Όταν ο Ουρανός δεν αστειεύεται - Η καταστροφή του Challenger

Η θεαματική ανατίναξη του διαστημόπλοιου 73 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του

Παπασταύρου Λίντα
Όταν ο Ουρανός δεν αστειεύεται - Η καταστροφή του Challenger

από τον Γιάννη Ριζόπουλο

Ήταν 28 Ιανουαρίου του 1986 και δισεκατομμύρια τηλεθεατές σε όλον τον κόσμο παρακολουθούσαν απευθείας την εκτόξευση του Διαστημικού λεωφορείου Challenger, όταν είδαν έντρομοι το σκάφος να εκρήγνυται στον αέρα, με τα συντρίμμια του να σχηματίζουν νεφελώδεις στροβίλους καθώς έπεφταν προς το έδαφος.

Η θεαματική ανατίναξη του διαστημόπλοιου 73 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του ήταν σίγουρα ανάμεσα στις πιο αξέχαστες τραγωδίες του 20ου αιώνα.

Εκτός από το επταμελές πλήρωμα, στο σκάφος επέβαινε και μια άτυχη συνεπιβάτιδα, η δασκάλα Christa McAuliffe, η οποία έκτοτε έγινε ένα πρόσωπο-σύμβολο για την Αμερικανική κοινωνία.

Παρθένος (γεν 2/9/1948), με τρίγωνο Άρη-Ουρανού και τον Δία στον Τοξότη, προετοιμαζόταν μήνες για να ζήσει την μοναδική εμπειρία που θα της πρόσφερε ο διελαύνων Ουρανός σε σύνοδο με τον γενέθλιο Δία της. Δυστυχώς όμως, οι δύο πλανήτες έκρυβαν επιπλέον και μια τραγική «έκπληξη».

Όσον αφορά το ίδιο το Challenger, βλέποντας τον χάρτη της έκρηξης στον αέρα, μπορεί να σταθεί κανείς στην αντίθεση του Ωροσκόπου με τον Πλούτωνα -εκείνη την ημέρα μάλιστα είχαμε και τετράγωνο Ήλιου-Πλούτωνα- αλλά και στην «κρυφή» σύνοδο του τροπικού Άρη με τον αστρικό Ουρανό. Και οι δύο όψεις συνδέονται ευθέως με την τραγωδία, η πρώτη ως ένας δείκτης δυσάρεστων ή πένθιμων εξελίξεων και η δεύτερη ως τυπικός φορέας μιας εκρηκτικής ενέργειας που «στοχεύει» ιδιαίτερα σε κάθε είδους πτήσεις.

Γιατί όμως ο Ουρανός και ο Πλούτωνας «στόχευσαν» τις ΗΠΑ και το Διαστημικό τους πρόγραμμα;

challenger_1986

Από την αστρολογική διερεύνηση του συμβάντος φαίνεται πως εξαιρετικά «ύποπτες» ήταν και οι δύο εκλείψεις που προηγήθηκαν στον άξονα Ταύρου-Σκορπιού, όμως οι πιο ουσιαστικές απαντήσεις έρχονται από τον «εναλλακτικό» γενέθλιο χάρτη της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ (3/9/1783), ο οποίος θυμίζω πως έχει ένα «καυτό» τετράγωνο Άρη-Ουρανού, με τον δεύτερο να βρίσκεται ως αστρικός στις 20 και 11΄ των Διδύμων και επιπλέον τον Πλούτωνα στις 8 και 6΄ του Υδροχόου.

Το 1986 δηλαδή, οι ΗΠΑ είχαν αντίθεση του Ουρανού με τον εαυτό του -και μάλιστα σε έναν άξονα που συνδέεται άμεσα με τα ταξίδια και τις πτήσεις (Δίδυμοι-Τοξότης)- και ταυτόχρονα τετράγωνο του Πλούτωνα επίσης με τον εαυτό του σε ζώδιο πολύ σχετικό με την έρευνα του Διαστήματος.

Έτσι οι θέσεις του transit Ουρανού (20 και 57΄Τοξότη), του Πλούτωνα (7 και 11΄΄ Σκορπιού) αλλά και του Ήλιου (8 και 28΄΄ Υδροχόου) την ώρα της έκρηξης αποκτούν συγκεκριμένο νόημα.

Σημειωτέον ότι όπως μπορείτε να δείτε και στον χάρτη που σας παραθέτω, η αστρική εκδοχή του τ-τετραγώνου Ωροσκόπου-Ήλιου-Πλούτωνα, «πέφτει» στην 13η-14η μοίρα του παρορμητικού σταυρού, μια εξαιρετικά ευαίσθητη περιοχή για τις ΗΠΑ. Τόσο στον χάρτη του 1783 όπου ο τροπικός Άρης είναι στην 14η του Κριού, όσο και στον «παραδοσιακό» της 4/7/1776, όπου ο Κρόνος και ο Ήλιος καταλαμβάνουν την 14η και 13η του Ζυγού και του Καρκίνου, στον 10ο και 8ο οίκο αντίστοιχα.

©2011-2024 Astrology.gr - All rights reserved