθρωπο που ζει στα όνειρα μας. Για εκείνον που προδόθηκε χίλιες φορές, πέθανε άλλες τόσες μα σαν τον Ήλιο ανασταίνεται τα πρωινά, την ώρα που μοιράζεσαι ένα χάδι με τον άνθρωπο σου και μαζί με αυτόν αγκαλιάζεις όλους εκείνους που σου μοιάζουν γιατί τα όνειρα τους τρέφουν την αλήθεια τους.
Για αυτόν τον έρωτα σου γράφω και τώρα, που στενάζεις κάτω από τις επιταγές των Μνημονίων. Ένα δύο τρία πολλά Μνημόνια... αντί για Πολυτεχνεία, δες τι παράξενη ειρωνεία, έτσι μεταφράστηκε ένα σύνθημα του χτες από αυτούς, που σήμερα κάθονται στον σβέρκο σου.
Χωρίς αυτόν δεν πάμε, δεν πας πουθενά.
Κατέβασε τώρα το application του Astrology.gr, για το iPhone, το iPad ή το iPod σου!
