Ο Χάνιμπαλ Λέκτερ ήταν υπαρκτό πρόσωπο - Αυτή είναι η ιστορία του

Ο Χάρις και ο «δρ Σαλαζαρ» γνωρίστηκαν σε μια φυλακή του Μεξικό, όπου ο δεύτερος ήταν έγκλειστος τη 10ετία του '60.

Τη συνάντηση και τη γνωριμία τους αποκάλυψε ο ίδιος ο συγγραφέας σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του.

Ο Χάρις γνώρισε τον αληθινό Χάνιμπαλ στην κρατική φυλακή του Νουέβο Λεόν όταν βρέθηκε εκεί για δημοσιογραφική δουλειά. Ήταν μόλις 23 ετών.
Είχε πάει στη φυλακή για να πάρει συνέντευξη από τον Dykes Askew Simmons, έναν θανατοποινίτη που είχε δολοφονήσει τρεις ανθρώπους.

Ο Simmons είχε προσπαθήσει να αποδράσει, η αστυνομία τον πυροβόλησε για να τον σταματήσει και ο «δρ Σαλαζάρ» του έσωσε τη ζωή, όπως ενημερώθηκε ο Χάρις.
Στο κείμενο της εισαγωγής της «Σιωπής των Αμνών», στην έκδοση των 25 ετών, μέρος της οποίας δημοσίευσαν οι Times, ο Χάρις αποκάλυψε πως ήρθε σε επαφή με τον άνθρωπο που έγινε η έμπνευσή του για τη δημιουργία του γιατρού – κανίβαλου, Χάνιμπαλ Λέκτερ.

Τον «δρ Σαλαζάρ» παρουσίασε τον 23χρονο, τότε, δημοσιογράφο, ένας δεσμοφύλακας. Άρχισαν να μιλούν για τον τραυματισμό του Σίμονς και το πως ο «δρ Σαλαζάρ» περιποιήθηκε τις πληγές του και σταμάτησε την αιμορραγία.

Αλλά η συζήτηση έφτασε σε... σκοτεινά μονοπάτια όταν ο γιατρός άρχιζε να ρωτάει τον Χάρις για την παραμορφωμένη εμφάνιση του Σίμονς και τα θύματά του.

Την ιστορία που συνόδευε τον φυλακισμένο γιατρό αποκάλυψε στον Χάρις ο δεσμοφύλακας.

Ο «δρ Σαλαζάρ» ήταν δολοφόνος και είχε καταδικαστεί σε 20 χρόνια φυλακή. «Είναι τρελός. Δε θα φύγει ποτέ από 'δω μέσα».

Η γνωριμία με τον «δρ Σαλαζάρ» που έδωσε την έμπνευση στον Χάρις να γράψει το 1981 τον «Κόκκινο Δράκο» και να δημιουργήσει τον Χάνιμπαλ Λέκτερ. Ήθελε, όπως έγραψε, έναν χαρακτήρα που να καταλαβαίνει το εγκληματικό μυαλό, με μια περίεργη κατανόηση για αυτό. «Δεν ήταν ο δρ Σαλαζάρ αλλά εξαιτίας του δρ Σαλαζάρ μπόρεσα να αναγνωρίσω τον συνάδελφό του, Χάνιμπαλ Λέκτερ».